คือเราอกหักมาได้2วันแต่ก็ยอมรับมันไม่ได้สักทีค่ะ ยังอยากคุยกับเค้าเหมือนเดิมคือ เค้ารู้ว่าเราชอบเค้าแต่เค้าก็ยังคุยกับเราแล้วเค้าก็พยายามจะชอบเราเพราะเค้าต้องเลิกกับคนเก่าด้วยเหตุผลที่ว่าระยะทาง เราเลยเสนอตัวไปคุยกับเค้าย้อมใจเอง เราคุยกับเค้าทั้งวัน เริ่มรู้จักเค้ามากขึ้น เริ่มโทรคุยข้ามคืน ไปๆมาๆก็ผ่านมา6เดือนเดือนแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมามันทำให้ชอบเค้ามากกกชอบแบบ ชาตินี้คงไม่เจอผู้ชายที่อ่อนโยนขนาดนี้อีกแล้ว ผู้ชายที่ไม่เคยโกหกมีแต่พูดความจริงให้เราเจ็บแล้วเข้าใจกันตรงๆ...แต่ สุดท้ายเค้าก็รู้สึกตัวว่าเราไม่ใช่ เค้าเลยรีบตัดเราออก เค้า(แต่มันก็ไม่ทันแล้วว)ความรู้สึกของเราคือมันอย่างกับคบกันมาสิบๆปีเลย ความรู้สึกคิดถึงมันอัดแน่นมาก ...
วันแรกยัง งงๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น อ่า เราเลิกคุยกับเขาเเล้วร้องไห้นิดๆ คิดแค่ว่า อื้อ วันพรุ่งนี้ก็คุยกับเค้าแบบเพื่อนที่ไม่คิดจะรักแล้วกันไม่มีจุดหมายอนาคตด้วยกันโน้ะ เฉยมากกก ตอนนั้น
แต่วันที่2 เราก็คุยกับเค้าในคืนแรก(แบบโทรคุยเล่นเกมด้วยกัน) มันไม่เหมือนเก่าเลย.. เหมือนโดนทิ้งห่าง ป่าวหรอกมันโดนห้ามทำตามปกติ คือจะไปออเซาะ อ้อนเค้าเหมือนเดิมก็ไม่ได้ มันรู้สึกแย่มาก ที่ต้องตัดความรู้สึกตัวเองให้ลดไปแค่คำว่าเพื่อน...เราเลยไปขอให้เค้ากลับไปคิดอีกที แต่ก็โดนปฎิเสธกลับมา แบบ เค้าเล่นเกมกับเพื่อนอยู่ด้วย ก็คือ
ไม่สนใจเลยนี่=—= ก็ กลับไปนอน ยอมแพ้ เราจะยอมแพ้ละ แต่ แค่...เอนตัวลง หัวแนบกับหมอน น้ำตามันก็ไหลไม่หยุด เลยต้องลุกไปเอาทิชชู่บิน้ำมูกออก ทำยังงั้นอยู่สักพัก แล้วก็หลับไปเพราะว่าเหนื่อยที่จะร้องไห้แล้ว
วันต่อมา ไปทำงาน ก็ฟังๆที่เพื่อนที่ทำงานคุยก็ขำก็อะไรปกติดี แต่พอว่างเหม่อไปนอกหน้าต่าง เสี้ยววินาทีที่คิดถึงเท่านั้นแหละ น้ำตามันก็ซึมๆออกมา ก็รีบปาด รีบหาเรื่องคุยกับเพื่อนแทน หาอะไรทำ พอว่างแค่แบบเดียวจริงๆ น้ำตามันก็เอ่อ เป็นอย่างงี้วนไปทั้งวัน วันนี้ไม่ได้รู้สึกเหนื่อยกับงานเลย เหนื่อยกับการร้องไห้แล้วก็ซ่อนน้ำตาเอาใว้มากกว่า
กลับมาบ้าน หวังว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเก่า ก็ทักเค้าไป ขอให้เค้ากลับมา.. เค้าก็ยังคงตอบแบบเดิม ‘ไม่’ อือ เข้าใจนะ ทำไมละ ‘กุไม่ได้ชอบ’ เป็นคำตอบที่เราอยากได้ยินมาก ที่สุด แต่ เค้าไม่ได้อยากจะพูดคำนี้ออกมา เค้าไม่ได้พูดออกมาจากใจจริง มันเป็นเพราะเราขอให้เค้าพูด(ขอแบบอ้อมๆ)เค้าก็เลยพูดออกมา มันเลยยังคาใจ สุดท้ายเค้าเลยไม่ให้เราทักเฟสเค้าจนกว่าจะทำใจได้ ... คือแบบ ตอนนี้คือช่วงจะดราม่าก็ร้องไห้หนักมวากกกกก ช่วงจะเฉยก็คือ สมองเอ๋อไปแล้วประมาณนั้น เอ้ออ
รายงานสดจบแล้วค่ะ คืนที่3นอนด้วยอาการไร้น้ำตา(มั้ง)
ปล.คือตอนพิมตอนแรกนี่ร้องไห้หนักมาก ดราม่ายิ่งกว่าอ่านนิยายแจ่มใส ตอนหลังคือ เอ๋อไปแล้วสมอง เลยพิมแบบปกติ5555 แล้วก็ขำแล้วก็ไม่ดราม่าแล้ว งง!!!!
เอ่อ 1.)อยากถามผู้รู้ทีค่ะว่าเราเป็นบ้าไปแล้วรึเปล่า=..=, 2.)แล้วแบบอยากได้ผู้ชายคนนี้มากต้องทำยังไงดีคะ คือ ดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว 3.)อย่างเรานี่เรียกว่ารักรึเปล่าคะ หรือหน้ามืดตามัวไปชอบเฉยๆ 4.)อาการของเรานี่ถึงขั้นหนักรึเปล่าคะแบบเคยโดนหลอกเคยฌดนทิ้งแบบโง่ๆมาหลายครั้งแล้วเลยมีภูมิต้านทาน แต่หนนี้หนักสุดๆที่เคยเป็นมาเลยอยากถามอ่ะค่ะ=-=...
ปล.2คือ โพสกระทู้ใว้เพราะว่างค่ะหาอะไรทำจะได้ไม่ต้องคิดถึงเค้ามาก อยากถามว่า เค้าพิมรู้เรื่องรึเปล่าคะ แล้วอยากอ่านอีกมั้ย ใว้ดราม่าอีกจะได้มาต่อในคอมเม้น5555
อกหักแบบงงๆ
วันแรกยัง งงๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น อ่า เราเลิกคุยกับเขาเเล้วร้องไห้นิดๆ คิดแค่ว่า อื้อ วันพรุ่งนี้ก็คุยกับเค้าแบบเพื่อนที่ไม่คิดจะรักแล้วกันไม่มีจุดหมายอนาคตด้วยกันโน้ะ เฉยมากกก ตอนนั้น
แต่วันที่2 เราก็คุยกับเค้าในคืนแรก(แบบโทรคุยเล่นเกมด้วยกัน) มันไม่เหมือนเก่าเลย.. เหมือนโดนทิ้งห่าง ป่าวหรอกมันโดนห้ามทำตามปกติ คือจะไปออเซาะ อ้อนเค้าเหมือนเดิมก็ไม่ได้ มันรู้สึกแย่มาก ที่ต้องตัดความรู้สึกตัวเองให้ลดไปแค่คำว่าเพื่อน...เราเลยไปขอให้เค้ากลับไปคิดอีกที แต่ก็โดนปฎิเสธกลับมา แบบ เค้าเล่นเกมกับเพื่อนอยู่ด้วย ก็คือ
วันต่อมา ไปทำงาน ก็ฟังๆที่เพื่อนที่ทำงานคุยก็ขำก็อะไรปกติดี แต่พอว่างเหม่อไปนอกหน้าต่าง เสี้ยววินาทีที่คิดถึงเท่านั้นแหละ น้ำตามันก็ซึมๆออกมา ก็รีบปาด รีบหาเรื่องคุยกับเพื่อนแทน หาอะไรทำ พอว่างแค่แบบเดียวจริงๆ น้ำตามันก็เอ่อ เป็นอย่างงี้วนไปทั้งวัน วันนี้ไม่ได้รู้สึกเหนื่อยกับงานเลย เหนื่อยกับการร้องไห้แล้วก็ซ่อนน้ำตาเอาใว้มากกว่า
กลับมาบ้าน หวังว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเก่า ก็ทักเค้าไป ขอให้เค้ากลับมา.. เค้าก็ยังคงตอบแบบเดิม ‘ไม่’ อือ เข้าใจนะ ทำไมละ ‘กุไม่ได้ชอบ’ เป็นคำตอบที่เราอยากได้ยินมาก ที่สุด แต่ เค้าไม่ได้อยากจะพูดคำนี้ออกมา เค้าไม่ได้พูดออกมาจากใจจริง มันเป็นเพราะเราขอให้เค้าพูด(ขอแบบอ้อมๆ)เค้าก็เลยพูดออกมา มันเลยยังคาใจ สุดท้ายเค้าเลยไม่ให้เราทักเฟสเค้าจนกว่าจะทำใจได้ ... คือแบบ ตอนนี้คือช่วงจะดราม่าก็ร้องไห้หนักมวากกกกก ช่วงจะเฉยก็คือ สมองเอ๋อไปแล้วประมาณนั้น เอ้ออ
รายงานสดจบแล้วค่ะ คืนที่3นอนด้วยอาการไร้น้ำตา(มั้ง)
ปล.คือตอนพิมตอนแรกนี่ร้องไห้หนักมาก ดราม่ายิ่งกว่าอ่านนิยายแจ่มใส ตอนหลังคือ เอ๋อไปแล้วสมอง เลยพิมแบบปกติ5555 แล้วก็ขำแล้วก็ไม่ดราม่าแล้ว งง!!!!
เอ่อ 1.)อยากถามผู้รู้ทีค่ะว่าเราเป็นบ้าไปแล้วรึเปล่า=..=, 2.)แล้วแบบอยากได้ผู้ชายคนนี้มากต้องทำยังไงดีคะ คือ ดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว 3.)อย่างเรานี่เรียกว่ารักรึเปล่าคะ หรือหน้ามืดตามัวไปชอบเฉยๆ 4.)อาการของเรานี่ถึงขั้นหนักรึเปล่าคะแบบเคยโดนหลอกเคยฌดนทิ้งแบบโง่ๆมาหลายครั้งแล้วเลยมีภูมิต้านทาน แต่หนนี้หนักสุดๆที่เคยเป็นมาเลยอยากถามอ่ะค่ะ=-=...
ปล.2คือ โพสกระทู้ใว้เพราะว่างค่ะหาอะไรทำจะได้ไม่ต้องคิดถึงเค้ามาก อยากถามว่า เค้าพิมรู้เรื่องรึเปล่าคะ แล้วอยากอ่านอีกมั้ย ใว้ดราม่าอีกจะได้มาต่อในคอมเม้น5555