แน่นอน ว่า สิ่งที่หลายๆครั้งมีการตั้งคำถามว่า ใครคือนักเตะที่ เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์ มาตลอด ศตวรรษ
1. เปเล่ 2. มาราโดน่า 3. โยฮัน ครอยช์ 4. เบคเค่นบาวเออร์
แต่หากวิเคราะห์ลึกๆแล้ว ความเก่ง กับความยิ่งใหญ่ บางที มันอาจจะ ต้องแยกกันนะครับ
บางคนอาจจะบอกซีดาน ก็เทียบชั้นนะ บางคนอาจจะบอกไม่เกี่ยวกับแชมป์บอลโลกหรอก Messi หรือ CR7 สิเจ๋งสุดในโลกแล้ว สถิติไม่โกหกใคร
แต่คุณลืมไปหรือเปล่าครับ ว่าฟุตบอลโลก มันต้องมีโชค 40% บวกกับ ฝีมือ อีก 50% หรือ เพื่อนร่วมชาติอีก 10% สัดส่วนอาจจะมากน้อยไปตามแต่ละคน
เปเล่ อาจจะเก่ง 40% มีโชค 20% ความสามรถของเพื่อนร่วมทีมอีก 40% เค้าจึงยิ่งใหญ่
มาราโดน่าอาจจะเก่ง 60% มีโชค 30% ความสามรถของเพื่อนร่วมทีมอีก 10% เค้าจึงยิ่งใหญ่
แต่สำหรับผมนะ ผมวิเคราะห์ว่า R9 หรือ “The Phenomenal” หรือ “โล้นทองคำ” ในช่วงก่อนบาดเจ็บนั้น ที่สุดตลอดกาล ในเรื่องของ กีฬาลูกกลมๆที่เรียกว่า ฟุตบอล ทำไมน่ะหรือ ก็เพราะว่า
มาราโดน่า อาจจะไม่ได้แชมป์โลกก็ได้เลยสักครั้ง หากหัตน์พระเจ้าลูกนั้น กรรมการเป่าฟาล์ว
มาราโดน่าอาจจะมี สกิล Teamate Buffering แต่ตำนาน ของเค้าจะไม่ยิ่งใหญ่เลย หาก เค้าไม่ได้แชมป์โลกมา 1 ครั้ง จากส่วนนึงเพราะการ "โกง" จริงอยู่ในสโมส รเค้าแบกทีมจน ได้แชมป์ในยุค 3 ทหารเสือสุดโหดได้ แต่ลองวิเคราะห์ดูว่า คิดว่าในปัจจุบัน แชมป์สำหรับ สโมสรนั้น CR7 และ Messi นั้นเทพยิ่งกว่า ได้เป็นกอบเป็นกำ เหนือกว่าด้วยซ้ำ และแชมป์โลกของเค้า (มาราโดน่า) อาจจะไม่เกิดขึ้น หากเค้าไม่ดวงดี 30% ตรงนั้น
และหากเค้าไม่มีแชมป์โลก เค้าจะไม่มีทาง ยิ่งใหญ่อย่างทุกวันนี้แน่นอน เหมือน ราชาไร้มงกุฏ เช่น โยฮันครัฟช์ ที่มีคนจดจำว่าเทพมากแต่ไร้ แชมป์โลก
เปเล่ ก็เล่นบอลในยุคเก่าเกินไป แล้วเพิ่มร่วมทีมก็ระดับพระกาฬทั้งนั้น การยิง 1000 ลูกของเขา เกิดขึ้นในลีคๆเดียว แชมปโลก 3 ครั้ง ของเค้า มีเพื่อนร่วมทีม ระดับพระกาฬ หลายๆคนเป็นตัวแปรๆ อย่างมาก เช่น การินช่า หลายๆผู้เล่นในยุคเปเล่ หาทีมอื่นๆ ที่มีคนเก่งๆระดับโลกๆ ยังมีน้อย บางคนอาจจะเถียงว่า ลูกฟุตบอลยุคนั้นหนัก สนามฟุตบอลก็กาก แต่เปเล่ ยังเลี้ยงเชื้องเท้าได้ แล้วยิงได้คม ใช่ครับ สมัยนั้น ถามว่า ฟุตบอลมันเล่นยาก ในเชิงอุปกรณ์ แต่ เปเล่ ก็ไม่ใช่คนที่จะแบกทีม บราซิลทั้งทีมไว้คนเดียวได้เหมือน มาราโดน่า เรียกได้ ว่าแชมป์ของ เปเล่ มีเปเล่มีส่วน ไม่ได้กว่า นักเตะคนอื่นในทีม แบบทิ้งขาด
ซีดาน เค้าเป็นที่ถูกจดจำในยุคหลังปี 2000 หรือ 2006 ในตอนแก่ ว่าขั้นเทพ สำหรับยุคโซเชี่ยลเฟื่องฟู เค้ามีความคล้าย มาราโดน่าอยู่บ้าง ตรงที่ มีความสามารถในสกิล Teamate buffering เช่นกัน ในการพาทีมเข้าชิง 2006
เราไม่พูดถึงบอล ยูโร เพราะ ความยิ่งใหญ่รายการนี้ เทียบชั้น กับ โคปา อมเริกา เช่นเดียวกับ CR7 ที่เคยได้มาแล้ว ยกเว้น Messi
แต่หากลองย้อนไป ซีดานปี 1998 ฝรั่งเศสแชมป์โลกนั้น ก่อนทัวร์นาเม้นท์ แทบไม่มีใครสนใจหรือรู้จัก ซีดานมากนัก ที่ดังสุดหรือ คนกล่าวขานมากที่สุดในช่วงนั้น สกูปข่าวกีฬา ส่วนใหญ่ กลับเป็น โล้นทองคำ หรือ เบคแฮ่ม หรือ เดลปิเอโร่ มากกว่า
ฝรั่งเศสปีนั้น มีกองหลังเรียกได้ว่าสุดยอด เรียกได้ว่าแชมป์เพราะกองหลังทั้งแผงก็ยังได้ ในขณะซีดาน มาโชว์พระเอกในนัดชิง แต่ขณะที่ R9 ดันป่วยประหลาดไม่ฟิตนัดชิง ทั้งที่เล่นเทพมากทุกนัด เรียดได้ว่าแทบจะแบกทีมบราซิลเลยทีเดียว แต่ ไนกี้ ต้องการให้ลงในนัดชิงอย่างปฏิเสธไม่ได้ เรียกได้ว่าลงแค่ขู่กองหลังเท่านั้นเอง
สำหรับซีดาน มักจะมีช็อตพระเอกใน บิ๊กโมเมนต์ ให้คนจดจำหลายๆครั้งมากๆ ทั้งที่ในยุคนั้น ในยูเว่ คนที่เทพสุด คือ เดลปิเอโร่ ปีที่ซีดาน เริ่มพีค คือ ปีช่วง ที่ R9 นอนเอ็นหัวเข่าขาด สำหรับซีดาน ไม่ต้องพุดถึง ว่าถ้าเทียบกับ R9 ในยุคก่อนเจ็บนั้น เรียกได้ว่า ทาบรัศมีไม่ติดเลย
แต่ R9 เล่นในช่วงที่เค้าเป็น Super star สูงสุดเพียงคนเดียว นักเตะยอดเยี่ยมโลกในช่วงที่เค้ายังสดอยู่ แทบจะมองหาใครมาเทียบเคียงไม่ได้เลย ในยุคที่ ระดับโลก กระจายอยู่แทบทุกชาติ เพื่อนในทีมชาติบราซิล ตอนที่ไม่มี R9 นั้นเล่นห่วยแตกบรม ในปี 1998 บราซิลที่ไม่มี โรมาริโอ้นั้น ซึ่งเพราะฟิตไม่ทันจึงไม่มาร่วมทีม ก็มี R9 คือความหวังสูงสุดเพียง 1 เดียว ในทีมก็ว่าได้ และเค้าก็พาทีมเข้าชิงแต่ก้แพ้ฝรั่งเศสไป ในปี 2002 บราซิลเกือบตกรอบฟุตบอลโลกเป็นครั้งแรก สื่อหลายสำนัก ปรามาศทีมชาติบราซิลอย่างหนัก ว่าไม่มีทางแชมป์โลกแน่นอน แต่เป็น อาเจนติน่าด้วยซ้ำ ที่มี บาติโกลที่จะคว้าแชมป์โลก นักเตะบราซิลระดับโลกหลายคนเล่นแบบ ร่างยืนเยี่ยว ทั้ง กาก้า โรนัลดิญโญ่ ริวัลโด้ จน R9 หายเจ็บกลับมา บราซิลถึงได้เข้ารอบ บอลโลกได้
สุดท้ายก็ ด้วยความสามารถเฉพาะตัวจากที่เคยมีมาแบบต่างดาว จากร่างก่อนเจ็บ แล้วลดลงเหลือ 60% หลังเจ็บ ยังยิงประตูพาทีมแชมป์โลกได้ และ จากการทักษะเล่นที่มีความสนุก และ มีเทคนิคที่ตื่นตา ทำให้นักเตะบราซิลเพื่อนร่วมทีม เริ่มเล่น รู้สึกตัว เล่นดีมากขึ้น มั่นใจมากขึ้น เมื่อมี R9 อยู่ในสนาม และที่สำคัญ R9 เล่นได้ใสสะอาดที่สุด กว่าตำนาน นักเตะคนอื่นๆ แล้วก็โชคร้ายที่สุดด้วยเช่นกัน ย้อนอีกทีในปี 1998 ซีดานซึ่งเล่นได้ธรรมดามาตลอด แต่มาเล่นดีเอานัดชิง กลับกัน R9 เล่นดีมาตลอดแต่มาป่วยประหลาดนัดชิง นับว่า R9 เป็นนักเตะที่ ค่อนข้างมีความโชคร้าย อยู่มากกว่าคนอื่น เรียกได้ว่า ความเก่ง 80% มีโชค 0% และ เพื่อนร่วมชาติ 20% เท่านั้นเอง
น่าเสียดายแชมป์โลก 2002 ของเขาเกิดขึ้นในช่วงที่เค้าไม่ใช่ คนเดิมอีกแล้ว บางที ปี 1994 หากเค้าได้ลงเล่นบ้าง หรือ ปี 1998 เค้าไม่ป่วยนัดชิง เค้าอาจะมี แชมป์โลก 3 ครั้งเทียบชั้น เปเล่ ก็ได้ ความสามารถทางฟุตบอลของเค้า กราฟมันยังไม่สุดเลยด้วยซ้ำ แต่แม้กระนั้นตำนานเอเลี่ยนตัวแรกยังคง กล่าวขานมาจนบัดนี้
นักเตะที่ ไม่สนว่า ทีมจะเป็นใคร ทีมจะเป็นยังไง ก็พร้อมระเบิดฟอร์มการเล่นตามแบบฉบับของตัวเองได้ทุกที่
R9 ก่อนเจ็บ ผมว่าเก่งกว่า มาราโดน่า และ เปเล่ ถ้าดูที่ความสามารถเฉพาะตัวในการกระทำกับ ขู่แข่งที่ต้องต่อสู้ ปะทะด้วยล้วนๆ แบบนักกีฬาคนนึง
ถ้าถามว่าใคร เก่งสุด ผมขอตอบ R9
แต่ถ้าถามว่าใคร ยิ่งใหญ่สุดผมขอตอบ Maradona
หากลองคิดดูแล้ว นักเตะที่จะยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ต้องคว้าแชมป์โลกด้วยการแบกทีมเท่านั้น จริงหรือ
1. เปเล่ 2. มาราโดน่า 3. โยฮัน ครอยช์ 4. เบคเค่นบาวเออร์
แต่หากวิเคราะห์ลึกๆแล้ว ความเก่ง กับความยิ่งใหญ่ บางที มันอาจจะ ต้องแยกกันนะครับ
บางคนอาจจะบอกซีดาน ก็เทียบชั้นนะ บางคนอาจจะบอกไม่เกี่ยวกับแชมป์บอลโลกหรอก Messi หรือ CR7 สิเจ๋งสุดในโลกแล้ว สถิติไม่โกหกใคร
แต่คุณลืมไปหรือเปล่าครับ ว่าฟุตบอลโลก มันต้องมีโชค 40% บวกกับ ฝีมือ อีก 50% หรือ เพื่อนร่วมชาติอีก 10% สัดส่วนอาจจะมากน้อยไปตามแต่ละคน
เปเล่ อาจจะเก่ง 40% มีโชค 20% ความสามรถของเพื่อนร่วมทีมอีก 40% เค้าจึงยิ่งใหญ่
มาราโดน่าอาจจะเก่ง 60% มีโชค 30% ความสามรถของเพื่อนร่วมทีมอีก 10% เค้าจึงยิ่งใหญ่
แต่สำหรับผมนะ ผมวิเคราะห์ว่า R9 หรือ “The Phenomenal” หรือ “โล้นทองคำ” ในช่วงก่อนบาดเจ็บนั้น ที่สุดตลอดกาล ในเรื่องของ กีฬาลูกกลมๆที่เรียกว่า ฟุตบอล ทำไมน่ะหรือ ก็เพราะว่า
มาราโดน่า อาจจะไม่ได้แชมป์โลกก็ได้เลยสักครั้ง หากหัตน์พระเจ้าลูกนั้น กรรมการเป่าฟาล์ว
มาราโดน่าอาจจะมี สกิล Teamate Buffering แต่ตำนาน ของเค้าจะไม่ยิ่งใหญ่เลย หาก เค้าไม่ได้แชมป์โลกมา 1 ครั้ง จากส่วนนึงเพราะการ "โกง" จริงอยู่ในสโมส รเค้าแบกทีมจน ได้แชมป์ในยุค 3 ทหารเสือสุดโหดได้ แต่ลองวิเคราะห์ดูว่า คิดว่าในปัจจุบัน แชมป์สำหรับ สโมสรนั้น CR7 และ Messi นั้นเทพยิ่งกว่า ได้เป็นกอบเป็นกำ เหนือกว่าด้วยซ้ำ และแชมป์โลกของเค้า (มาราโดน่า) อาจจะไม่เกิดขึ้น หากเค้าไม่ดวงดี 30% ตรงนั้น
และหากเค้าไม่มีแชมป์โลก เค้าจะไม่มีทาง ยิ่งใหญ่อย่างทุกวันนี้แน่นอน เหมือน ราชาไร้มงกุฏ เช่น โยฮันครัฟช์ ที่มีคนจดจำว่าเทพมากแต่ไร้ แชมป์โลก
เปเล่ ก็เล่นบอลในยุคเก่าเกินไป แล้วเพิ่มร่วมทีมก็ระดับพระกาฬทั้งนั้น การยิง 1000 ลูกของเขา เกิดขึ้นในลีคๆเดียว แชมปโลก 3 ครั้ง ของเค้า มีเพื่อนร่วมทีม ระดับพระกาฬ หลายๆคนเป็นตัวแปรๆ อย่างมาก เช่น การินช่า หลายๆผู้เล่นในยุคเปเล่ หาทีมอื่นๆ ที่มีคนเก่งๆระดับโลกๆ ยังมีน้อย บางคนอาจจะเถียงว่า ลูกฟุตบอลยุคนั้นหนัก สนามฟุตบอลก็กาก แต่เปเล่ ยังเลี้ยงเชื้องเท้าได้ แล้วยิงได้คม ใช่ครับ สมัยนั้น ถามว่า ฟุตบอลมันเล่นยาก ในเชิงอุปกรณ์ แต่ เปเล่ ก็ไม่ใช่คนที่จะแบกทีม บราซิลทั้งทีมไว้คนเดียวได้เหมือน มาราโดน่า เรียกได้ ว่าแชมป์ของ เปเล่ มีเปเล่มีส่วน ไม่ได้กว่า นักเตะคนอื่นในทีม แบบทิ้งขาด
ซีดาน เค้าเป็นที่ถูกจดจำในยุคหลังปี 2000 หรือ 2006 ในตอนแก่ ว่าขั้นเทพ สำหรับยุคโซเชี่ยลเฟื่องฟู เค้ามีความคล้าย มาราโดน่าอยู่บ้าง ตรงที่ มีความสามารถในสกิล Teamate buffering เช่นกัน ในการพาทีมเข้าชิง 2006
เราไม่พูดถึงบอล ยูโร เพราะ ความยิ่งใหญ่รายการนี้ เทียบชั้น กับ โคปา อมเริกา เช่นเดียวกับ CR7 ที่เคยได้มาแล้ว ยกเว้น Messi
แต่หากลองย้อนไป ซีดานปี 1998 ฝรั่งเศสแชมป์โลกนั้น ก่อนทัวร์นาเม้นท์ แทบไม่มีใครสนใจหรือรู้จัก ซีดานมากนัก ที่ดังสุดหรือ คนกล่าวขานมากที่สุดในช่วงนั้น สกูปข่าวกีฬา ส่วนใหญ่ กลับเป็น โล้นทองคำ หรือ เบคแฮ่ม หรือ เดลปิเอโร่ มากกว่า
ฝรั่งเศสปีนั้น มีกองหลังเรียกได้ว่าสุดยอด เรียกได้ว่าแชมป์เพราะกองหลังทั้งแผงก็ยังได้ ในขณะซีดาน มาโชว์พระเอกในนัดชิง แต่ขณะที่ R9 ดันป่วยประหลาดไม่ฟิตนัดชิง ทั้งที่เล่นเทพมากทุกนัด เรียดได้ว่าแทบจะแบกทีมบราซิลเลยทีเดียว แต่ ไนกี้ ต้องการให้ลงในนัดชิงอย่างปฏิเสธไม่ได้ เรียกได้ว่าลงแค่ขู่กองหลังเท่านั้นเอง
สำหรับซีดาน มักจะมีช็อตพระเอกใน บิ๊กโมเมนต์ ให้คนจดจำหลายๆครั้งมากๆ ทั้งที่ในยุคนั้น ในยูเว่ คนที่เทพสุด คือ เดลปิเอโร่ ปีที่ซีดาน เริ่มพีค คือ ปีช่วง ที่ R9 นอนเอ็นหัวเข่าขาด สำหรับซีดาน ไม่ต้องพุดถึง ว่าถ้าเทียบกับ R9 ในยุคก่อนเจ็บนั้น เรียกได้ว่า ทาบรัศมีไม่ติดเลย
แต่ R9 เล่นในช่วงที่เค้าเป็น Super star สูงสุดเพียงคนเดียว นักเตะยอดเยี่ยมโลกในช่วงที่เค้ายังสดอยู่ แทบจะมองหาใครมาเทียบเคียงไม่ได้เลย ในยุคที่ ระดับโลก กระจายอยู่แทบทุกชาติ เพื่อนในทีมชาติบราซิล ตอนที่ไม่มี R9 นั้นเล่นห่วยแตกบรม ในปี 1998 บราซิลที่ไม่มี โรมาริโอ้นั้น ซึ่งเพราะฟิตไม่ทันจึงไม่มาร่วมทีม ก็มี R9 คือความหวังสูงสุดเพียง 1 เดียว ในทีมก็ว่าได้ และเค้าก็พาทีมเข้าชิงแต่ก้แพ้ฝรั่งเศสไป ในปี 2002 บราซิลเกือบตกรอบฟุตบอลโลกเป็นครั้งแรก สื่อหลายสำนัก ปรามาศทีมชาติบราซิลอย่างหนัก ว่าไม่มีทางแชมป์โลกแน่นอน แต่เป็น อาเจนติน่าด้วยซ้ำ ที่มี บาติโกลที่จะคว้าแชมป์โลก นักเตะบราซิลระดับโลกหลายคนเล่นแบบ ร่างยืนเยี่ยว ทั้ง กาก้า โรนัลดิญโญ่ ริวัลโด้ จน R9 หายเจ็บกลับมา บราซิลถึงได้เข้ารอบ บอลโลกได้
สุดท้ายก็ ด้วยความสามารถเฉพาะตัวจากที่เคยมีมาแบบต่างดาว จากร่างก่อนเจ็บ แล้วลดลงเหลือ 60% หลังเจ็บ ยังยิงประตูพาทีมแชมป์โลกได้ และ จากการทักษะเล่นที่มีความสนุก และ มีเทคนิคที่ตื่นตา ทำให้นักเตะบราซิลเพื่อนร่วมทีม เริ่มเล่น รู้สึกตัว เล่นดีมากขึ้น มั่นใจมากขึ้น เมื่อมี R9 อยู่ในสนาม และที่สำคัญ R9 เล่นได้ใสสะอาดที่สุด กว่าตำนาน นักเตะคนอื่นๆ แล้วก็โชคร้ายที่สุดด้วยเช่นกัน ย้อนอีกทีในปี 1998 ซีดานซึ่งเล่นได้ธรรมดามาตลอด แต่มาเล่นดีเอานัดชิง กลับกัน R9 เล่นดีมาตลอดแต่มาป่วยประหลาดนัดชิง นับว่า R9 เป็นนักเตะที่ ค่อนข้างมีความโชคร้าย อยู่มากกว่าคนอื่น เรียกได้ว่า ความเก่ง 80% มีโชค 0% และ เพื่อนร่วมชาติ 20% เท่านั้นเอง
น่าเสียดายแชมป์โลก 2002 ของเขาเกิดขึ้นในช่วงที่เค้าไม่ใช่ คนเดิมอีกแล้ว บางที ปี 1994 หากเค้าได้ลงเล่นบ้าง หรือ ปี 1998 เค้าไม่ป่วยนัดชิง เค้าอาจะมี แชมป์โลก 3 ครั้งเทียบชั้น เปเล่ ก็ได้ ความสามารถทางฟุตบอลของเค้า กราฟมันยังไม่สุดเลยด้วยซ้ำ แต่แม้กระนั้นตำนานเอเลี่ยนตัวแรกยังคง กล่าวขานมาจนบัดนี้
นักเตะที่ ไม่สนว่า ทีมจะเป็นใคร ทีมจะเป็นยังไง ก็พร้อมระเบิดฟอร์มการเล่นตามแบบฉบับของตัวเองได้ทุกที่
R9 ก่อนเจ็บ ผมว่าเก่งกว่า มาราโดน่า และ เปเล่ ถ้าดูที่ความสามารถเฉพาะตัวในการกระทำกับ ขู่แข่งที่ต้องต่อสู้ ปะทะด้วยล้วนๆ แบบนักกีฬาคนนึง
ถ้าถามว่าใคร เก่งสุด ผมขอตอบ R9
แต่ถ้าถามว่าใคร ยิ่งใหญ่สุดผมขอตอบ Maradona