คือเราอยู่โรงเรียนประจำ ตลอด 5 วันเราอยู่กับเพื่อนตลอด กลุ่มเรามี 3 คนแต่เรารู้สึกเป็นส่วนเกิน คือเพื่อนเราสองคนมักจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเลย แล้วเราก็จะเดินตามหลังไม่เคยได้เดินข้างๆเพื่อนเลย เวลามีงานกลุ่ม 3 คน มันก็ดีอะแหละ แต่พอมีงานคู่ เราก็เป็นคนที่ต้องออกไปหาคู่ใหม่ตลอด เพื่อนไม่เคยสลับเลย เป็นแบบนี้จนพอมีงานกลุ่มเราต้องเป็นคนรู้เองอะว่าต้องออก โชคดีที่เราเป็นคนที่เข้ากับเพื่อนในห้องได้ทุกคน(คุยได้ แต่ไม่ได้สนิทกับใครจริงจัง) เวลาเดินไปไหนมาไหนในโรงเรียน เพื่อนก็จะไม่ไปกับเรา เช่นเราลืมของเพื่อนก็จะบอกว่าขี้เกียจเดินหรือทำหน้าไม่พอใจบ้าง เราก็เลยรู้สึกว่า เอ่อ เราไปคนเดียวก็ได้ เพราะเพื่อนคงขี้เกียจจริงๆ แต่พออีกคนขอ เพื่อนกลับไปด้วยแบบไม่บ่น บางครั้งเราช้า เพื่อนไม่รอเรา แต่อีกคนช้า เพื่อนกลับรอ เราบอกเลยว่าทุกครั้งเราเต็มใจรอเพื่อนเพื่อให้เดินไปพร้อมกัน แต่เพื่อนก็เดินแยกกันไปสองคน เราพยายามไม่คิดอะไร บางครั้งเวลาเรากินข้าวเสร็จ เพื่อนรอเราก็จริงแต่พอเราเดินไปเกือบถึง เพื่อนก็จะเดินนำหน้าไปด้วยกันสองคน คุยกันดูสนุกมาก แต่พอเราเดินไปตีคู่บรรยากาศกลับโคตรอึดอัด เราอึดอัดมากแต่แบบ เราก็เข้าใจว่าเพื่อนสนิทกันมาก่อน เพื่อนอยู่จังหวัดเดียวกัน เสาร์อาทิตย์เพื่อนได้เจอกัน แต่เราไม่ได้อยู่จังหวัดเดียวกับเพื่อน เราพยายามไม่คิดอะไรเพราะยังไงเราก็ยังมีเพื่อนคนอื่น คือเราเป็นคนค่อนข้างเฟรนลี่ พูดง่ายๆคือเข้าได้กับทุกคนนั่นแหละ คุยได้ เดินด้วยได้ แต่ไม่ได้ผูกมัด แต่กลับสองคนนี้เรารู้สึกว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทเรา แต่แบบเขาคงไม่รู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนสนิท คือเรายังรู้สึกสนิทกันเพื่อนทั่วไปมากกว่าเพื่อนสนิทอะ แต่แบบ เราไม่อยากห่างกับเพื่อน แต่เหมือนเราเข้าไม่ถึง เราแค่มาบ่น เรารู้ว่ายังไงเราก็เข้าไปไม่ได้ มีใครเคยรู้สึกแบบเราบ้าง แล้วเราควรทำไงดี ควรออกมาเลยไหมอะ เพราะยังไงเขาก็ไม่เห็นความสำคัญของเราอยู่แล้ว
เคยรู้สึกเป็นส่วนเกินสำหรับเพื่อนสนิทไหม