ออกตัวก่อนว่าปีนี้อายุจะ 27 แล้ว แต่พ่อ แม่ ยังไม่ค่อยปล่อยเลย อาจเพราะยังอาศัยอยู่ด้วยกัน เราไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลย พ่อแม่ว่าไงก็ว่างั้น อยากให้เรียนสายนู่น นี่ นั่น ถ้าทำไหวก็ทำไม่ไหวได้แค่ไหนก็แค่นั้น มี 2 ปีที่แล้วไปเที่ยวกับเพื่อนเป็นครั้งแรกที่กลับดึกมาก(เรียกเช้าก็ได้) แต่เราไม่ได้ดื่มนะเพื่อนดื่ม ก็บอกเขาว่ากลับดึกไม่ต้องรอ แต่พอ 5 ทุ่ม เที่ยงคืนก็โทรมาว่าเราให้กลับบ้าน พอถึงบ้านก็ว่าอีกยกนึง อันนี้ก็เข้าใจว่าเป็นห่วงแต่เราก็คิดว่าเราโตพอที่จะตัดสินใจได้แล้วอะ แถมยังบอกให้เลิกคบเพื่อนกลุ่มนั้นไปเลยย้ำอีกครั้งว่าตอนนั้น จะ 25แล้วทำงานแล้วด้วย เราก็ไม่มีปากเสียงอะไรมาก เพราะพูดไปเขาก็จะหาว่าเราเถียง เราก็เป็นคนร้องไห้ง่ายมากๆ โดนว่าเราก็ทำได้แค่ร้องไห้สัญญาว่าจะไม่ทำอีก บ้างครั้งเราก็รู้สึกว่ามันทำให้เราไม่ค่อยมีเพื่อน แล้วก็กลายเป็นคนติดบ้าน ส่วนปัญหาตอนนี้คือเรากำลังจะผ่าตัดขากรรไกรซึ่งเคยได้คุยกับแม่แล้วตอนเราบอก เขาบอกจะทำก็ทำ แต่พอเราตัดสินใจทำเขาก็บ่นๆๆๆๆ แล้วก็บอกโตแล้วคิดเอง เราก็ตัดสินใจทำจนตอนนี้ผ่านมาครึ่งปีละ เรากำลังจะผ่า แต่หมอชอบนัดเราไปตรวจที่นู้นที ที่นี่ที ซึ่งมันต้องเดินทางทั้งๆ ที่เราหาหมอที่ที่ใกล้บ้าน แต่เราก็ไปเองนะแค่บอกแม่ไว้ วันนี้เราก็บอกเขาตามปกติว่าพรุ่งนี้มีนัดไปที่นี่นะ จะไปด้วยไหมเพราะจะผ่าแล้วเผื่ออยากรู้อะไร เขาก็ขึ้นเลยค่าว่าๆๆๆๆๆๆ จะทำทำไม แล้วหาหมอที่นี่แล้วยังจะนัดไปนู้นนี่นั่น จะทำทั้งทีไม่หาข้อมูลเลย แล้วหมอคนนี้ดีรึเปล่าบลาาาา สุดท้ายขอคุยกะหมอ คุยแล้วก็ยังไม่โอเค บอกกะเราว่าขอให้ไม่ตายละกัน! คือฟังแล้วมันเจ็บอะ เรารู้สึกว่า เห้ย เราโตแล้วนะจะ 27 แล้วทำไมการตัดสินใจแค่นี้ของเราก็ยังมีปัญหาวะ คือเราจะผ่าตัดเราก็ต้องดูแล้วไหมว่าที่นี่ไว้ใจได้ไหม เราบอกเขาแล้วเขาก็ไม่เชื่อบอกแต่ทำไมไม่ไปยันฮี(คือแหม่ที่ที่หมอนัดไปแค่ไม่กี่ครั้งยังใกล้กว้ายันฮียังมีปัญหาเลยทั้งๆที่ก็ไปเองตลอด) จะทำอะไรเราก็บอกก็ถามก่อนแล้วอยู่ๆ มาบอกไม่ต้องทำตอนตัดสินใจไปแล้ว ที่แย่กว่ามาบอกตอนนี้ที่อีกอาทิตย์จะผ่าแล้ว! คือหลายๆ ครั้งเราก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงให้เขาเข้าใจเราบ้าง คือเราอึดอัดอะมันเป็นฟิลแบบเราโตแบบมีครอบครัวได้แล้ว เพื่อนก็มีลูกแล้วนี่ยังเป็นเบบี้ให้พ่อแม่ตีกรอบอยู่เลย เลยอยากทราบว่าเราควรทำยังไงถึงจะเข้าใจเขาได้เข้ากับเขาได้ เพราะพอโดนว่าเรามักจะเงียบมากกว่าเพราะบางครั้งพอเราพูดแล้วเรื่องมันชอบแย่กว่าเดิมเราเลยมักปล่อยให้เขาใจเย็นๆ แล้วปล่อยให้เรื่องมันผ่านไปมากกว่า ซึ่งเราคิดว่าไม่ใช่วิธีที่ดีเลย
ทำยังไงให้ผู้ปกครองไว้ใจ