แอบชอบเพื่อนผู้ชายด้วยกันครับ

คือต้องเล่าก่อนนะครับว่าผมอยู่ รร ประจำชายล้วน ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อน คือตอนช่วงม.ต้น ผมกับคนที่ผมชอบอะครับ. ตอนแรกเราก็ไม่ได้สนิทกันมากครับเริ่มมาสนิทตอนช่วง ม.3เนี่ยครับ คือเราก็อยู่หอเดียวกัน อยู่วงดนตรีเดียวกัน เริ่มมาคุยกันมากขึ้น ตอนช่วงนั้นผมก็ทำตัวค่อนข้างเหลวไหลเหมือนกันครับ ก็เลยมีแบบชวนไปทำไรไม่ดีบ้างบางครั้ง เราก็เริ่มสนิทมากเรื่อยๆ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับแค่แบบชอบเวลาอยู่ด้วยกัน เวลาได้คุย เวลาเล่นด้วยกัน ไปเที่ยวไหนด้วยกัน จนช่วงปิดเทอมผมมีปัญหากับครอบครัวเล็กน้อยเลยไม่อยากกลับบ้าน ผมเครียดมาก ก็เลยไปนอนคอนโดเขาครับ ได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขา1วันเต็มๆ เวลาเครียดเขาก็ปลอบผม ดูแลผม หลังจากวันนั้นเวลาผมอยู่กับเขาก็รู้สึกแปลกๆ แบบเวลาผู้ชายมองหน้ากันก็ไม่มีไรใช่มั้ยครับ แต่ผมรู้สึกเขินๆ ยิ่งเวลาเขายิ้มหรือมีความสุขเนี่ย ใจเต้นแรงเลยครับ พอผมเริ่มรู้ตัวเองลองมาคิดทบทวนดูก็แบบ เห้ยนี่เราเป็นเกย์หรอวะเนี่ย แต่ผมก็ยังชอบผู้หญิงอยู่นะครับ แล้วเราก็อยู่กันอย่างนี้มาเรื่อยๆจนจบ ม.ต้น มีเหตุการณ์นึงที่ทำให้ผมคิดเองเออเองไปบ้าง คือช่วงก่อนจะปิดเทอมผมชอบไปนอนเล่นกับเขาครับ(เวลาอยู่ประจำนอนรวมกันเป็นห้องใหญ่ๆครับและก็จะปิดไฟ)ตอนแรกก็นอนเฉยๆคุยเล่นกันครับพอทำไปหลายๆวันเข้าด้วยความที่ไม่ได้คิดอะไรผมก็นอนกอดเขาครับ เขาก็ไม่ได้อะไรครับก็ปล่อยให้กอดไปอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ไปจนจบ ม.ต้น ผมไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ใครฟังยกเว้นเพื่อนคนนึงที่เป็นคล้ายๆผมคือแอบชอบเพื่อน แต่ของเขาคือ รักฝ่ายเดียว และยังโดนเพื่อนล้ออีกด้วยว่าแบบ เกย์งี้อะครับแล้วเขาก็เหมือนจะรู้ว่าผมชอบเพื่อนคนนี้ด้วยผมเลยไว้ใจที่จะเล่าให้เขาฟัง เขาก็ให้คำปรึกษาผมหลายอย่างเลยครับ... จนมาปัจจุบันนี้ ผมใกล้ชิดและสนิทมากขึ้นเยอะเลยครับ ชอบไปไหนมาไหนด้วยกัน ความสัมพันธ์เราพัฒนามามาก จนเขามาระบายปัญหาให้ฟังว่า เขารู้สึกว่าเขาเป็นคนที่หาแฟนไม่ได้เพราะเขาชอบคนง่ายและก็ชอบหลายคนด้วยครับ(ฟีลแบบเจ้าชู้หน่อยๆ) แล้วเขาก็เล่าว่าตอนนี้เขามีคนคุยสองคนครับ แต่อีกคนเหมือนจะเลิกคุยไปแล้ว ก็น่าจะคุยอยู่คนเดียวอะครับ ผมลองมาคิดดู ก็คิดได้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่ผมจะสามารถเป็นอะไรกับเขาได้เพราะเขาไม่ได้ชอบผู้ชายมีแค่ผมที่เป็นฝ่ายแอบรักอยู่ข้างเดียว ผมเคยบอกเล่นๆว่าผมชอบเขา เขาก็ขำๆแล้วก็ทำแหยะๆ ผมเลยไม่กล้าที่จะบอกความในใจไป เพราะกลัวว่าถ้าบอกไป ความสัมพันธ์ของเราที่ผ่านมาจะถูกทำลายไปหรือเปล่า.... ผมเคยคิดอยากตัดใจเพราะมันเป็นไปไม่ได้ก็มีเพื่อนผู้หญิงของเพื่อนผมคนนึงที่ไปเจอกัน ผมก็ชอบเขา เลยได้คุยกันสักพักนึง จนถึงวันนึงที่ทะเลาะกันนิดหน่อย จนถามว่าพร้อมจะดูแลเราไหม จะมาคบก้นได้ไหม (ตอนนั้นเราเป็นคนคุยแบบจริงจังกันครับ) ตอนแรกผมคิดว่าตัดใจจากเพื่อนคนนั้นได้แล้วนะครับแต่สุดท้าย ผมยังตัดใจไม่ได้ครับ ผมก็เลยเลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้นและก็มาใช้ชีวิตตามลูปปกติของผมกับคนที่ผมไม่อาจรักได้ ผมไม่รู้ว่าจะเก็บความรู้สึกของผมในใจได้อีกนานแค่ไหน แต่ผมก็ไม่อยากพูดออกไป ผมคิดว่าลึกๆแล้วเขาน่าจะรู้เหมือนกันนะครับ ว่า ผมชอบเขา เพราะ ผู้ชายธรรมดาเขาไม่น่าจะทำแบบนี้กัน(เช่น กอด จับแก้ม ไรงี้อะครับ) จนตอนนี้อึดอัดมากเลยครับไม่รู้จะทำไงต่อไปดี😔