น้องแมวอายุ 9 เดือนค่ะ รับมาอยู่ด้วยกันตั้งแต่ 2 เดือนน้องเป้นแมวจร เมื่อเดือนที่แล้วเร่มมีอาการอ้วก แล้วก็ไม่มีแรงนอนเป็นผักเลยค่ะ จึงรีบพาไปแอดมิดที่ รพ.สัตว์เกษตร ปรากฎว่าค่าไตขึ้นมา 17 สูงมากแอดมิดที่เกษตรหนึ่งคืนเพื่อปรับค่าไตและหมอก็แจ้งว่าน้องน่าจะเป็น
โรคไตเรื้อรัง แล้วก็ส่งต่อไปแอดมิดที่โรงพยาบาลสัตว์หมาแมวยิ้มแฉ่งต่อ เพราะที่เกษตรไม่มีกรง น้องอาการหนักต้องอยู่ในความดูแลของหมอ 24 ชม. หลัง 2 คืนที่แอดมิด ค่าไตลงมาที่ 7 เกือบปกติ ก็กลับบ้านมาให้น้ำเกลือใต้ผิวหนัง และฝึกจนให้เองได้ ให้อยู่ 2 3 อาทิตย์กลับไปเช็คเลือดค่าใตก็ลงมาปกติแต่ก็ยังต้องควบคุม

หลังจากที่โรคไตปกติ ไม่กี่วันน้องก็มีอาการหายใจแรง แรงขึ้นเรื่อยๆจนสังเกตุเห็นว่าหายใจจนซีกโครงยุบจึงพากลับไปหาหมอที่ รพ.สัตว์เกษตรอีกรอบหมอแจ้งว่าน้องมีอาการน้ำท่วมปอดต้องดูดออกช็อคมาก ค่าไตดีขึ้นมาเจอโรคใหม่ ก็ดูดออกให้ยาคุยกับหมอว่าจะเป็น FIP มั้ยจากที่อ่านมาเยอะแล้วอาการคล้ายกลัวมากเพราะพอจะทราบว่ารักษาไม่ได้ คุณหมอคนแรกแจ้งว่าสีของน้ำไม่มีลักษณะค่อนไปทาง FIP ก็โล่งอก เจาะน้ำออกให้ยาและกลับบ้าน คุณหมอส่งน้ำตรวจแล็ปแบบละเอียดมากแจ้งว่า 1 อาทิตย์มาฟังผล น้องดูดีขึ้นมากตาใสแป๋ว กินข้าวได้มาก แต่ก็ขยับตัวช้าๆไม่ได้ซนเหมือนเก่า หมอนัดหลังจากนั้น 1 อาทิตย์รอบแรกอิแม่ไปฟังผลโดยที่ไม่ได้เอาน้องไปก่อนเป็นวันเสาร์เนื่องจากรถไม่สะดวก ไปฟังผลคุณหมออีกท่านก็แจ้งผลทุกอย่างออกมาไม่ได้แย่ น้องไม่มีเชื่อแบคทีเรีย ไม่พบ FIP แต่คุณหมอให้พาน้องมาเช็คจะได้จ่ายยาถูก เย็นวันจันทร์จึงพาน้องมาวันนี้ได้พบอาจารย์หมอคลำๆสองสามที อ่านประวัติการรักษาทั้งหมดคุณหมอพูดภาษายากๆพอเข้าใจว่ามีน้ำในอกที่ต้องเอาออกอยู่ ก็ส่งต่อฉุกเฉินเพื่อเจาะน้ำออกเป็นรอบที่ 2 หลังเจาะเสร็จคุณหมอแจ้งเลยค่ะ พยากรโรคว่าเป็น FIP อาจจะเสียได้ตั้งแต่พรุ่งนี้เลยนะคะ ให้เจ้าของทำใจแต่ระหว่างนี้ถ้ามีอาการให้รีบพามา และนัดตรวจอีกครั้งวันจันทร์ที่คลินิกแมวของ รพ.เกษตรเอง จังหวะนั้นคือช็อคค่ะไม่ได้เตรียมใจมาเพราะเมื่อวันเสาร์ฟังผลไม่มีเชื้ออะไรน่าห่วงก็แอบงงนิดนึงว่าผลแลปทั้งหมดที่ตรวจไปไม่สามารถรู้ได้หรอ แต่ก็ยอมรับค่ะ เพราะศึกษาโรงนี้มาตั้งแต่น้องเริ่มป่วย ตั้งใจว่าจะดูแลเค้าให้ดีที่สึดจนวันสุดท้ายร้องไห้หนักมาก แต่ที่บ้านเลี้ยงน้องอยู่อีกตัวเป็นอเมริกันช็อตแฮรอายุเกือบ 2 ปีแล้วเค้าแข็งแรงมาก แต่กลัวน้องติดโรค แต่ก็กลัวว่าถ้าแยกเค้าออกจากกันน้องที่ป่วยจะการทรุดแน่ๆ เพราะแค่ไปแอดมิดนางก็เครียดมากๆกลับมาบ้านถึงดีขึ้น ส่วนตัวพี่น้องไม่อยู่ไปแอดมิดนางก้ร้องทั้งวันทั้งคืนเหมือนเขาขาดกันไม่ได้ ห่วงมากๆ
หลังจากเจาะน้ำครั้งที่ 2 กลับมาห้อง 2-3 วัน น้องก็ยังดูสดชื่นขี้อ้อนเดินเล่นไปมา ทานข้าวได้ปกติ แต่ก็จะมีนอนเยอะหน่อย บอกตรงๆว่าเค้าทำแม่มีความหวังหลังจากทำใจมาพักใหญ่ว่าคงรอเวลาเค้าจากไป

**ที่อยากปรึกษาพี่ๆคือใครเคยมีประสบการณ์กับโรคนี้บ้างคะ เราควรดูแลเขายังไงบ้างในช่วงสุดท้าย ,มีใครมีประสบการณ์ที่ตัวนึงป่วยแล้วอีกตัวนึงติดมั้ยคะ ต้องแยกเลยใช่มั้ย มีใครเคยไม่แยกมั้ยผลเป็นยังไง ตอนนี้แม่เหมือนมี 2 คนใจนึงก็อยากแยกเลยเพราะห่วงตัวที่ยังไม่เป็น แต่ใจนึงก็กลัวว่าตัวที่ป่วยจะอาการทรุด,หรือมีใครที่น้องมีชีวิตอยู่ได้นานๆบ้างมั้ยคะ (แอบหวัง) ควรทำยังไงดีค่ะเค้าเป็นแมว 2 ตัวแรกที่เราเลี้ยงด้วยเงินเดือนของเราเอง ครั้งนี้เจ็บหนักมากหมดเงินไปเยอะเลย ใจนึงก็แอบคิดว่าทำไมอยู่ๆโรคไตเรื้อรังก็หายจนค่าไตเหลือ 1กว่าๆเป็นปกติ แล้วทำไมหมอแต่ละคนวินิจฉัยไม่ตรงกันเลย สรุปโรงพยาบาลเกษตรเราควรไปเวลาไหนถึงพอจะได้เจออาจารย์หมอบ้าง แล้วคลินิกแมวมีไว้ทำอะไรทำไมเค้าถึงไม่นัดเราแต่แรกกลับส่งไปเจอเป็นขั้นตอนสุดท้ายที่แทบจะรักษาอะไรไม่ได้แล้ว ไม่ได้โทษคุณหมอหรือโรงพยาบาลแต่เราก็หมดเงินไปเยอะกับโรงพยาบาลที่เป็นเหมือนโรงพยาบาลรัฐ จะได้รู้ว่าครั้งต่อไปควรทำยังไง แต่ก็เข้าใจเพระเป็นโรคที่คุณหมอก็บอกว่าทางแพทย์ก็ต้องศึกษาเพิ่มยังไม่มีข้อสรุปของการรักษาโรคและไม่มียา

สุดท้ายนี้อิแม่คงค่อยๆทำใจและดูแลเขาให้ดีที่สุด แต่เพราะความขี้อ้อนของเขานี้หละที่ทำให้เราก็อดสงสารไม่ได้อดหวังไม่ได้ว่าเออเค้ายังดีอยูเลยนะ ไม่เห็นจะมีทีถ้าว่าจะจากเราไปเร็วๆนี้เลยเป็นแค่ความหวังอะค่ะ ใครพอมีประสบการณ์หรือมียาอะไรที่จะช่วยให้น้องไม่ทรมานก็แนะนำกันมาหน่อยนะคะ เป็นการส่งต่อบุญกันต่อๆไป แล้วส่วนอีกตัวเราควรแยกๆจริงๆใช่มั้ยคะ ........

ขอบพระคุณทุกคนล้วงหน้านะคะที่เข้ามาอ่านและแนะนำกัน