ฉันควรทำอย่างไรต่อไปดี

ฉันยอมรับว่าตัวเองร่างกายไม่แข็งแรง ขี้ขลาด ขี้กลัว ขี้เกียจ กลัวทุกสิ่ง คิดมากทุกเรื่อง เรียนไม่จบ มีแฟนคนแรกเขาอยู่ด้วยกันมาประมาณ3ปี เขาติดทหารไปทหารเขาก็นอกใจก็มีแฟนตอนนั้นลูกยังเล็กมากไม่ถึงขวบฉันหอบลูกกลับบ้านมาอยู่กับพ่อแม่เขาก็ไม่เคยติดต่อมาอีกเลยจนถึงทุกวันนี้ ต่อมาฉันก็มีแฟนใหม่ทุกอย่างดีมาก จนฉันรุ้ว่าตัวเองกำลังท้องเขาก้ตีตัวออกห่างทางครอบครัวเขาก็ไม่รับจนลูกคลอดตัวเขาเองก็ไม่ยอมรับลูกของเขาและก็ไม่เคยติดต่อเขาได้ตั้งแต่ฉันท้องได้ประมาณ 2 เดือน
ผ่านมาจนฉันทำงานมีแฟนใหม่เราแต่งงานกันเราอยู่ด้วยกันครอบครัวเขามากยอมรับได้ทุกอย่างที่ฉันเคยผ่านมาแต่ตัวฉันเองกลับทำให้ทุกอย่างแย่ลง
ฉันกระดูกสันหลังคตนั้งนานไม่ได้ยืนนานไม่ได้นอนก้ยาก อีกทั้งตัวก้อ้วนมากน้ำหนัก100กว่าโล
ทำงานก็ไม่ไหว เป็นรอบเดือนต้องหยุดงานตลอด
หนาวมากก็ไข้ โดนฝนหน่อยเดียวก็ไข้
ทำงานได้ไม่นานก้ต้องออกเพราะร่างกายไม่ไหว
เกลียดตัวเองมากที่เป็นแบบนี้ สามีทำงานคนเด่วไหนต้องส่งเสียให้ลูกฉัน ไหนจะค่ากิน ค่าครองชืพทุกอย่างเขารับคนเด่วทั้งหมด ฉันรุ้ว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงเขาแต่เพราะรักเขามากไม่อยากเสียเขาไปตอนนี้ครอบครัวของเขาก็เริ่มไม่พอใจเพราะฉันทำงานไม่ได้พาระทุกอย่างเลยอยู่ที่แฟนคนเด่วทำให้เขาลำบาก ฉันควรทำอย่างไรดี ฉันควรจะเลิกกับเขาเพื่อปล่อยเขาให้เขาได้มีอนาคตที่ดีกว่านี้ใช่ไหม
บางทีฉันก็คิดอยากจะให้ตัวเองหายไปทุกสิ่งทุกอย่างอาจจะดีขึ้นก้ได้ เพราะฉันรักเขาและลูกมากจนฉันอยากจะบ้า อยู่ก็เป็นพาระเขา อยากจะไปจากเขาเพื่อเขาจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้นก็รักเขามากไม่อยากเสียเขาไป ฉันควรทำอย่างไรดีค่ะ