...........นาฬิกาทราย

กระเปาะแก้วแพรวเม็ดทรายเลื่อมลายรุ้ง กอบมาจากท้องทุ่งแห่งความฝัน แต่ละเม็ดแต่ละเกล็ดเก็บนิรันดร์ ในห้วงนั้นฉันมีเธอเสมอเคียง จะเรียงริ้วพลิ้วไหลไปด้วยกัน ผ่านกัปกัลป์มั่นรักไม่บ่ายเบี่ยง แม้เส้นทางจะ

นาฬิกาทรายและไข่มุกอาถรรพ์ บนโต๊ะไม้เก่าแก่ที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างของห้องสมุดปราสาท นาฬิกาทรายเรือนหนึ่งยืนตระหง่าน เม็ดทรายสีทองร่วงหล่นลงมาอย่างเชื่องช้า วัดห้วงเวลาที่ไร้สิ้นสุดอย่างเงียบงัน เจ้าหญ

วันนี้เป็นนิทานเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่มีชีวิตครับ...(ไม่รู้จะบรรยายยังไงจริงๆ) นานมาแล้ว โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบ ๆ เปล่า ๆ ไม่มีอะไรอยู่เลย นอกจาก น้ำแข็งก้อนใหญ่ กับ นาฬิกาทรายเรือนยักษ์ ที่มีปลายเ

นาฬิกาทราย ใช้หลักของแรงโน้มถ่วง จากด้านบนลงสู่ด้านล่างโดยให้ทรายไหลผ่านรูเล็ก ๆ ถ้าเรามีนาฬิกาทราย (สมมุติให้ด้านในกระเปาะแก้วเป็นสูญญากาศแล้ว) เอาไปวางบนดวงจันทร์แล้วจับเวลา สมมุติว่านาฬิกาทรายนี้ บ

เคยมีนาฬิกาทรายอันเดิมไหม ? ตามหัวข้อ เราเคยเบื่ออะไรที่มันเฉยชาไหม เบื่ออะไรที่มันไม่เพิ่มเติมเหมือนใครเค้า ความรักที่ได้รับก็แสนจะน้อยนิดเรื่อยๆ ยอมรับว่าเคยเหนื่อย เหนื่อยกับอะไรที่มันไม่หวือหวา

« เรื่องเล่าขานของผู้กล้า » - เรียงร้อยตำนานเล่าขานนิทานกาล - กล่อมประสานสู่ความฝันรัตติกาล - กล่าวถึงเรื่องราวหมอกหนา ณ กลางป่า - ทำให้ผู้มาเยือนล้วนต่างหลง