"ทุเรียนเน่า" ??? (โจ หมี)

เมื่อเช้า มีลูกค้าทุเรียนที่ซื้อไปเมื่อ 2 วัน ที่แล้ว  โทรมาละล่ำละลักว่า    พี่...ทุเรียนที่ซื้อไปมันเน่าแล้ว    ขอเปลี่ยนลูกใหม่ได้มั้ย

ไอ้เราก็เก็บไว้กินลูกนึง  เป็นลูกสุดท้ายพอดี

อ่อ ๆ   ได้ครับ   เดี๋ยวผมจะรีบไปเปลี่ยนให้เลยนะครับ    นัดเจอกันที่ปั๊ม ปตท. หน้าบิ๊กซีนะครับ

ไปถึง   คุณลูกค้าเสียงเข้ม  เหมือนเป็นความผิดใหญ่หลวง       นี่ครับ  เอาลูกใหม่มาแล้ว   ลองดูนะครับ  ลูกนี้ยังไม่มีกลิ่น

พอเปิดดูในรถ  คุณพระช่วย   นี่มันเน่าจริงนี่หว่า   กลิ่นเน่าโชยออกมาเลย      ในใจคิดว่าตรูขาดทุนแล้ว 600    

กลับมาถึงบ้าน    ลองฉีกดู      โอ๊วววว   หม่าย ก้อดดดดดด    



ฟาดไป 2 เม็ด    อิ่มแทนข้าวเลย     ทั้งๆ ที่ไม่ชอบกินเท่าไหร่     แต่ก็ต้องพิสูจน์ว่ามันเน่าจริงหรือเปล่า      ทั้งหอม  ทั้งหวาน มัน   แต่ไม่กรอบ


เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า


การที่เราจะวัดคุณค่าอะไรซักอย่าง     เราอย่าดูเพียงเปลือกนอกของมัน     ข้างนอกขรุขระ    ข้างในอาจจะ ต๊ะติ้งโหน่ง   ก็เป็นได้

การดูคน   ก็เหมือนกัน      อย่าเพิ่งไปบอกว่า   ไอ้คนนี้มันเป็นคนไม่ดี  เป็นคนเลว  เป็นคนเจ้าชู้ประตูดิน   เป็นคนไม่เอาถ่าน

ถามหน่อย   คุณได้สัมผัสกับเขา  โดยตรงหรือยัง      ได้ใช้เวลากับเขาแค่ไหน     ได้ให้เขาพิสูจน์อะไรบ้าง    

คนบ้า  อาจจะไม่ได้บ้าอย่างที่คุณคิด         ดูตัวอย่างผมเป็นต้น     ตอนนี้บ่าย 3    ยังจนอยู่        แต่บ่าย 4   ผมจะรวยเป็นล้าน  สิบล้าน  แน่นอนครับ