เราเรียนจบปริญญาตรีเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่เมื่อเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน กลับมาอยู่ในกรอบที่พ่อแม่สร้างไว้ตั้งแต่เด็กๆ ต้องบอกก่อนว่าเราหาเงินเองได้ตั้งแต่อายุ 16 เพราะทำกิจการส่วนตัวทางอินเตอร์เน็ต ไม่เคยขอเงินพ่อแม่ใช้มานานมากๆ แต่แม่ก็ยังมองว่าเราเป็นเด็กคนนึง ที่ต้องคอยตามทุกฝีก้าว ครอบครัวเรามี5คน พ่อแม่และพี่ชาย ทุกคนในครอบครัวเป็นข้าราชการ ยกเว้นแม่ เป็นแม่บ้านคอยดูแลลูกๆ เราไม่ปฎิเสธว่าแม่ดูแลเราดีมากๆ จนมองว่าเราไม่โต กลัวอันตรายที่จะเกิดกับเราทุกอย่าง เค้ารักเรามากๆ
แต่เวลา - ขอไปหาเพื่อน ❌แม่ก็ไม่ให้ไป ❌
เพราะ : เค้ากลัวเราเป็นอันตราย
- ขอไปหางานทำ ❌แม่ก็ไม่ให้ไป❌
เพราะ : เพราะเค้าไม่อยากให้ไปไกลบ้าน
- ขอไปเที่ยว ❌แม่ก็ไม่ให้ไป❌
เราต้องโกหกว่าไปทำธุระ ถึงจะได้ไป เมื่อเราเดินจากบ้านไป เค้าจะคอยโทรหาทุกวัน ว่าเมื่อไหร่จะกลับ เรายังไปไม่ถึง1วันเลย😖
อึดอัดมากๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด เหมือนชีวิตเราไม่ได้รับอิสระอะไรเลย ไปไหน ทำอะไร ไม่ได้ ต้องคอยขอแม่ตลอด เราไม่รู้จะเริ่มทำตัวยังไงก่อนดี เพราะเรียนมา5ปี อยู่ กทม. มีความสุขมากๆ เราได้ใช้ชีวิตอิสระอย่างเต็มที่ เวลาเครียดก็ไปหาเที่ยวเดินห้าง ช๊อบปิ้ง แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรเลยอมีแต่แรงกดดัน เราอยากจะขยายโอกาสตัวเอง แต่ความรู้สึกคือมันไปไหนไม่ได้ เวลาเราไปไหนก็จะไปกับแม่ เวลาแม่ไปไหนก็จะพาเราไป ทุกวันนี้เราก็ยังนอนกับแม่ แม่ไม่ให้นอนแยกห้อง เราไม่ได้บอกว่าเราไม่ชอบ แต่บางทีเราอยากใช้ชีวิตที่โตเหมือนคนอื่นบ้าง อยากไปหางานทำเสริม ไม่อยากให้ตัวเองว่าง เราเป็นคนชอบทำงาน หาเงิน แต่ ณ ตอนนี้
ไม่สามารถไปไหนได้เลย และคืดว่าตัวเองคงจะไม่มีสามีแน่นอน😆 บางทีเราก็เครียดมากจนแบบ อยากจะหนีออกจากบ้าน
เราจะทำอย่างไรดีคะ ???
เราจะพูด จะทำตัวอย่างไร ให้แม่ปล่อยๆเราไปบ้าง เราเครียดดดดดดด
เรียนจบปริญญาแล้ว แต่แม่ไม่ให้ออกไปไหนเลย จะทำอย่างไรดีคะ
แต่เวลา - ขอไปหาเพื่อน ❌แม่ก็ไม่ให้ไป ❌
เพราะ : เค้ากลัวเราเป็นอันตราย
- ขอไปหางานทำ ❌แม่ก็ไม่ให้ไป❌
เพราะ : เพราะเค้าไม่อยากให้ไปไกลบ้าน
- ขอไปเที่ยว ❌แม่ก็ไม่ให้ไป❌
เราต้องโกหกว่าไปทำธุระ ถึงจะได้ไป เมื่อเราเดินจากบ้านไป เค้าจะคอยโทรหาทุกวัน ว่าเมื่อไหร่จะกลับ เรายังไปไม่ถึง1วันเลย😖
อึดอัดมากๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด เหมือนชีวิตเราไม่ได้รับอิสระอะไรเลย ไปไหน ทำอะไร ไม่ได้ ต้องคอยขอแม่ตลอด เราไม่รู้จะเริ่มทำตัวยังไงก่อนดี เพราะเรียนมา5ปี อยู่ กทม. มีความสุขมากๆ เราได้ใช้ชีวิตอิสระอย่างเต็มที่ เวลาเครียดก็ไปหาเที่ยวเดินห้าง ช๊อบปิ้ง แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรเลยอมีแต่แรงกดดัน เราอยากจะขยายโอกาสตัวเอง แต่ความรู้สึกคือมันไปไหนไม่ได้ เวลาเราไปไหนก็จะไปกับแม่ เวลาแม่ไปไหนก็จะพาเราไป ทุกวันนี้เราก็ยังนอนกับแม่ แม่ไม่ให้นอนแยกห้อง เราไม่ได้บอกว่าเราไม่ชอบ แต่บางทีเราอยากใช้ชีวิตที่โตเหมือนคนอื่นบ้าง อยากไปหางานทำเสริม ไม่อยากให้ตัวเองว่าง เราเป็นคนชอบทำงาน หาเงิน แต่ ณ ตอนนี้
ไม่สามารถไปไหนได้เลย และคืดว่าตัวเองคงจะไม่มีสามีแน่นอน😆 บางทีเราก็เครียดมากจนแบบ อยากจะหนีออกจากบ้าน
เราจะทำอย่างไรดีคะ ???
เราจะพูด จะทำตัวอย่างไร ให้แม่ปล่อยๆเราไปบ้าง เราเครียดดดดดดด