วันที่ 19 มิถุนายน 2561
สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกในชีวิตของผมซึ่งไม่เคยคิดว่าจะมาทำอะไรเเบบนี้เลย เหตุผลที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่ออยากให้ผู้หญิงคนหนึ่ง
ได้อ่านถ้าหากเธอบังเอิญผ่านมาเจอ ......
ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมา 1 ปี 10 เดือน ซึ่งเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันซึ่งตอนนี้เราก็เรียนอยู่ทั้งคู่ เราเริ่มคบกันจากศูนย์ใช้ชีวิตตั้งเเต่เดินไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมเดินมาหาเขาที่หอ เดินไปกลับเกือบทุกวัน จนถึงวันที่ผมกับเธอนั้นมาใช้ชีวิตกันจริงๆ เธอเป็นคนน่ารัก เรียนเก่ง ซึ่งนิสัยเราสองคนจริงๆเเล้วมีความตรงกันข้ามกันมาก ผมเป็นคนเฉยๆไม่ค่อยเเสดงเรื่องความรักสักเท่าไหร่ เป็นคนเรียบง่าย เเต่ลึกๆเเล้วผู้ชายคนนี้แหละ รักเเละเป็นห่วงเธอมาก ผมก็ดูเเลเธอเสมอมาถึงเเม้ว่าจะดูเเลเธอไม่ดีมากก็ตาม ทั้งกวาดห้อง บางครั้งก็ซักผ้าให้ เเต่ไม่รู้ว่าผมจะดีในสายตาของเขารึยัง เราทั้งคู่ใช้ชีวิตเเละคบกันมาเรื่อยๆ (เราผ่านอะไรมากันตั้งมากมาย )
เรามีปากเสียงเเละทะเลาะกันบ่อยครั้ง จนมาถึงวันนี้เราทั้งคู่ก็เลิกกัน มันเป็นอะไรที่ทำให้ผมนั้นซ็อคมากเลยนะครับ ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่ค่อยได้ทะเลาะกันเท่าไหร่ เลย เเต่ผมก็เข้าใจความรู้สึกของเธอหลายๆอย่าง ซึ่งจริงๆเเล้ว ส่วนหนึ่งก็เป็นที่ตัวผมนี่แหละ ผมก็เป็นผู้ชายที่เเบบ น่าเบื่อ ไม่ค่อยเอาใจใส่เธอมาก
ถึงเเม้ว่าวันนี้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันเเล้วก็ตาม เเต่มีอะไรหลสยๆอย่างอยากจะพูดอยากจะคุยกับเธอ .... (ผมอยากบอกกับเธอว่า)
ตัวเองผู้ชายคนนี้ที่ไม่ค่อยเเสดงออกเรื่องความรักอะ จริงๆข้างในลึกๆรู้ไหม ว่าเค้ารักเธอมาก จำได้ไหมที่เคยบอก ไม่ว่ายังไงเราจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ ยังมีคนคนนี้เป็นห่วงเเละพร้อมดูเเลเธอเสมอนะ เเละการจะตัดใครออกจากชีวิตใครสักคนนึง มันเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้หรอกนะ
ถ้าเป็นไปได้พี่ๆเพื่อนช่วยเเชร์กระทู้นี้ หวังว่าสักวันผ้หญิงคนนี้จะได้อ่าน ความรักของคนคนนึงที่ยังรักเขาอยู่....
#ยิ้มบ้าง
ยังรักเธออยู่ Tns.
สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกในชีวิตของผมซึ่งไม่เคยคิดว่าจะมาทำอะไรเเบบนี้เลย เหตุผลที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่ออยากให้ผู้หญิงคนหนึ่ง
ได้อ่านถ้าหากเธอบังเอิญผ่านมาเจอ ......
ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมา 1 ปี 10 เดือน ซึ่งเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันซึ่งตอนนี้เราก็เรียนอยู่ทั้งคู่ เราเริ่มคบกันจากศูนย์ใช้ชีวิตตั้งเเต่เดินไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมเดินมาหาเขาที่หอ เดินไปกลับเกือบทุกวัน จนถึงวันที่ผมกับเธอนั้นมาใช้ชีวิตกันจริงๆ เธอเป็นคนน่ารัก เรียนเก่ง ซึ่งนิสัยเราสองคนจริงๆเเล้วมีความตรงกันข้ามกันมาก ผมเป็นคนเฉยๆไม่ค่อยเเสดงเรื่องความรักสักเท่าไหร่ เป็นคนเรียบง่าย เเต่ลึกๆเเล้วผู้ชายคนนี้แหละ รักเเละเป็นห่วงเธอมาก ผมก็ดูเเลเธอเสมอมาถึงเเม้ว่าจะดูเเลเธอไม่ดีมากก็ตาม ทั้งกวาดห้อง บางครั้งก็ซักผ้าให้ เเต่ไม่รู้ว่าผมจะดีในสายตาของเขารึยัง เราทั้งคู่ใช้ชีวิตเเละคบกันมาเรื่อยๆ (เราผ่านอะไรมากันตั้งมากมาย )
เรามีปากเสียงเเละทะเลาะกันบ่อยครั้ง จนมาถึงวันนี้เราทั้งคู่ก็เลิกกัน มันเป็นอะไรที่ทำให้ผมนั้นซ็อคมากเลยนะครับ ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่ค่อยได้ทะเลาะกันเท่าไหร่ เลย เเต่ผมก็เข้าใจความรู้สึกของเธอหลายๆอย่าง ซึ่งจริงๆเเล้ว ส่วนหนึ่งก็เป็นที่ตัวผมนี่แหละ ผมก็เป็นผู้ชายที่เเบบ น่าเบื่อ ไม่ค่อยเอาใจใส่เธอมาก
ถึงเเม้ว่าวันนี้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันเเล้วก็ตาม เเต่มีอะไรหลสยๆอย่างอยากจะพูดอยากจะคุยกับเธอ .... (ผมอยากบอกกับเธอว่า)
ตัวเองผู้ชายคนนี้ที่ไม่ค่อยเเสดงออกเรื่องความรักอะ จริงๆข้างในลึกๆรู้ไหม ว่าเค้ารักเธอมาก จำได้ไหมที่เคยบอก ไม่ว่ายังไงเราจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ ยังมีคนคนนี้เป็นห่วงเเละพร้อมดูเเลเธอเสมอนะ เเละการจะตัดใครออกจากชีวิตใครสักคนนึง มันเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้หรอกนะ
ถ้าเป็นไปได้พี่ๆเพื่อนช่วยเเชร์กระทู้นี้ หวังว่าสักวันผ้หญิงคนนี้จะได้อ่าน ความรักของคนคนนึงที่ยังรักเขาอยู่....
#ยิ้มบ้าง