ทำยังไงให้ตัดใจได้ครับ

คือผมเป็นผช.รู้จักกับเพื่อนผช.คนนี้ตั้งแต่ประถมผมกับมันอยู่ห้องเดียวกันมาตลอดแต่ก็ไม่ค่อยสนิทกัน มันเป็นคนหน้าตาดีเลยทีเดียวส่วนผมก็หน้าธรรมด แล้วพอมาถึงม.ต้นผมกับมันก็ต่างคนต่างเรียนกันคนล่ะที่แต่ก็มีติดต่อกันบ้าง ช่วงม.ต้นมันยังกลับมาเรียนพิเศษแถวบ้านบ้างผมกับมันยังได้เจอกันอยู่ พออยู่ม.3ผมยังเจอมันอยู่ที่เรียนอยู่ทุกครั้งเวลาเสาร์และอาทิตย์มันเลยทำให้ผมและมันสนิทกันมาเรื่อยพอใกล้สอบเข้าม.4ผมได้ไปสอบรร.ที่มันอยู่ แล้วพอผมเข้าไปเรียนจากนั้นมันมีเหตุการที่ทำให้ผมชอบมันขึ้นมา มีวันนึงผมชวนมันไปดูหนังที่ big มันถามผมว่ามีใครไปมั้ง ผมตอบว่าไม่มีใครเลยเพื่อนกูไม่อยากดู  ขอบอกก่อนว่าผมกับมันอยู่คนล่ะห้องกัน แล้วมันก็ตอบผมว่าได้แต่มีเพื่อนมันไปด้วยน่ะคนนึงผมตอบไปเครๆ พอดูหนังเส้ด ผมกับมันต้องเดินกลับหอกันสองคนเพราะเพื่อนมันบ้านอยู่ใกล้ๆbig แล้วที่เด็ดคือฝนตกผมบอกมันกลับเหอะมันก็พาผมวิ่งตากฝนข้ามถนนไป ผมกับมันได้คุยเรื่องราวต่างๆมากมาย ทำให้ผมชอบมันขึ้นมา และหลังจากวันนั้นทำไมไม่รู้ มันกับผมไม่คุยกันเหมือนเดิม แต่ถ้าทักแชทมันไปมันก็ตอบ และพอม.4เทอม2ผมลงสมัครเรียนชีวะ และพอไปเรียนผมเจอมันที่ห้องนั้นทำให้ผมรู้สึกอยากไปเรียนทุกสัปดาห์ ผมดีใจมาก มีครั้งนึงผมนั่งตรงริมซ้ายตรงกลางจะว่างและริมขวาใครก็ไม่รู้ ส่วนมันมันนั่งหน้าผม แล้วอยู่ดีๆมันก็บอกว่ามองไม่เห็นมันเลยลุกมานั่งข้างๆผม วันนั้นแหละที่ผมกับมันได้คุยกันเหมือนเดิมแหย่กันไปแหย่กันมา มันยืมทรศ.ผมไปถ่ายลงตอรี่และถ่ายรูปมันไว้ในเครื่องผม ผมยังเก็บไว้และมีความสุขมากถึงวันนั้นผมจะเรียนไม่รู้เรื่องก็ตาม ผมคุยกับมันเยอะมากวันนั้น แต่ช่วงเวลาที่มีความสุขมักผ่านไปเร็ว พอหลังจากวันนั้นมันก็เข้าสู่โหมดเดิมเหมือนแค่คนรู้จักกัน จนถึงปัจจุบัน ผมอยากคุยกับมันมากแต่มันดูไม่อยากคุยตอบแชทก็ห่วนๆ เจอหน้ามันมันจะหลบสายตาผมตลอดทุกครั้ง ผมรู้สึกว่าผมพยายามจนเหนื่อยถ้อ ผมพยายามจะตัดใจทั้งบล็อค ไม่สนใจข้อความ แต่ผมก็ยังคิดถึงมันเสมอไม่เคยลืมได้เลย รอว่าวันนึงมันจะทักแชทมาคุยด้วยแบบอยากคุยจริงสักครั้งนึง แต่มันเป็นผช.แท้มันจะมาสนใจอะไร😂