เรื่องมีอยู่ว่า
ทะเลาะกัน เลยไล่เขา “ให้ไป แล้วไม่ต้องกลับมาอีก” (ประชด)
เขาก็ประชดกลับ ด้วยการ “ออกจากห้องไป ไม่กลับมาเลยสองวัน” บล็อกการติดต่อเราทุกทาง
จนวันที่สองเช้าเขาข้อความกลับมาว่า “จบกันเถอะ คนเราทะเลาะกันไม่ควรไล่กัน”
กลางคืนเขาส่งข้อความอีกว่า “โชคดีนะ ต่างคนต่างไปเถอะ อยู่ห้องเช่าคนเดียวอันตราย ทางที่ดีกลับบ้านไปเถอะ แค่นี้นะ ดูแลตัวเองดีๆ”

เราเสียใจมาก ประชดแทนที่จะง้อ กลับไปจริงๆ ไม่มีเยื่อใยเลยหรือไง
ตัดสินใจคืนนั้นที่เขาส่งข้อความมาเลยว่า ถ้าเขาไปจริงๆแบบนี้ อยู่ไม่ได้ ไม่อยากเห็นสถานที่ที่เราเคยอยู่ร่วมกัน เช้าย้ายออกทันที เพราะเสียใจมาก

ปรากฎว่าย้ายออกถึงบ้าน จัดของที่ย้ายมายังไม่ทันจะเสร็จดีเลย
เขากลับไปที่ห้องที่เราเคยอยู่ด้วยกัน และทำเหมือนทุกอย่างปกติ คือเขาหายโกรธเราแล้วที่เราประชดเขาไปครั้งก่อน
แต่ เราคืนห้องไปแล้ว ไม่มีห้องอีกแล้ว
เขาเสียใจมาก เขาบอกเขาตั้งตัวไม่ทัน ไม่คิดว่าคนรักกันจะทำแบบนี้ ไม่ได้เตรียมใจเลยว่าอยู่ๆเราก็ออกไปจากชีวิตเขาซะงั้น คำพูดที่เขาข้อความมาทั้งหมด เขาก็แค่ประชดเรากลับ

เขาไม่ได้ขาดการติดต่อนะ เขายังบอกคิดถึง ยังบอกรัก เหตุผลที่เขาให้ว่าทำไมยังติดต่อเราอยู่ เป็นเพราะเขาตั้งตัวไม่ทัน ที่อยู่ดีๆเราก็ย้ายกลับบ้าน ทิ้งเขาให้อยู่ที่เดิม โดยที่ไม่บอกลาสักคำ
เขาบอกว่าจะให้กลับไปเป็นเหมือนเก่าไม่เอาแล้ว ตอนนี้ที่ยังต้องคุยกับเรา ทักมาหาเราเพราะเขายังทำใจไม่ได้

เลยอยากถามทุกคนว่า มีทางไหนที่เราจะกลับไปง้อเขาได้มั่งคะ ให้เข้าใจว่าถึงแม้จะไม่มีห้องเช้าให้เราอยู่ด้วยกันแล้ว แต่เรายังไปๆมาๆหาเขาได้ ดูแลเขาได้เหมือนเดิม แค่ในตอนเย็นเราต้องแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมันเท่านั้น

แต่ทั้งหมดนี้คุยตรงๆกับเขาไปแล้วนะคะ เขาบอกว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมเเล้ว เราทิ้งเขาไป เขาแค่คุยกับเราเพื้อทำใจเท่านั้น เดี๋ยวเวลาผ่านไปเขาก็จะดีขึ้น ส่วนเรื่องของเราไม่มีทางเหมือนแล้ว

อยากง้อค่ะ ทำไงดีค่ะ เดินหน้าง้อเลยทันทีที่ตอนเขายังมีใจอยู่(แต่เขาก็เสียความรู้ที่เราทำอยู่ด้วย)ตอนนี้เลย หรือจะทิ้งเวลาสักพักค่อยไปง้อดีคะ หรือถ้ามีวิธีอื่นๆแนะนำด้วยค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยกล้าตัดสินใจทำอะไรเท่าไหร่ รู้สึกหลายวันมานี้หยิบจับคิดทำอะไรแย่ไปหมด ช่วยด้วยนะคะ