คิดถึงคนที่ไม่เจอกันนาน

เราทักไปคุยกับเค้าสักระยะแล้ว เพราะตอนที่เค้าเรียนที่เดียวกับเรา เค้าไม่โสด เราเลยไม่ทักไป แต่พอเค้าโสดมาสักพัก คือเค้าอยู่กรุงเทพ เราอยู่แถวภาคเหนือนี่แหละไม่บอกเผื่อเค้ามอ่าน55 เราอกหักกับอีกคนในตอนที่เราไปกรุงเทพมา แต่ช่วงที่เรากำลังขึ้นรถเมย์กลับบ้านคนเดียว(อกหักเลยเที่ยวคนเดียวสักคืน) เราไปเจอเค้าพอดี(บังเอิญย55) ก็เพราะเป็นคนที่เคยชอบมาก่อนก็เลยแบบเขินๆ เค้าก็มาทัก คุยกันได้แค่บนรถแค่4-5คำถามเค้าก็ลงแล้ว แต่มันเปลียนอารมเศร้าเราให้กลายเป็นเหมือนเราต้องทักเค้าไป (เลวไหมเนี่ยเพิ่งอกหักก็มาชอบอีกคนละ) วันนั้นหลังเที่ยงคืนเราก็เปิดเฟสไปดูวันนี้ในอดีต(ดูแทบทุกวัน) เราก็มาเจอโพสต์พี่เค้าที่แท็กเรา โพสต์ว่า "ขอบคุณที่รับแอดนะ ฝรรดีนะ บอกกลับด้วยจะดีมากเลยนะ คนน่ารัก" ความคิดตอนนั้นคงแบบ เชี่ยยยกูน่ารักสำหรับเค้าด้วยหรอ55 ด้วยความเป็นเด็กที่แต่ก่อนก็จะมีโพสต์ขอบคุณทีรับแอดไรกันแบบนี้ หังที่ดูเสร็จ ก็เริ่มมีความกล้าทักไป จนทักไปจนได้แหละ (มีครั้งนึงเคยทักไปแล้วพี่เค้าไม่ตอบเลยไม่ค่อยกล้า55) แต่รอบนี้เค้าตอบนะ ก็คุยเรื่อยๆ จนบอกชอบ เค้าก็รับฟังนะ มีโทรคุยบ้าง วีดีโอคอลครั้งเดียวเอง55 เพราะเค้าทำงานคงไม่ค่อยว่างวีดีโอคอลกับคนที่ไม่ได้เจอกันมานานขนาดนี้หรอกมั้ง (ทำงานที่เข้ากะอะ แต่ไม่บอกว่าอะไร55) เค้าก็บอกว่า เค้ากลัวทำเราเสียใจ ตอนนี้ยังไม่อยากดึงใครเข้ามา ขอเวลาให้เราได้เจอกันจริงๆก่อนได้ไหม เราก็คงเศร้าหน่อยๆแหละ แต่เราก็บอกเค้าว่าจะรอนะ เค้าก็เริ่มเย็นชาใส่ ไม่ตอบบ้าง หายบ้าง พอเรา นอยๆ เค้าก็บอกว่า ทนไม่ได้ใช่ไหมหละ นี่แหละนิสัยเราที่กลัวทำใครเสียใจจนทิ้งเราไป เรากลัวเธอทิ้งเราไปนะในวันที่เรารู้สึกดีกับเธอด้วย เราก็บอกว่า เราทนได้นะ อะไรต่างๆนาๆ จนมาปัจจุบัน เราคิดถึงเค้าเฉยเลย55 ความรู้สึกมันเริ่มข้ามคำว่าชอบไปแล้วอะ อีกไม่ถึง3เดือน ก็จะเจอกันละแต่ที่เราคุยกันทุกวันมันทำให้เรารู้สึกมากขึ้น อยากรู้นะว่าอีกฝ่ายรู้สึกมากขึ้นเหมือนเราไหม ขอแค่อยู่จนกว่าเราจะเจอกันนะ พิมพ์ซะยาวเลยใครจะมานั่งอ่านละเนี่ย