ผมพอจะมีโอกาศกลับมาแก้ไขสิ่งที่ทำพลาดไปมั้ยครับ?

เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนมาได้ 3 ปีกว่าๆ เจอกันในเกมแล้วก็นัดเจอกัน แล้วผมยังอายุน้อยอยู่นางอยู่ หมาลัยปี 1 ผม ม.3 อันนี้คือตอนตกลงคบกัน ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 นางทำงานบวกเรียนเฉพาะวันอาทิตย์ เราอยู่ห่างกันผมอยู่ อยุธยา นางอยู่สมุทรปราการ แต่ก่อนเธอไม่ได้เรียนใกล้บ้านเธอเรียนในกรุงเทพฯแล้วผมก็ไปหาเธอบ่อยๆเธอก็มาหาผมที่บ้านเช่นกันแล้วพอเรียนได้สักพัก ที่บ้านเธอมีปัญหาเนื่องเงินเลยต้องมาเรียนไปทำงานไปอย่างที่ผมว่าไปตอนต้นที่บ้านของเค้า ปัญหาอยู่ที่ตอนคบกันแรกจนถึง ม.5 ผมติดเกมไม่แบ่งเวลาเลยแล้วเวลาทะเลาะกันผมมักจะเป็นคนเถียงชนะแต่ไม่ใช่ผมชนะหลอกผมใช้ความคิดเด็กๆในการเถียงนางเลยชนะ แล้วผมก็เคยคัยกับแฟนเก่าเพราะแฟนเก่าเราเลิกกันเพราะผมพาเธอขับรถชนหัวแตก เลยต้องแยกกัน แต่เราไม่ได้เกลียดกัน เลยคุยกันตามประสาแต่ด้วยการที่ผมพิมพ์ด้วยการใช้คำที่สนิทสนมมากเกินไปเธอเลยหึงผมก็แบบคุยไปบ้างเธอก็จับได้ตลอด แต่ใจผมไม่ได้จะกลับไปคบหรือคบซ้อนเลย แล้วเธอก็บอกเลิกผมผมก็ง้อนางสุดชีวิตเธอก็ให้อภัยแล้วผมก็เลิกคุย แต่ก็มีบ้างแต่ไม่เกินไป แล้วช่วงนึงเลยมะเลาะกันผมก็หายขาดไม่กลับไปคุยอีกแล้วแต่ผมก็ยังติดเกมอยู่ แต่ส่วนหนึ่งก็เพระนางไปทำงานแล้วกลับไม่เป็นเวลาเลยครับผมก็เล่นเกมรอ นางบอกว่าประมาณ 2 ทุ่มก็หยุดเล่นได้แล้วผมก็ตั่งนาฬิกาปลุก 2 ทุ่มเล่น PUBG กับเพื่อนวงบีบเหลือ 3 คน(นอกเรื่องไปหน่อย555) ผมยังออกมาเตรียมตัวรอแต่ก็ช้า หรือมาไวไปบางทีก็เล่นอยู่กลางคัน อะมาก่อนเวลาก็เลยบอกว่าแปปนึง นางก็คงโกรธแล้ววันไหนผมรับสายเธอทันทีเธอก็กลับง่วงเอย ไปกินข้าวเอย กินข้าวเสร็จเราก็พร้อมจะคุยนางก็จะไปอาบนํ้าเราก็รอจนสุดท้าย เที่ยงคืนไม่มาสักทีวะ สรุปนางหลับเป็นงี้อยู่บ่อยครั้ง ผมก็เลยหงิดเหมือนกันแต่เราก็อยากเป็นคนที่ดีให้เธอแล้วพอรับสายก็บอกว่าทำธุระให้เสร็จก่อนให้มาคุยกันนะ ทีนี้เหมือนอะไรนางทำเสร็จหรือทำอะไรอยู่นางไม่พิมพ์บอกเรารอจนเราหลับแล้วเธอก็โทรมาตอนผมหลับก็โกรธผมอีก แล้ววันนึงแม่เธอเสียโดนรถชนผมก็ไปช่วยงานศพจนวันเผา ลาเรียนทั้งอาทิยต์ แล้วก่อนกลับเราก็คุยกันดียิ้มให้กันกอดกัน พอกลับมาก็มีปัญหาเรื่องโทรอย่างว่าอีก เธอบอกว่าผมไม่มีเวลาให้โกรธอะไรก็ไม่เคยบอกมีอะไรก็ไม่บอกผมอะพร้อมจะง้อเธอทุกเมื่อผมรักเธอแต่สุดท้าย เธอมาบอกผมว่าเธอหมดรักผมแล้วเพราะเรื่องที่ผมหลับก่อนได้คุยกับเธอ แล้วก็ไม่ตอบอะไรผมเลย ผมก็เลยมาหาเธอที่บ้านแต่ไม่ได้บอกล่วงหน้าถึงบอกเธอก็ไม่อ่าน พอไปถึงผมก็รอเธอกลับจากทำงาน แล้วกลับมาผมเห็นสายตาที่เธอมองผมก็รู้แล้วว่าผิดหวังที่ได้เจอผม ผมคุยกับเธอทุกๆอย่างผมรู้ว่าผมผิดผมยอมรับความผิดทั้งหมดและพร้อมจะส่งคอมทั้งเครื่องมาไว้บ้านเธอเพราะถ้าผมจะเลิกกับเธอผมยอมไม่มีคอมดีกว่า ผมเป็นสาย Gameing สุดๆ คอม 30,XXX อุปกรณ์ gameing อีก 15,XXX มีเก้าอี้หูฟังไมค์ตั่งโต๊ะหูฟังของแพงๆเรัยกว่าครบ เลยติดเพราะผมอยากเป็นนักกีฬา E-Sport เลยเล่นจนค่อนข้างเก่งในหลายๆเกม(นอกเรื่องเพื่อให้รู้ว่าผมติดมากไม่ใช่เล่นมั่วผมก็มีไปแข่งบ้าง555)ผมยอมทิ้งทั้งหมดนี่เพื่อเธอแล้วก็ง้อจนเหมือนเธอบอกว่าจะรักถ้าเลิกเล่นคอมแล้วขายหรือเอาไปไว้กับเธอผมบอกเลยว่ายอมเอาไปเลย แล้วเหมือนเธอก็ยอมให้หอมแก้มเอยให้นอนกอดเลยหยิบโทรศัพท์นางมาดูแล้วก็รู้ว่าเธอเปลี่ยนรหัสผ่านรูปตั่งหน้าจอก็หวานมากผมก็รู้อยู่แกใจมานิดนึงเลยหลอกถามรหัสผ่านเธอไป แล้วก็เข้าไปเจอคนที่เธอคุยอยู่แล้วเธอก็บอกผมว่า”เข้าใจเค้าหรือยังละ”แล้วผมก็กดเธอไว้แล้วก็มือสั่นพูดจนสติไม่อยู่กับตัวช็อคมาก แต่เธอก็ให้ผมจับแขนให้ผมกอดนะตอนนอนอะแต่เธอบอกผมว่าพอเหอะ ผู้ชายที่เธอคุยด้วยคุยกันตั่งแต่วันเผางานศพแม่เค้า จนถึงวันที่ผมไปเจอเค้า แต่ตอนนั้นเธอยังหอมแก้มแล้วไม่ได้ทะเลาะอะไรกันอยู่เลย. วันนี้เธอมีเรียนผมก็หวีผมให้เธอใส่เสื้อในกางเกงให้ แล้วก็พูดเบาๆว่าคืนดีเถอะผมคุยกับคนในครอบครัวเค้าว่าผมกับแฟนผมเป็นอย่างงี้ แต่กำลังจะไปคุยกับพ่อเ้าไม่ได้หวังให้มาช่วยหลอกแต่ผมทำใจไม่ได้ เมื่อคืนเธอจะลุกหนีแต่ผมล็อคไว้ซึ่งเธอสามารถตะโกนเรียกพ่อได้แต่เธอไม่ทำ ผมพอจะโอกาศคืนดีกับเธอมั้ยครับ?