ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากกระทู้ก่อนนะคะ ^^
วันนี้มะม่วงขอมาเล่าอีกเรื่องสำคัญของทริป คือการ “กิน”
ทริปนี้มะม่วงตั้งใจไว้ว่าจะกินแบบถวายชีวิต กินให้สมเกียรติกับการมาเยือนประเทศแม่มิชลิน กินให้สาสมกับที่ออกกำลังกายสะสมบุญมานาน 55555+
แล้วมะม่วงก็ได้ประสบทั้ง #สาสม และ #สาหัส มาเก็บไว้เล่าให้ลูกหลานฟังค่ะ 55555555555555+
เอาหล่ะ ก่อนที่จะไปเวิ่นเว้อน้ำลายไหล มะม่วงขอแจงก่อนตามธรรมเนียม ^^
1. การกินแบ่งออกเป็น 2 หมวด คือ “กินเพื่ออยู่” กับ “อยู่เพื่อกิน” ทริปนี้มีทั้ง 2 หมวดผสมกันไป แต่เพื่อความสนุกสุขสันต์จึงขอเล่าเฉพาะส่วนที่ “อยู่เพื่อกิน” ละกันนะคะ
2. “แพงไม่แพงก็อิ่มท้องเท่ากัน สำคัญที่ยังได้กิน กินข้าวแกงก็มีวิตามิน ถูกลิ้นอร่อยเหมือนกัน” คุณสามารถ พยัคฆ์อรุณได้กล่าวไว้
3. นี่คือการเปิดโลกกว้างอย่างหนึ่ง คือการท่องเที่ยวแบบแค่เคี้ยวก็เบิกเนตรได้ (น้องชายมะม่วงชอบการ “ท่องเที่ยว” แบบนี้มาก ฮีไม่ชอบการเที่ยวแบบที่ต้องขยับตั้งตัว 5555)
4. กินแล้วออกกำลังกายด้วยนาจา
มาถึงวันแรกยังปรับเวลาไม่ได้ ตื่นเช้ามากเลยไปวิ่งริมแม่น้ำแซนเก๋ๆ เสร็จแล้วก็กิน!
แนะนำฟิลลิ่งนี้มาก คือไปให้เช้าหน่อย (วันแรกๆ เราจะตื่นเช้าได้เองเนื่องจากผิดเวลา) ไปนั่งร้านคาเฟต์ด้านนอก แดดอ่อนๆ สั่งครัวซองค์ ช็อคโกแลต น้ำส้ม ซุปหัวหอมชิคๆ มากิน นั่งหันหน้าออกถนนแล้วดูคนจูงหมามาเดิน ดูคนวิ่ง ดูนักท่องเที่ยว (ฮาาาา....) เพลินดีค่ะ ^^
เกร็ดเล็กน้อยสำหรับธรรมเนียมร้านอาหารที่ฝรั่งเศส (สะสมจากประสบการณ์มะม่วงนะคะ ใครมีประสบการณ์หวือหวาอื่นๆ อย่างไรแบ่งปันกันค่ะ ^^)
1. ร้านอาหารที่ดีมีดาวส่วนมากควรต้องจองล่วงหน้าเพราะมันเต็มนะเออ/ ร้านปกติไม่ต้องจอง จะมีพนักงานคอยรับลูกค้าอยู่เหมือนร้านอาหารในห้างบ้านเรานี่แหล่ะ บอกเค้าว่ามากี่คนแล้วเค้าจะพาไปนั่ง / บางร้านเค้าก็ชิล บอกเราว่าอยากนั่งตรงไหนก็นั่งเลย
2. ร้านคาเฟ่ต์ที่เราเห็นเก๋ๆ มีเก้าอี้ริมถนนมักมีเมนูตามช่วงเวลา โดยเฉพาะถ้าเช้าๆ เค้าจะเสิร์ฟเฉพาะเมนูอาหารเช้า ขนมปัง ไข่ เบคอน T_T อยากกินฟัวกราส์แต่เช้าคือต้องอดไปก่อน/ เมนูไม่ได้มีให้เลือกหลากหลายเหมือนร้านอาหารที่สามย่านที่เมนูหนาดั่งคำภีร์ ที่นี่เมนูมีไม่เยอะใช้เวลาอ่านไม่นานก็จบ แต่อาจจะต้องใช้เวลาจินตนาการหน้าตาอาหารนิดหน่อยด้วยความไม่คุ้น แต่อย่าได้กลัวสั่งไปเลยเป็นประสบการณ์ชีวิต 5555+
3. ราคาอาหารในเมนูนั้นคือราคาสุดท้ายแล้ว จ่ายจริงตามเมนูไม่มีบวกเพิ่ม (เค้าบอกว่ารวม VAT และ Tip แล้ว) แต่ถ้าจะทิปให้อีก 5–10% เค้าจะดีใจมาก อันนี้ก็สุดแล้วแต่ไม่บังคับ ไม่เหมือนอแม๊ริก้ะที่จะต้องทิปเสมอ (ฝรั่งเมกาสอนออกเสียงอย่างกระแดะมา 555)
4. เมนูส่วนมากจะมีหมวด entree/ plate (คือ main course)/ dessert จริงๆ เค้าก็ไม่บังคับนะว่าจะต้องกินครบหมวด (เราตัวเล็ก เรากินไม่ไหว) ถ้าเป็นร้านดีๆ อาจจะมี course menu/ testing menu set ให้เลย มีหลายขนาดตั้งแต่ 2 ยัน 9 course กินครบทุกหมวดจะฟินมากกกก ถ้าจำนวนจานเยอะ portion จะเล็กลง มิต้องกลัวกินไม่หมดหนา
5. ส่วนมากพนักงานจะมาถามก่อนว่าอยากดื่มอะไรระหว่างเราอ่านเมนู อยากดื่มอะไรก็บอกเค้าไป ราคาไม่ค่อยต่างเท่าไหร่ ไม่ว่าจะน้ำเปล่า ไวน์ เบียร์ โค้ก ราคาพอๆ กันซะงั้น (ที่เมืองไทยอะไรที่เป็น Lกฮ จะแพงเนอะ แต่นี่ต่างประเทศส่วนมากจะพอๆกัน แรกๆ มะม่วงไม่เห็นเมนูและราคาจะไม่ค่อยชินไม่กล้าสั่ง หลังจากเก็บสถิติมาแล้วมะม่วงก็พบว่าราคามันพอกัน อยากกินอะไรก็สั่ง ^^
6. สามารถขอ tab water ได้ฟรี แต่ถ้าสั่งน้ำแร่อัดก๊าซจะรู้สึกคุ้มมากเพราะเป็นเครื่องดื่มที่ราคาถูกกว่าบ้านเรา 55555+ ดื่มเอเวียง/ เปอริเอ้/ ซาน เพลลีกรีโน ให้พุงป่องไปเลยค่าาา
7. ถ้าเป็นไปได้ ใครกินอะไรควรจะสั่งเอง เพราะพนักงานจะจำได้ว่าใครสั่งอะไรแล้วมาเสิร์ฟให้ตรงหน้าคนที่สั่ง บางทีจานมันร้อนและหนักไม่ควรยกสลับเอง … ควรจำไว้สักหน่อยว่าเราสั่งอะไรเพราะบางทีพนักงานก็มีพลาดจำไม่ได้ ^^ อะไรที่เป็นจานกลางบอกเค้าว่าเป็นจานกลางตอนสั่งได้นะ เค้าจะเอามาวางให้ตรงกลาง
8. หลังกินเสร็จส่วนมากพนักงานจะถามว่ารับชา กาแฟ อะไรเพิ่มมั้ย ไม่ว่าจะเป็นมื้อไหนก็ตาม มื้อสองทุ่มสามทุ่มห้าทุ่มก็จะถามว่าเอากาแฟไหม (ได้แต่สงสัยว่าแล้วเค้าจะนอนหลับกันหรือ) … จะดื่มก็บอก จะไม่ดื่มก็ไม่ต้องกลัวโป๊ะ #ความตาค้างนอนไม่หลับมันน่ากลัวกว่า ^^
9. กรุณาปฏิบัติกับพนักงานด้วยความสุภาพ จะให้เค้าทำอะไรให้อย่าลืมมี Please มี Thank You ด้วยนาจา อย่าไปคิดว่าทำอะไรก็ได้เรามาครั้งเดียวแล้วไม่มาอีกแล้ว เพราะเวลาเค้าเกลียดเรานี่เค้าเกลียดคนทั้งชาติเราเลยทีเดียว โดนเหมาหมด แห่ะ แห่ะ ^^”
พอละดีกว่า ชักจะยาวจน “เกร็ด” จะกลายเป็นพงศาวดาร (ฮาาาา…)
ปล. เห็นหลายคนจะเครียดไม่กล้าสั่งอาหารถ้าไม่มั่นใจว่ามันคืออะไร แล้วเมนูอาหารฝรั่งส่วนมากก็ไม่บรรยายให้มากความ จะมีก็แต่ส่วนประกอบหลัก เมื่อก่อนเหล่าเหลาร่วมทริปมะม่วงก็จะเครียดมากกกกกประหนึ่งนี่คือการตัดสินใจทางธุรกิจที่ยิ่งใหญ่ ... มะม่วงจึงขออนุญาตเล่าความคิดมะม่วงนิดนึงนะคะเผื่อจะได้เป็นประโยชน์ต่อความกลัวของใครหลายๆ ท่าน คือวันนึงเรากินอาหารตั้ง 3 มื้อ (สำหรับบางคนอาจจะ 5 มื้อ 55555) แปลว่าเรามีโอกาสทำผิดพลาดตั้ง 3 ครั้ง แถมเวลาผิดพลาดก็ไม่มีเจ้านายมาด่าด้วยนะเออ ไม่ได้ล้มละลาย ไม่ต้อง lay off พนักงาน มันก็แค่ไม่อร่อย พอไม่อร่อยเราก็กินน้อย พอเรากินน้อยเราก็ไม่อ้วน!! ขุ่นพระ!! จริงๆ แล้วมันดีเสียอีกด้วยนะ แถมยังมีเรื่องเล่าไปอีกนานแสนนานนน เป็นวีรกรรมอันน่าประทับใจ 555555+
ดังนั้นไม่ต้องเครียดค่ะ มื้อนี้ไม่อร่อยก็ยังมีมื้อหน้าให้แก้ตัว เราจะได้เรียนรู้และสนุกไปกับมัน ส่วนเรื่องเปลืองเงินสั่งมาแล้วกินไม่ได้ให้ถือว่าเราไม่ได้เจตนาจะกินทิ้งกินขว้าง และนี่เป็นค่าหน่วยกิตให้ชีวิต ^^
มาดูร้านแรกเลยดีกว่า ^^
ประสบการณ์การกิน Molecular Gastronomy อาหารสุดล้ำที่ฝรั่งเศส
วันนี้มะม่วงขอมาเล่าอีกเรื่องสำคัญของทริป คือการ “กิน”
ทริปนี้มะม่วงตั้งใจไว้ว่าจะกินแบบถวายชีวิต กินให้สมเกียรติกับการมาเยือนประเทศแม่มิชลิน กินให้สาสมกับที่ออกกำลังกายสะสมบุญมานาน 55555+
แล้วมะม่วงก็ได้ประสบทั้ง #สาสม และ #สาหัส มาเก็บไว้เล่าให้ลูกหลานฟังค่ะ 55555555555555+
เอาหล่ะ ก่อนที่จะไปเวิ่นเว้อน้ำลายไหล มะม่วงขอแจงก่อนตามธรรมเนียม ^^
1. การกินแบ่งออกเป็น 2 หมวด คือ “กินเพื่ออยู่” กับ “อยู่เพื่อกิน” ทริปนี้มีทั้ง 2 หมวดผสมกันไป แต่เพื่อความสนุกสุขสันต์จึงขอเล่าเฉพาะส่วนที่ “อยู่เพื่อกิน” ละกันนะคะ
2. “แพงไม่แพงก็อิ่มท้องเท่ากัน สำคัญที่ยังได้กิน กินข้าวแกงก็มีวิตามิน ถูกลิ้นอร่อยเหมือนกัน” คุณสามารถ พยัคฆ์อรุณได้กล่าวไว้
3. นี่คือการเปิดโลกกว้างอย่างหนึ่ง คือการท่องเที่ยวแบบแค่เคี้ยวก็เบิกเนตรได้ (น้องชายมะม่วงชอบการ “ท่องเที่ยว” แบบนี้มาก ฮีไม่ชอบการเที่ยวแบบที่ต้องขยับตั้งตัว 5555)
4. กินแล้วออกกำลังกายด้วยนาจา
มาถึงวันแรกยังปรับเวลาไม่ได้ ตื่นเช้ามากเลยไปวิ่งริมแม่น้ำแซนเก๋ๆ เสร็จแล้วก็กิน!
แนะนำฟิลลิ่งนี้มาก คือไปให้เช้าหน่อย (วันแรกๆ เราจะตื่นเช้าได้เองเนื่องจากผิดเวลา) ไปนั่งร้านคาเฟต์ด้านนอก แดดอ่อนๆ สั่งครัวซองค์ ช็อคโกแลต น้ำส้ม ซุปหัวหอมชิคๆ มากิน นั่งหันหน้าออกถนนแล้วดูคนจูงหมามาเดิน ดูคนวิ่ง ดูนักท่องเที่ยว (ฮาาาา....) เพลินดีค่ะ ^^
เกร็ดเล็กน้อยสำหรับธรรมเนียมร้านอาหารที่ฝรั่งเศส (สะสมจากประสบการณ์มะม่วงนะคะ ใครมีประสบการณ์หวือหวาอื่นๆ อย่างไรแบ่งปันกันค่ะ ^^)
1. ร้านอาหารที่ดีมีดาวส่วนมากควรต้องจองล่วงหน้าเพราะมันเต็มนะเออ/ ร้านปกติไม่ต้องจอง จะมีพนักงานคอยรับลูกค้าอยู่เหมือนร้านอาหารในห้างบ้านเรานี่แหล่ะ บอกเค้าว่ามากี่คนแล้วเค้าจะพาไปนั่ง / บางร้านเค้าก็ชิล บอกเราว่าอยากนั่งตรงไหนก็นั่งเลย
2. ร้านคาเฟ่ต์ที่เราเห็นเก๋ๆ มีเก้าอี้ริมถนนมักมีเมนูตามช่วงเวลา โดยเฉพาะถ้าเช้าๆ เค้าจะเสิร์ฟเฉพาะเมนูอาหารเช้า ขนมปัง ไข่ เบคอน T_T อยากกินฟัวกราส์แต่เช้าคือต้องอดไปก่อน/ เมนูไม่ได้มีให้เลือกหลากหลายเหมือนร้านอาหารที่สามย่านที่เมนูหนาดั่งคำภีร์ ที่นี่เมนูมีไม่เยอะใช้เวลาอ่านไม่นานก็จบ แต่อาจจะต้องใช้เวลาจินตนาการหน้าตาอาหารนิดหน่อยด้วยความไม่คุ้น แต่อย่าได้กลัวสั่งไปเลยเป็นประสบการณ์ชีวิต 5555+
3. ราคาอาหารในเมนูนั้นคือราคาสุดท้ายแล้ว จ่ายจริงตามเมนูไม่มีบวกเพิ่ม (เค้าบอกว่ารวม VAT และ Tip แล้ว) แต่ถ้าจะทิปให้อีก 5–10% เค้าจะดีใจมาก อันนี้ก็สุดแล้วแต่ไม่บังคับ ไม่เหมือนอแม๊ริก้ะที่จะต้องทิปเสมอ (ฝรั่งเมกาสอนออกเสียงอย่างกระแดะมา 555)
4. เมนูส่วนมากจะมีหมวด entree/ plate (คือ main course)/ dessert จริงๆ เค้าก็ไม่บังคับนะว่าจะต้องกินครบหมวด (เราตัวเล็ก เรากินไม่ไหว) ถ้าเป็นร้านดีๆ อาจจะมี course menu/ testing menu set ให้เลย มีหลายขนาดตั้งแต่ 2 ยัน 9 course กินครบทุกหมวดจะฟินมากกกก ถ้าจำนวนจานเยอะ portion จะเล็กลง มิต้องกลัวกินไม่หมดหนา
5. ส่วนมากพนักงานจะมาถามก่อนว่าอยากดื่มอะไรระหว่างเราอ่านเมนู อยากดื่มอะไรก็บอกเค้าไป ราคาไม่ค่อยต่างเท่าไหร่ ไม่ว่าจะน้ำเปล่า ไวน์ เบียร์ โค้ก ราคาพอๆ กันซะงั้น (ที่เมืองไทยอะไรที่เป็น Lกฮ จะแพงเนอะ แต่นี่ต่างประเทศส่วนมากจะพอๆกัน แรกๆ มะม่วงไม่เห็นเมนูและราคาจะไม่ค่อยชินไม่กล้าสั่ง หลังจากเก็บสถิติมาแล้วมะม่วงก็พบว่าราคามันพอกัน อยากกินอะไรก็สั่ง ^^
6. สามารถขอ tab water ได้ฟรี แต่ถ้าสั่งน้ำแร่อัดก๊าซจะรู้สึกคุ้มมากเพราะเป็นเครื่องดื่มที่ราคาถูกกว่าบ้านเรา 55555+ ดื่มเอเวียง/ เปอริเอ้/ ซาน เพลลีกรีโน ให้พุงป่องไปเลยค่าาา
7. ถ้าเป็นไปได้ ใครกินอะไรควรจะสั่งเอง เพราะพนักงานจะจำได้ว่าใครสั่งอะไรแล้วมาเสิร์ฟให้ตรงหน้าคนที่สั่ง บางทีจานมันร้อนและหนักไม่ควรยกสลับเอง … ควรจำไว้สักหน่อยว่าเราสั่งอะไรเพราะบางทีพนักงานก็มีพลาดจำไม่ได้ ^^ อะไรที่เป็นจานกลางบอกเค้าว่าเป็นจานกลางตอนสั่งได้นะ เค้าจะเอามาวางให้ตรงกลาง
8. หลังกินเสร็จส่วนมากพนักงานจะถามว่ารับชา กาแฟ อะไรเพิ่มมั้ย ไม่ว่าจะเป็นมื้อไหนก็ตาม มื้อสองทุ่มสามทุ่มห้าทุ่มก็จะถามว่าเอากาแฟไหม (ได้แต่สงสัยว่าแล้วเค้าจะนอนหลับกันหรือ) … จะดื่มก็บอก จะไม่ดื่มก็ไม่ต้องกลัวโป๊ะ #ความตาค้างนอนไม่หลับมันน่ากลัวกว่า ^^
9. กรุณาปฏิบัติกับพนักงานด้วยความสุภาพ จะให้เค้าทำอะไรให้อย่าลืมมี Please มี Thank You ด้วยนาจา อย่าไปคิดว่าทำอะไรก็ได้เรามาครั้งเดียวแล้วไม่มาอีกแล้ว เพราะเวลาเค้าเกลียดเรานี่เค้าเกลียดคนทั้งชาติเราเลยทีเดียว โดนเหมาหมด แห่ะ แห่ะ ^^”
พอละดีกว่า ชักจะยาวจน “เกร็ด” จะกลายเป็นพงศาวดาร (ฮาาาา…)
ปล. เห็นหลายคนจะเครียดไม่กล้าสั่งอาหารถ้าไม่มั่นใจว่ามันคืออะไร แล้วเมนูอาหารฝรั่งส่วนมากก็ไม่บรรยายให้มากความ จะมีก็แต่ส่วนประกอบหลัก เมื่อก่อนเหล่าเหลาร่วมทริปมะม่วงก็จะเครียดมากกกกกประหนึ่งนี่คือการตัดสินใจทางธุรกิจที่ยิ่งใหญ่ ... มะม่วงจึงขออนุญาตเล่าความคิดมะม่วงนิดนึงนะคะเผื่อจะได้เป็นประโยชน์ต่อความกลัวของใครหลายๆ ท่าน คือวันนึงเรากินอาหารตั้ง 3 มื้อ (สำหรับบางคนอาจจะ 5 มื้อ 55555) แปลว่าเรามีโอกาสทำผิดพลาดตั้ง 3 ครั้ง แถมเวลาผิดพลาดก็ไม่มีเจ้านายมาด่าด้วยนะเออ ไม่ได้ล้มละลาย ไม่ต้อง lay off พนักงาน มันก็แค่ไม่อร่อย พอไม่อร่อยเราก็กินน้อย พอเรากินน้อยเราก็ไม่อ้วน!! ขุ่นพระ!! จริงๆ แล้วมันดีเสียอีกด้วยนะ แถมยังมีเรื่องเล่าไปอีกนานแสนนานนน เป็นวีรกรรมอันน่าประทับใจ 555555+
ดังนั้นไม่ต้องเครียดค่ะ มื้อนี้ไม่อร่อยก็ยังมีมื้อหน้าให้แก้ตัว เราจะได้เรียนรู้และสนุกไปกับมัน ส่วนเรื่องเปลืองเงินสั่งมาแล้วกินไม่ได้ให้ถือว่าเราไม่ได้เจตนาจะกินทิ้งกินขว้าง และนี่เป็นค่าหน่วยกิตให้ชีวิต ^^
มาดูร้านแรกเลยดีกว่า ^^