คือเรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนมีลูกด้วยกัน 2คน เรามีกิจการเล็กๆที่เราสร้างมาด้วยกัน ถือว่าชีวิตครอบครัวตอนนั้นกำลังไปได้ดี ในอายุยี่สิบต้นๆ แต่...เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง เมื่อหมายศาลมาที่บ้าน เป็นคดีเก่า 2-3 ปีก่อนที่เราจะคบกัน แล้วแฟนต้องติดคุก ติดตอนที่ลูกคนพี่อายุได้ 11 เดือน และกำลังท้องคนเล็ก ได้ 2เดือน ตอนนั้นกิจการที่ทำต้องให้คนอื่นมาเซ้งต่อ ได้เงินมาเอาใช้ค่านั่นนี่ หมดเนื้อหมดตัวเหลืออยู่ 2,000  ต้องเอาแบ่งให้แฟนติดตัวเข้าคุกไป 1,000 อยู่เรา1,000  ระหว่างที่เลี้ยงลูกตอนแฟนอยู่คือเลี้ยงมาด้วยนมแม่ ใช้แต่แพมเพิส ค่าใช้จ่ายเลยน้อย พอแฟนติด เราต้องไปหางานทำ ลูกต้องกินนมผง เพราะเราต้องทำงานและท้องคนน้องอยู่ด้วย ตอนนั้นถือว่าเครียดมาก จากที่ก่อนหน้านี่ มันกำลังดีอยู่แล้ว นอนกอดลูกร้องไห้ทุกวัน เครียด ไหนจะในท้องอีก ยังไม่กล้าบอกทางบ้าน มีแต่เรากับแฟนที่รู้ จะให้เอาเขาออก เราคงทำไม่ได้หรอก ได้แต่ทำใจ ยอมรับในสิ่งที่จะเกิดขึ้น ระหว่างไปทำงาน ก็ให้แม่เลี้ยงลูก แม่ก็ไม่ได้ไปรับจ้างเพราะต้องเลี้ยงหลาน ค่าใช้จ่ายเลยตกมาอยู่ที่เรา ทั้งหมด ไหนจะตา ยาย แม่ ลูก กับข้าวต้องเป็นเราทุกอย่าง ต้องทำก่อนไปทำงาน เลิกงานมา ก็ต้องมาทำกับข้าวอีก มีมอไซค์ ติดตัว เวลาไปทำงาน ก็จะขับไปหาพี่เขาที่บ้านประมาณ13กิโล แล้วนั่งรถยนต์ พี่เขา ไปต่อ งานเราต้องไปต่างอำเภอ ต่างจังหวัดบ้าง บางทีมาถึงบ้านพี่เขาก็เที่ยงคืน เราก็ต้องขับมอไซค์ กลับบ้านต่อ ยิ่งช่วงหน้าฝน ดึกก็ดึกท้องก็โต ขับมาฝนดันตก เป็นอะไรที่แย่มาก ขับรถลุยฝนไปร้องไห้ไป โชคชะตาชีวิต เห้ออ..  แฟนก็จะส่งจดหมายมาหา อยู่ช่วงแรก เราก็พาลูกไปหาบ้าง อาทิตย์นึงไปสามวัน นานๆก็อาทิตย์ละครั้ง จนวันนึงแฟนส่งจดหมายมา เขียนในนั้นว่าเรื่องลูกในท้องจะเอาไง เพราะมัน7 เดือนแล้ว แม่ดันมาเปิดอ่านก่อน ความเลยแตก ทั้งบ่นทั้งด่า ให้โผล่มาอีกได้ไง 😢😢 เราก็ยังทำงานต่อจน ท้องแปดเดือนกว่า พี่เขาไม่กล้าให้ไปด้วยแล้วเพราะมันอันตราย เลยต้องลางาน อยู่บ้าน รายได้ไม่มี ในท้องก็จะคลอด ไหนจะคนพี่ เราคิดจนจะฆ่าตัวตาย เพราะ มันหลายเรื่องราวมาก ต้องทนคำดูถูก ทั้งข้างนอกบ้าน และในบ้านตัวเอง มีอีก ด่า บ่นทุกวัน เราอึดอัดมาก เพราะเราไม่ได้อยู่กับแม่ก็นานแล้ว เพิ่งได้กลับมาอยู่ ตอนที่แฟนติดคุก. พอเราคลอดตัวเล็ก เราอยู่เดือน(อยู่ไฟ)แค่20วัน ก็ต้องออกมา เพื่อไปทำงาน เพราะไม่มีเงินซื้อนมให้คนพี่ ที่นี้ ค่าใช้จ่ายเพิ่ม ค่านม ทังสองพี่น้อง ค่าแพมเพิสอีก(บางคนจะบอกแพมเพิสใส่ทำไมเปลือง คือเราเลิกงานมาเราก็เหนื่อยมากๆแล้วต้องมาทำงานบ้านต่อ ถึงเวลาเข้านอนลูกฉี่บ่อยมาก ไหนจะพี่ไหนจะน้อง แค่ตื่นชงนม ก็จะไม่ไหวแล้ว เลยให้ลูกใส่แพมเพิสไปก่อน) เราต้องเลี้ยงลูก2 คน โดยที่ไม่มีใครเข้ามาช่วยเหลือเลย พาไปบ้านพ่อของเด็กที ย่าเขาก็จะให้ 200 บ้าง500บ้าง นานที เราต้องหอบไปเองทั้งคนพี่คนน้อง เรายอมรับว่า เหนื่อย มันเหนื่อยมากๆ คิดมากทุกวัน จะเอายังไงกับชีวิต แล้วช่วงนั้น ตามาป่วยอีก เราต้องดูแล เพราะตากับแม่ไม่ถูกกัน ทีนี้ก่อนไปทำงานต้องทำกับข้าว แยก เพราะอาหารคนป่วย กับคนปรกติ เลิกงานมา ก็มาอาบน้ำ ทำแผลที่เป็นแผลกดทับ ตื่นเช้ามา ต้องทำความสะอาด ทำแผล ทุกๆอย่างมันเข้ามาพร้อมกันหมด เราดูแลตามาได้เกือบปี ตาก็เสีย...  อย่างน้อยเราก็ได้ดูแลแกเต็มที่แล้ว. จากนั้นเราก็กลับเข้าโหมดการทำงาน งานๆงาน คนพี่ก็เริ่มเข้าฝากศูนย์เด็กเล็ก เลยแบ่งเบาภาระของแม่ไปได้ในช่วงกลางวัน ช่วงเย็นเราก็มารับช่วงต่อ แต่เราก็ไม่ลืมพาลูกไปเที่ยวหาพ่อเขานะไปหาตลอด จนเวลาผ่านไป2 ปี ช่วงสองปีเราหวังและรอมาทุกวัน ว่าจะออกมาเมื่อไหร่ พอมาช่วงหลัง เราเริ่มคิดว่าเราเหนื่อยเราทนอะไรมาคนเดียวมากแล้ว ผ่านอะไรมาด้วยตัวเองหมด เลยคิดว่าจะไม่รอแล้ว ตลอดสองปีมีแต่ลูก และงาน และครอบครัว  พอคนเล็กเริ่มเข้าโรงเรียนกับพี่แล้ว เราก็คิดว่าลูกโตค่าใช้จ่ายต้องเข้ามาอีกแน่ เราเลยตัดสินใจ มาทำงานต่างประเทศกับพี่ที่รู้จัก หวังจะพอได้ค่าใช้จ่าย ให้ครอบครัวบ้าง และแล้วสิ้นปีที่ผ่านมา พ่อของตัวเล็กก็ได้ออกคุกมา แต่เราว่า มันคงกลับไปอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว เพราะมันผ่านช่วงเลวร้ายมาหมดแล้ว กลับมาคงไม่เหมือนเดิมอยู่แล้ว. ออกมาได้ไม่กี่เดือน พ่อตัวเล็ก ก็เปิดตัวผู้หญิงใหม่ เขาเรียกว่าเมียใหม่ได้เต็มปาก. ตั้งแต่ออกมาและได้ทำงาน เงินไม่เคยส่งเสียมาให้ลูกเลยสักบาท พ่อกับแม่เราก็ยังพาหลานไปเที่ยวหาปู่กับย่าเขาตลอด แต่พ่อของเด็กมาหาลูกที่บ้านแค่ครั้งเดียว และแป้บเดียว. ส่วนเราก็ยังทำงานอยู่ต่างประเทศ ยังไม่ได้กลับเลย คือแบบ ไม่มีสำนึกเลยหรอ เรื่องลูก อ่ะ แถมยังมีเมียใหม่อีกนะ คือยังไงมันก็กลับมาเป็นครอบครัว ไม่ได้แล้ว จบแล้ว

-เรายอมรับเราก็ผิดนะ ก่อนที่มาทำงาน ตปท. เราเปิดให้ คุยกับผู้ชายคนนึง เขาดีกับเรามาก ขนาดไม่ได้อยู่ด้วย เขายังช่วยเหลือ เราแค่บ่นว่าแม่เราจะต้องจ่ายค่านั้นค่านี้ก่อนเงินเรายังเบิกไม่ได้ เขาก็บอกเอาของพี่ก่อนไปให้แม่ เอานม เอาขนม ไปให้ลูกเราไม่เคยขาด นมเอาไปทีสองสามกล่องใหญ่ เดือนนึงเอาไปสองสามครั้ง เวลาลูกไม่สบาย เราแค่บอก เขาก็ไปหาซื้อยาคลีนิค เอาไปให้ลูก ฝากเงินไปบ้าง  ช่วงแรกเขาไม่กล้าเข้าไปบ้าน ได้แต่ฝากเพื่อนเราเอาไปให้ ไปทำงานเจอชุดสวยๆ ก็ซื้อไปฝากลูกเรา ทั้งพี่ทั้งน้อง จนช่วงหลังกล้าเอาเข้าไปให้เองเด็กติดเขามาก เอาใจเด็กเก่ง เขาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย แต่เรายังไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นแบบไหน เรายังสับสน ไม่ได้เปิดหรืออะไร ก็คุยกันมาเรื่อยๆบอกเขา ขอเวลาหน่อย ผ่านมาปีนึง เขายังดูแลลูกเรามายุตลอดไม่เคยขาด

-บางคนจะสงสัย ทำไมให้ท้องคนเล็กอีกทั้งที่คนพี่ยังเล็ก คือเรากำลังจะเปลี่ยนจากฉีดยาคุมมาเป็นกิน เพราะเราฉีดประจำเดือนไม่มา เลยว่าครบกำหนดเราไม่ไปฉีดต่อ เลยรอให้ประจำเดือนมาพอหมดแล้วจะเริ่มกินยา ทีนี้รอเดือนก็แล้ว สองเดือนก็แล้ว ก็ไม่มา เลยรู้ว่า รวดเลยค่ะ ท้อง แต่ก็ยังผิดที่ไม่คุมวิธีอื่น 😢

- แต่ตอนนี้ ในเมื่อตัวพ่อของเด็กเขาเปิดเผยตัวเมียใหม่เขา แบบไม่อาย เราคิดว่า ทีนี้เราจะทำอะไร เราไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องไว้น้ำใจใครอีกแล้วนะ
-ตลอดเวลา 3ปี ที่เลี้ยงลูกมาเอง หาเงินเอง เขาคิดว่าเราสบาย เขาออกมาเราคิดว่าคงช่วยทางเราแบ่งเบาบ้าง แต่ไม่เลย ไม่มีให้ลูกเลย  😁😁

-ขอบคุณนะคะที่อ่านเรื่องราวเราจนจบ มันอยากระบาย ยังมีอีกเยอะนี่แค่คร่าวๆ ที่แบบเราไม่เคยคุยเคยเล่าให้ใครฟังมาก่อน เราอึดอัดมาก พอมาวันนี้เห็นเขามีความสุข เราก็ดีใจนะ ดีใจกับทางที่เขาเลือก เลยตัดสินใจ มาระบายที่นี่ 😊😊 เพื่อนๆว่า พ่อแม่เรา ควรจะเอาหลานไปเที่ยวหาปู่ย่าเขาอีกมั้ยคะ พ่อมันเอาคนใหม่มาอยู่บ้านแล้ว ปู่กับย่าเขาไม่มาหาหรอกค่ะ ฝ่ายเราเอาไปหาเอง

-ฝากถึงคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวนะคะ ไม่ว่าจะเจอปัญหา ให้อดทนนะคะ เดี๋ยวมันจะมีทางออกเองเสมอ สู้ๆค่ะ