ผมเป็นพนักงานเซล ของบริษัทนี้คับ
บริษัทประกาศรับพนักงานเซล มีประสบการณ์ จะพิจราณาเป็นพิเศษ
1.เขาต้องการคนมีประสบการณ์ โอเคครับ ผมผ่านในข้อนี้
2.ผมมีประสบการณ์ตรงตามที่บริษัทประกาศ
เขารับผมเข้าทำงานทันทีครับ เเรกเข้าเราไม่ได้คุยรายละเอียดเรื่องค่าเเรงอะไรเลยครับ มัวแต่ตื่นเต้นที่ได้งาน และผมก็ไม่อยากให้เขามองว่าเราเรื่องเยอะ......
ผมทำงานได้15วัน ผมยังไม่รู้เรื่องค่าแรงเลยครับ จนถึงสิ้นเดือน ผู้จัดการพึ่งแจ้งว่า ผมต้องทดลองงานก่อน3เดือน ซึ่งหมายถึงว่าผมต้องกินค่าแรงรายวัน จนครบ3เดือน แล้วถึงจะปรับให้เป็นพนักงานประจำ!!!!!
เข้าเดือนที่2 ผู้จัดการใหญ่ เรียกเซลประชุม สรุปยอดในแต่ละเดือน และเรื่องสุดท้ายคือ เขาให้พนักงานเซล ทดลองงานใหม่เพิ่มอีก3เดือน•••••
สรุปว่าผมต้องทดลองงานรวมแล้วเป็น6เดือนงั้นหรือ?????
บริษัทนี้มีพนักงานเซล2คน
ถ้าให้ทดลองงานเพิ่มเพราะผมทำยอดการขายตก ผมก็พอจะเข้าใจน่ะ ผมทำงาน3เดือน
ผมสามารถพิสูทธให้ทุกคนเห็น ว่าผมตั้งใจทำงานมากแค่ไหน โซนที่ผมดูแลคือ 02 เขตนอกเมือง 5อำเภอ ผมทำยอดพุ่งขึ้น สามารถชนะคู่แข่งได้ และทำยอดได้มากกว่าในเขตอำเภอเมือง
เขตในเมืองเราแพ้คู่แข่ง ซึ่งตามความเป็นจริงนั้นในเมืองน่าจะขายได้ดีกว่ารอบนอก80%
ผมทุ่มเทกับงานนี้มากครับ ทำงานไม่เหนื่อนเลยครับ
ตอนนี้สภาพจิตใจผม ไม่ค่อยโอเคกับระบบงานของบริษัทนี้เลยครับ
1.ผมทำงานได้2สัปดาห์ งานเข้าเลยครับ สินค้าที่ผมดูแลรับผิดชอบคนเดียว ได้หายไปครับ
ผมเครียดมากน่ะช่วงนี้ นอนไม่หลับเป็นอาทิตย์ๆ พยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เราอาจจะลืมไว้ที่ร้านลูกค้าก็เป็นได้ หรือจังหวะที่ผมลงจากรถ ลืมล็อคประตู เด็กแว้นแถวๆนั้นอาจจะเปิดรถขโมยของไป ผมถึงขั้นโทรหาหมอร่างทรงที่ระยองกันเลยทีเดียวครับ ท่านหมอลูกแล้วบอกผมว่า มีผู้ชายเปิดประตูรถแล้วได้เอาของสิ่งนั้นไป!!!!!
โอเคครับ ผมทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ผู้เรียนรู้จากการผิดพลาดในครั้งนี้ได้หลายอย่างเลยครับ.....
เวลาผ่านไปเข้าเดือนที่3 ครับ ลึกๆในใจผมไม่เคยลืม มันค้างๆคาๆใจ คือของมันหายได้งัย??
พี่ที่เป็นเซลเหมือนผม แกถือมาทำงาน
"ผมคิดในใจ "......ของกูหรือเปล่าน่ะ???
คงไม่ใช่มั่ง เขาคงไม่ทำกับเราแบบนั้นหรอก
ถ้าเขาเอา คือพี่เขาโง่มาก
โอเคผ่านครับ
และแล้วพระเจ้าก็เข้าข้างผมครับ พี่เซลแกลืมของไว้ในห้องน้ำ ผมเห็นพอดีเลยครับ ผมวิ่งไปบอกแม่บ้านให้ช่วยถ่ายรูป ถ่ายบาร์โค้ตเก็บไว้ เวลานั้นลุ้นมากครับ ผมไม่ได้สงสัยพี่เขาน่ะ แต่ในเมื่อของๆผมหายและพี่เขาก็ดันเอามาใช้ลอยหน้าลอยตา รุ่งเช้าผมโทรหาน้องสาวให้ช่วยเช็คบาโค้ตของผมที่หายกับบาร์โค้ตของพี่เซลหน่อยว่าตรงกันมั้ย!!!!!!!!!!!!!!
•••••••บร้ะเจ้าช่วยกล้วยทอด•••••••
มันขโมยของผมไปจริงๆด้วยครับ
จิตใจทำด้วยอะไร ทำงานได้แค่14วัน พี่แกแอบเอากุญแจรถไปเปิด แล้วขโมยโน๊ตบุ้คของผมไปครับ......โหดร้าย!!!
ผู้จัดการรับรู้ พนักงานทั้งบริษัทรับรู้ เพราะพี่เซลแกพกมาทำงานทุกวัน....โจรกระจอก5555
ผมไม่โกรธพี่เซลน่ะ ผมโล่งใจที่ไม่ต้องโดนชดใช้ แค่นั้นแหละ ผู้จัดการบอกจะจัดการให้ นี้ก็ผ่านมาเกือบเดือนละ เรื่องก็เงียบหายไปกับสายลม รู้ตัวโจรแล้ว ผู้ตัดการเรียกพี่เซลไปคุย ถามแค่ว่าเอาโน๊ตบุ๊คมาจากไหน????
พี่เซลไม่ตอบครับ และหลังจากวันนั้นพี่แกไม่พกอีกเลย จบข่าว ของก็หายไปแล้ว โจรก็อยู่ตรงนี้ไม่หนีไปไหน ยังทำงานปกติ
ฝ่ายตรวจสอบตัดหนี้ในระบบให้ผมเรียบร้อยครับ แต่ไม่สามารถไปตั้งหนี้พี่เซลได้ เพราะไม่มีหลักฐาน.....โธ่ๆๆๆๆน่าเศร้า องค์กรขนาดใหญ่ไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องขี้มดนี้ได้ครับ
จบข่าว!!!!!!!!!!
2.พี่เซลคนเดิมชอบวิ่งทับไลน์ในเขตผม แย่งตัดหน้าไปขายในเขตผม แก่ทำเป็นครั้งที่4 ผมแจ้งผู้จัดการไปแล้ว ก็ไม่มีผลอะไร ผมไม่ได้ใจแคบน่ะครับ คือการเป็นเซลเนี้ย การทับไลน์กันถือเป็นเรื่องใหญ่ครับ ครั้งถึงสองครั้งผมพอทนน่ะครับ นี่มัน4ครั้งที่ผมจับได้ คงจะหลายครั้งแน่ๆ
จบครับ!!!! ยกผลประโยชน์ให้กับจำเลยไปครับ
3.หัวหน้าเซลวิ่งสำรวจร้านค้า ทั้งหมด สรุปได้ว่าพี่เซลไม่เคยเข้าเยี่ยมร้านลูกค้าเลย ไม่มีการอัปเดทข้อมูลให้ลูกค้า ไม่มีแม้แต่สื่อ นี้ก็ชัดเจนน่ะ ว่าพี่เขาทำงานแบบไหน แต่ก็ช่างเขาเถอะ เพราะ เราทำคนละส่วนกัน ผ่านครับ
.......อ๋อลืมบอกไปว่า พวกเรามีการเช็คสต็อกสินค้า ทุกสัปดาห์ครับ.....
4.วันเช็คสต็อกก็มาถึงครับ ในห้องสต็อกเสียงดัง วุ่นวายแต่เช้าเลยครับท่าน ฮี่ๆๆๆ!!!!!
สรุปว่า โน๊ตบุ๊คของพี่เซลหายครับ
......รู้มั้ยว่าหายกี่เครื่อง??????
เฉลย......หาย8ตัวครับพี่น้อง5555555
1ละหมื่นห้าโดยประมาณ นี้ปาไป8ตัว บวกลบคูณหารกันเอาเองครับท่าน!!!!
พี่แกแจ้งว่า ในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้มีโจรปีนไปบนหลังคาบ้านทะลุเพดานและไ้ด้ขโมยโน๊ตบุ๊คไปครับ
ทุกคนเชื่อพี่เซลครับ
ตั้งหนี้และค่อยๆผ่อนจ่ายเอาครับ หักเงินเดือนไปครับยาวๆ
!!!!จบเรื่องของพี่เซลสุดเฟี้ยว!!!
ว่าด้วยเรื่องของผมกันต่อครับ
การวิ่งในแต่ละเดือน เราจะมีค่าน้ำมันเดือนละ7,500บาท บริหารจัดการเอง ถ้าเกินงบเราต้องออกเองครับ ผมได้ค่าอาหาร อาทิตย์ละ300฿
1.ปัญหาคือค่าน้ำมัน บริหารไม่ได้ครับ คือมันไม่พอ และเดือนแรกผมก็ต้องจ่ายเงินตัวเองครับ
โอเคนิดๆหน่อยๆผมไม่คิดม่กครับ
2.ผมแจ้งหัวหน้างาน เรื่องค่าน้ำมันไม่พอ ไปหลายรอบมาก คำตอบที่ได้คือ ให้เราประหยัดๆหน่อย
@โอเคผมจะไม่พูดเรื่องนี้อีก@
จนสิ้นเดือนที่ผ่านมา ผมต้องจ่ายค่าน้ำมันเกือบพัน ซึ่งผมเริ่มไม่โอเคล่ะ
จะขอเบิกแต่ละที ก็ยุ่งยาก บ่นนั่นนี่ ให้ประหยัด ทำมัยเบิกค่าน้ำมันบ่อย!!!
เบิกค่าอาหารทีไร เป็นอันเรื่องใหญ่ทุกที บ่นจะไม่ให้บ้างล่ะ ฝ่ายตรงจสอบถามผมว่าให้ค่าอาหารอาทิตย์นึง300 ผมทำอะไรเพื่อบริษัทบ้าง ทำคุ้มแค่ไหน ทำแล้วเกิดประโยชน์มั้ย คือหาเรื่องจะไม่ให้ค่าข้าวนี่แหละ
ผมยิ้มให้ทุกครั้งไม่ว่าจะเป็นการบ่นหรือการด่า ผมยิ้มรับอย่างเดียวครับ
ผมไม่โกรธหรือแค้นใจพี่เซลเลยสักนิด???
ผมรอดูอยู่ห่างๆครับ
เดือนนี้เป็นเดือนที่4ครับ...ผมรอลุ้นสิ้นเดือนนี้ครับ เขาจะปรับเงินเดือนให้ผมมั้ย ลุ้นๆครับ
ถ้าไม่ปรับ ผมขอพิจารณาตัวเองครับ
บายยยย
แชร์ประสบการณ์ พนักงาน ลูกจ้าง ชีวิตเราบางทีก็เลือกเดินไม่ได้
บริษัทประกาศรับพนักงานเซล มีประสบการณ์ จะพิจราณาเป็นพิเศษ
1.เขาต้องการคนมีประสบการณ์ โอเคครับ ผมผ่านในข้อนี้
2.ผมมีประสบการณ์ตรงตามที่บริษัทประกาศ
เขารับผมเข้าทำงานทันทีครับ เเรกเข้าเราไม่ได้คุยรายละเอียดเรื่องค่าเเรงอะไรเลยครับ มัวแต่ตื่นเต้นที่ได้งาน และผมก็ไม่อยากให้เขามองว่าเราเรื่องเยอะ......
ผมทำงานได้15วัน ผมยังไม่รู้เรื่องค่าแรงเลยครับ จนถึงสิ้นเดือน ผู้จัดการพึ่งแจ้งว่า ผมต้องทดลองงานก่อน3เดือน ซึ่งหมายถึงว่าผมต้องกินค่าแรงรายวัน จนครบ3เดือน แล้วถึงจะปรับให้เป็นพนักงานประจำ!!!!!
เข้าเดือนที่2 ผู้จัดการใหญ่ เรียกเซลประชุม สรุปยอดในแต่ละเดือน และเรื่องสุดท้ายคือ เขาให้พนักงานเซล ทดลองงานใหม่เพิ่มอีก3เดือน•••••
สรุปว่าผมต้องทดลองงานรวมแล้วเป็น6เดือนงั้นหรือ?????
บริษัทนี้มีพนักงานเซล2คน
ถ้าให้ทดลองงานเพิ่มเพราะผมทำยอดการขายตก ผมก็พอจะเข้าใจน่ะ ผมทำงาน3เดือน
ผมสามารถพิสูทธให้ทุกคนเห็น ว่าผมตั้งใจทำงานมากแค่ไหน โซนที่ผมดูแลคือ 02 เขตนอกเมือง 5อำเภอ ผมทำยอดพุ่งขึ้น สามารถชนะคู่แข่งได้ และทำยอดได้มากกว่าในเขตอำเภอเมือง
เขตในเมืองเราแพ้คู่แข่ง ซึ่งตามความเป็นจริงนั้นในเมืองน่าจะขายได้ดีกว่ารอบนอก80%
ผมทุ่มเทกับงานนี้มากครับ ทำงานไม่เหนื่อนเลยครับ
ตอนนี้สภาพจิตใจผม ไม่ค่อยโอเคกับระบบงานของบริษัทนี้เลยครับ
1.ผมทำงานได้2สัปดาห์ งานเข้าเลยครับ สินค้าที่ผมดูแลรับผิดชอบคนเดียว ได้หายไปครับ
ผมเครียดมากน่ะช่วงนี้ นอนไม่หลับเป็นอาทิตย์ๆ พยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เราอาจจะลืมไว้ที่ร้านลูกค้าก็เป็นได้ หรือจังหวะที่ผมลงจากรถ ลืมล็อคประตู เด็กแว้นแถวๆนั้นอาจจะเปิดรถขโมยของไป ผมถึงขั้นโทรหาหมอร่างทรงที่ระยองกันเลยทีเดียวครับ ท่านหมอลูกแล้วบอกผมว่า มีผู้ชายเปิดประตูรถแล้วได้เอาของสิ่งนั้นไป!!!!!
โอเคครับ ผมทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ผู้เรียนรู้จากการผิดพลาดในครั้งนี้ได้หลายอย่างเลยครับ.....
เวลาผ่านไปเข้าเดือนที่3 ครับ ลึกๆในใจผมไม่เคยลืม มันค้างๆคาๆใจ คือของมันหายได้งัย??
พี่ที่เป็นเซลเหมือนผม แกถือมาทำงาน
"ผมคิดในใจ "......ของกูหรือเปล่าน่ะ???
คงไม่ใช่มั่ง เขาคงไม่ทำกับเราแบบนั้นหรอก
ถ้าเขาเอา คือพี่เขาโง่มาก
โอเคผ่านครับ
และแล้วพระเจ้าก็เข้าข้างผมครับ พี่เซลแกลืมของไว้ในห้องน้ำ ผมเห็นพอดีเลยครับ ผมวิ่งไปบอกแม่บ้านให้ช่วยถ่ายรูป ถ่ายบาร์โค้ตเก็บไว้ เวลานั้นลุ้นมากครับ ผมไม่ได้สงสัยพี่เขาน่ะ แต่ในเมื่อของๆผมหายและพี่เขาก็ดันเอามาใช้ลอยหน้าลอยตา รุ่งเช้าผมโทรหาน้องสาวให้ช่วยเช็คบาโค้ตของผมที่หายกับบาร์โค้ตของพี่เซลหน่อยว่าตรงกันมั้ย!!!!!!!!!!!!!!
•••••••บร้ะเจ้าช่วยกล้วยทอด•••••••
มันขโมยของผมไปจริงๆด้วยครับ
จิตใจทำด้วยอะไร ทำงานได้แค่14วัน พี่แกแอบเอากุญแจรถไปเปิด แล้วขโมยโน๊ตบุ้คของผมไปครับ......โหดร้าย!!!
ผู้จัดการรับรู้ พนักงานทั้งบริษัทรับรู้ เพราะพี่เซลแกพกมาทำงานทุกวัน....โจรกระจอก5555
ผมไม่โกรธพี่เซลน่ะ ผมโล่งใจที่ไม่ต้องโดนชดใช้ แค่นั้นแหละ ผู้จัดการบอกจะจัดการให้ นี้ก็ผ่านมาเกือบเดือนละ เรื่องก็เงียบหายไปกับสายลม รู้ตัวโจรแล้ว ผู้ตัดการเรียกพี่เซลไปคุย ถามแค่ว่าเอาโน๊ตบุ๊คมาจากไหน????
พี่เซลไม่ตอบครับ และหลังจากวันนั้นพี่แกไม่พกอีกเลย จบข่าว ของก็หายไปแล้ว โจรก็อยู่ตรงนี้ไม่หนีไปไหน ยังทำงานปกติ
ฝ่ายตรวจสอบตัดหนี้ในระบบให้ผมเรียบร้อยครับ แต่ไม่สามารถไปตั้งหนี้พี่เซลได้ เพราะไม่มีหลักฐาน.....โธ่ๆๆๆๆน่าเศร้า องค์กรขนาดใหญ่ไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องขี้มดนี้ได้ครับ
จบข่าว!!!!!!!!!!
2.พี่เซลคนเดิมชอบวิ่งทับไลน์ในเขตผม แย่งตัดหน้าไปขายในเขตผม แก่ทำเป็นครั้งที่4 ผมแจ้งผู้จัดการไปแล้ว ก็ไม่มีผลอะไร ผมไม่ได้ใจแคบน่ะครับ คือการเป็นเซลเนี้ย การทับไลน์กันถือเป็นเรื่องใหญ่ครับ ครั้งถึงสองครั้งผมพอทนน่ะครับ นี่มัน4ครั้งที่ผมจับได้ คงจะหลายครั้งแน่ๆ
จบครับ!!!! ยกผลประโยชน์ให้กับจำเลยไปครับ
3.หัวหน้าเซลวิ่งสำรวจร้านค้า ทั้งหมด สรุปได้ว่าพี่เซลไม่เคยเข้าเยี่ยมร้านลูกค้าเลย ไม่มีการอัปเดทข้อมูลให้ลูกค้า ไม่มีแม้แต่สื่อ นี้ก็ชัดเจนน่ะ ว่าพี่เขาทำงานแบบไหน แต่ก็ช่างเขาเถอะ เพราะ เราทำคนละส่วนกัน ผ่านครับ
.......อ๋อลืมบอกไปว่า พวกเรามีการเช็คสต็อกสินค้า ทุกสัปดาห์ครับ.....
4.วันเช็คสต็อกก็มาถึงครับ ในห้องสต็อกเสียงดัง วุ่นวายแต่เช้าเลยครับท่าน ฮี่ๆๆๆ!!!!!
สรุปว่า โน๊ตบุ๊คของพี่เซลหายครับ
......รู้มั้ยว่าหายกี่เครื่อง??????
เฉลย......หาย8ตัวครับพี่น้อง5555555
1ละหมื่นห้าโดยประมาณ นี้ปาไป8ตัว บวกลบคูณหารกันเอาเองครับท่าน!!!!
พี่แกแจ้งว่า ในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้มีโจรปีนไปบนหลังคาบ้านทะลุเพดานและไ้ด้ขโมยโน๊ตบุ๊คไปครับ
ทุกคนเชื่อพี่เซลครับ
ตั้งหนี้และค่อยๆผ่อนจ่ายเอาครับ หักเงินเดือนไปครับยาวๆ
!!!!จบเรื่องของพี่เซลสุดเฟี้ยว!!!
ว่าด้วยเรื่องของผมกันต่อครับ
การวิ่งในแต่ละเดือน เราจะมีค่าน้ำมันเดือนละ7,500บาท บริหารจัดการเอง ถ้าเกินงบเราต้องออกเองครับ ผมได้ค่าอาหาร อาทิตย์ละ300฿
1.ปัญหาคือค่าน้ำมัน บริหารไม่ได้ครับ คือมันไม่พอ และเดือนแรกผมก็ต้องจ่ายเงินตัวเองครับ
โอเคนิดๆหน่อยๆผมไม่คิดม่กครับ
2.ผมแจ้งหัวหน้างาน เรื่องค่าน้ำมันไม่พอ ไปหลายรอบมาก คำตอบที่ได้คือ ให้เราประหยัดๆหน่อย
@โอเคผมจะไม่พูดเรื่องนี้อีก@
จนสิ้นเดือนที่ผ่านมา ผมต้องจ่ายค่าน้ำมันเกือบพัน ซึ่งผมเริ่มไม่โอเคล่ะ
จะขอเบิกแต่ละที ก็ยุ่งยาก บ่นนั่นนี่ ให้ประหยัด ทำมัยเบิกค่าน้ำมันบ่อย!!!
เบิกค่าอาหารทีไร เป็นอันเรื่องใหญ่ทุกที บ่นจะไม่ให้บ้างล่ะ ฝ่ายตรงจสอบถามผมว่าให้ค่าอาหารอาทิตย์นึง300 ผมทำอะไรเพื่อบริษัทบ้าง ทำคุ้มแค่ไหน ทำแล้วเกิดประโยชน์มั้ย คือหาเรื่องจะไม่ให้ค่าข้าวนี่แหละ
ผมยิ้มให้ทุกครั้งไม่ว่าจะเป็นการบ่นหรือการด่า ผมยิ้มรับอย่างเดียวครับ
ผมไม่โกรธหรือแค้นใจพี่เซลเลยสักนิด???
ผมรอดูอยู่ห่างๆครับ
เดือนนี้เป็นเดือนที่4ครับ...ผมรอลุ้นสิ้นเดือนนี้ครับ เขาจะปรับเงินเดือนให้ผมมั้ย ลุ้นๆครับ
ถ้าไม่ปรับ ผมขอพิจารณาตัวเองครับ
บายยยย