ทำอย่างไรดีครับเมื่อคบกับเเฟนเพราะแค่สงสาร...

สวัสดีครับพี่พันทิปทุกคนอันนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ
เข้าเรื่องเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียวเวลา

  คือว่าเมื่อช่วงต้นปี 2561 ที่ผ่านมาผมอกหักครับ ผมลืมบอกไปผมเป็นแบบชายรักชายนะครับ ตอนนั้นโดนแฟนเก่าบอกเลิกไป ผมเสียใจมากๆร้องไห้หลายวันกินไม่ได้นอนไม่หลับ ร้องไห้จะเป็นจะตาย และแล้วในช่วงที่ผมอ่อนแอที่สุด ผมได้พบกับ ผู้ชายคนนึงผ่านแอพพลิเคชั่นนึงครับ เค้าเข้ามาปลอบใจ ให้กำลังใจผลอยู่เสมอ คอยบอกว่าไม่เป็นไรนะ สู้ๆ ให้ผมปล่อยวางเรื่องที่เกิดขึ้น ผมรู้สึกดีมากๆเลยครับ รู้สึกว่ามีคนคอยให้กำลังใจ และก็ได้เจอกันครับ
เขาก็ถูกแฟนทิ่งมาเหมือนกันครับ เอาล่ะซิหัวอกเดียวกัน แต่เค้าทำใจได้แล้วและเค้าก็ปลอบผมให้กำลังใจอยู่เรื่อยๆ และเค้าก็มาดูแลในวันที่ผมป่วยซึ่งตรงนี้หละที่ทำให้ผมเผลอใจรักเค้า ผมจึงขอเค้าเป็น"แฟน"

เรื่องราวมันเกิดหลังจากคบนี่หละครับ พอเป็นแฟนกันแล้วทุกอย่างก็เปลี่ยน ผมยอมรับนะครับว่าผมรักเค้ามากและเค้าก็รักผมมาก จนมากเกินไป เพราะเค้าเข้ามาบงการทุกแย่างในชีวิตผม ห้ามโน้น ห้ามนี่ ห้ามแม้กระทั่งสิ่งที่เป็นตัวผม  ผมเองไม่สามารถอัพสเตตัสอะไรในเฟสบุ๊คได้เลย เพราะเค้าหึงครับและคิดว่าผมเรียกร้องความสนใจจากคนอื่น โพสต์ได้แค่เรื่องเค้า? เลิกเรียนให้รีบกลับ เค้าจะรู้เวลาเลิกเรียนผมครับ เช่น ถ้าเลิก 16.00 ต้องถึงหอ 16.30 ไม่งั้นทะเลาะครับ เค้าหึงหวงทุกอย่างครับ แม้แต่เพื่อนผมเองเค้าก็หึง ถ้าเพื่อนคนนี้โทร.มาเค้าก็จะหงุดหงิดใส่ ผมต้องทำงานส่งอาจารย์ไม่งั้นติดเิอฟ ซึ่งผมยุ่งมาก เค้าก็จะบ่นว่าไม่มีเวลาให้บ้างหละ ที่กะเรื่องคนอื่นเรื่องงานให้เวลาได้บ้างหละ เวลาไปไหนต้องเดินคอตรงอย่างเดียวเลยครับ ถ้ามองคนอื่น(แม้จะไม่คิดอะไร)ก็ทะเลาะครับ และอีกหลายๆเรื่องที่เค้างี่เง่า จนผมเองรู้สึกว่าเราไปด้วยกันไม่รอดแน่ๆ จากคนที่ผมเคยอยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุด วันนี้กลับกลายเป็นคนนที่ทำให้ผมอึดอัดใจมากที่สุด ผมบอกเลิกเค้าหลายรอบครับ แล้วเค้าก็มาขอคืนดี ซึ่งผมก็กลับไปคืนดีเพราะยังรักิอยู่และคิดว่าจะลองปรับเข้าหากันใหม่ แต่สุดท้ายก็เป็นแบบเดิมครับ

และรอบสุดท้ายที่ผมตัดสินใจบอกเลิกและคิดดัแล้ววง่าจะไม่กลับไปอีกเพราะว่ายังไงก็ไปไม่รอด และผมก็ไม่มีความสุขเค้าเองก้ไม่มีความสุข เราบอกเลิกกันทางโทรศัพทฺครับ เมื่ิ้อเค้าเห็นว่าผมไปจริงๆ เค้าเลยบอกว่าจะ "ฆ่าตัวตาย" ครับ แล้วเค้าเป็นคนอารมร์ร้อนผมเองก็กลัวว่าเค้าจะเกิดอารมณ์ชั่ววูบ แล้วทำจริงๆ ผมเลยยอมกลับมาคบกับเค้าเพียงเพราะสงสารเค้าครับ กลัวเค้าจะทำร้ายตัวเอง ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นผมคงรับไม่ได้

และทุกวันนี้ผมยอมรับครับว่าเวลาผมคุยกับเค้ามันไม่ได้มาจากหัวใจ มันมาจากสมองที่สั่งการว่าต้องทำ ต้องรับผิดชอบ ซึ่งแน่นอนครับ ไม่มีความสุข
ผมควรทำอย่างไรดีครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ผมไม่สนับสนุนให้รักกันในวัยเรียนนะครับ แต่เมื่อคบกันแล้ว อยู่ด้วยกันแล้ว ต้องเปิดใจให้กันครับ ว่า ใคร ชอบอะไร แบบไหน เพราะอะไร แล้วต่างคนต้องปรับตัวเข้าหากันครับ  เปิดอกคุยกันดีๆ ใช้เหตุผลคุยกันครับ สิ่งที่ต้องยึดมั่นทั้งคู่คือ ซื่อสัตย์ ให้เกียรติ และ ตั้งเป้าหมายในชีวิตร่วมกัน ถ้าคิดจะเป็นคู่ชีวิตกัน  หรือ ถ้าแค่คูรัก หรือ คู่เย.... ก็สุดแต่ใจครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่