สวัสดีคะ วันนี้เป็นวันที่แย่มาก แย่พอๆกับหลายๆวัน ชีวิตเราไม่เคยเจอเรื่องดีๆหรอกคะเคยคิดนะว่าทำไมครอบครัวเราไม่เหมือนครอบครัวคนอื่น เมื่อก่อนครอบครัวเราดีกว่านี้มากในเรื่องฐานะทางการเงิน แต่เดี๋ยวนี้ดูเหมือนว่ามันยิ่งแย่ลงทุกๆวัน จนเราไม่รู้แล้วว่าเราควรทำยังไง เราเรียนอยู่ไกลจากบ้านคะ และเราก็อยู่หอใช้ชีวิตแบบโดดเดี่ยว มีเพื่อนนะคะ แต่ก็ไม่ค่อยอยากเล่าเรื่องครอบครัวให้ใครฟัง เราอยู่ในเมืองใหญ่คนมากมาย เราพยายามใช้เงินให้น้อยลงเราใช้เงินแค่อาทิตย์ละ 600 เอง เสาร์อาทิตย์ ก็ต้องอยู่หอ บอกตรงๆเลยว่ามันไม่พอ ต้องทำรายงาน แทบจะไม่เคยได้ซื้อของที่อยากได้เลยถ้าจะซื้อทีก็ต้องอดเอา เราพยายามแล้วนะแต่ด้วยความที่เราเรียนหนักแล้วบวกกับมันยากมาก จะไปหางานทำก็ไม่ได้เพราะจะไม่มีเวลานอนแล้วเวลาไปโรงเรียนก็จะเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง เราไม่ค่อยได้กลับไปหาแม่เท่าไหร่ นานๆ ถึงจะไปครั้งนึง หลายครั้งมากที่รู้สึกว่าทำไมแค่เงิน 600 ต่อสัปดาห์แม่ยังให้เราไม่ได้ เราต้องทำยังไง เหรอแม่ถึงจะไม่เครียด ต้องทำยังไงถึงจะพอดี แม่มีเงินแค่50 บาทในกระเป๋า แต่แม่จะรู้ไหมว่าเราไม่มีตังค์เลยสักบาท ไม่อยากให้แม่เครียด ในขณะที่เราไม่ไหวแล้ว ทุกวันนี้ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยนอกจากจะทำยังไงให้ชีวิตครอบครัวเราดีกว่านี้ ตั้งใจเรียน จ่ายให้น้อยลง ไม่ไปเที่ยว พยายามทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ไม่กล้ารับโทรศัพท์แม่กลัวจะร้องไห้ ไม่อยากได้ยินแม่พูดว่าแม่ไม่มีเงิน ไม่อยากได้ยินอะไรทั้งนั้น เราอายุแค่นี้จำเป็นต้องทุกข์ขนาดนี้ไหมมม ต้องเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันเรื่องเงินตั้งแต่เด็ก พ่อกับแม่ดื่มเหล้าเยอะมาก แต่เขาก็เลี้ยงเรามาจนโตเขาให้ความรัก เราก็รู้นะคะว่าเขารักเรามาก เขาเหนื่อยมาก แต่เหมือนกับยิ่งพยายามก็ยิ่งแย่ลง ทุกวันนี้เครียดมากตอนเรียนก็ได้แต่นั่งคิดเรื่องนี้ตลอดจนชีวิตไม่ได้มีความสุขมานานแล้ว แล้ว เมื่อไรคะเมื่อไรที่ชีวิตเราจะมีความสุขจริงๆสักที
มันจะดีกว่านี้ไหมคะ