ทำไมเวลาเราอยู่กับเพื่อนเราถึงรู้สึกว่าเราไม่เคยมีค่า ไม่สำคัญ ถูกลืมอยู่ตลอด เหมือนเราไม่มีเพื่อนยังไงก็ไม่รู้ อย่างเช่นเวลาเดินไปเรียน กลุ่มเรามี7คน ก็จะแยกเดิน2คนไป ส่วนเราก็เดินคนเดียว บางทีเดินกัน4คน เราเดินข้างหลัง บางทีอีกก็เพื่อนเราลงมากันหมดแล้วเหลือเราอยู่บนห้องกำลังเตรียมของลงมาเรียน เพื่อนก็ลืมเราไปเลย ไม่เคยทักท้วงว่า เราไปไหน รอเราไหม เค้าก็เดินกันไปได้ เราก็เดินคนเดียว ไม่ชอบความรู้สึกที่ไม่สำคัญแบบนี้เลยที่เราต้องเป็นฝ่ายตามตลอด แต่ตรงกันข้าม เพื่อนลืมเราตลอด
เพื่อน