ผมเป็นเกย์ คบเพื่อนผญ.
ตอนนี้ผมอยุ่ ม.6 ครับ
ตอนขึ้นม.4 ผมได้มาเจอผญ.คนนึง อยุ่หมู่บ้านเดียวกับผม นางย้ายมาจากที่อื่น ตอนแรกเล่นด้วยกันครับ
ผ่านมาแค่ไม่ถึงครึ่งเทอม จนต้องมีเรื่องทะเลาะกัน
และนางก็จะเอาแต่มาตบตีกับผมครับ
ไม่จบสักที ทั้งเรื่องโพสต์เฟสต่างๆนานา
ตอนนั้นผมหมั่นใส้นางมาก โพสต์ทำนองว่าลอยๆ นางก็ไม่จบ จนปิดเทอมพอดี ก็ไม่คุยกันแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรทะเลาะกัน คือไม่เล่นด้วยกันแล้ว
แต่สิ่งที่นางยังทำกับผมคือ แขวะ แล้วหวังให้ผมโพสต์ด่านาง เพื่อที่จะได้มีเรื่องกันอีก (ทำเพื่อ?)
แต่ผมไม่โพสต์ครับ เพราะปิดเทอมมา ผมก็มานั่งคิดพิจารณาเรื่องต่างๆนานาในช่วงที่ยังไม่ปิดเทอม
เราคิดได้ว่า สิ่งที่ทำให้ผมผิดใจกับเพื่อนคนนี้เพราะการโพสต์สเตตัสเฟสบุ๊ค
แล้วก็ปิดเฟส ไม่เล่นเฟส ลบโพสต์บ้าบอคอแตก สก๊อยแว้น จนหมด ลบเพื่อนในเฟสจากพันคนเหลือ 80 คน
เปลี่ยนรสนิยมการถ่ายรูปต่างๆนานา
จนตอนนี้เราปิดเฟสไปแล้ว เล่นแต่ทวิตเตอร์
ไอจีก็ไม่เล่น ไม่ค่อยได้ถ่ายรูป ไม่โพสต์อะไรต่างๆเลย ปิดเทอมก่อนขึ้นม.6 เราเริ่มมีความเป็นส่วนตัวมากขึ้น เพื่อนไม่สำคัญ เริ่มอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัย
ม.5 ที่ผ่านมาจนถึงม.6 ในปัจจุบันนี้
สิ่งที่นางทำกับผมคือแขวะครับ
มองผ่านๆแบบมองทั่วๆไป นางคิดว่าผมมองหน้านาง นางด่าผมอย่างดังเลย
ตอนนั้นเพื่อนนางมาเล่นกับผม คุยธรรมดาๆ ซึ่งนางก็มาด้วย ผมคุยกัน บอกเล่าต่างๆ นางก็ด่าผม แขวะผม จนเพื่อนของนางก็ว่านางว่า จะไปด่าอะไรมันนักหนา
บางครั้งผมก็จิตตก
อยากจบม.6 เร็วๆ เพราะเกลียดสังคมที่ตัวเองอยู่ มีแต่แว้นสก๊อย
ชอบแขวะ ผัวนางเดินสวนทางกับผมตอนนั้น นางก็เดินข้างผัวนาง ผมยังไม่ได้มองหน้าอะไรเลย นางคิดว่าผมอยากจะกินผัวนาง พอเดินสวนกัน ผมก็แล็บสายตามองนาง นางมองตาขว้างจิกใส่ผม มองผมนานด้วย
ผัวนางหล่อไหม ไม่ครับหน้าตาธรรมดาหาได้ทั่วไป แต่นางน่ะคิดไปเองทั้งนั้น
ทุกวันนี้นางยังแขวะผมอยู่ เวลาผมพูดอะไร ถ้านางได้ยินนางจะแขวะผมอย่างเดียว ด่าผมทีนึงเหมือนจะหาเรื่องผมแต่อย่างเดียว
เคยขอคืนดี แต่นางไม่รับ
ผมกับนางอยู่คนละห้องกัน ครับ แต่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน
ประวัตินางก็เคยมีเรื่องนัดตบตีกับคนมาหลายคนเหมือนกัน ทั้งในรร.และนอกรร. ทั้งคนในรร.และคนนอก
ต่างจากม.ต้น ที่ผมเคยมีเรื่องกับเพื่อนในห้องผญ.คนนึงนางชอบว่าแหย่ แกล้งแรงๆกับผม จนผมหมั่นใส้มาก ทุบหลัง ถีบนางเลย นางก็ตีผมคืน แป๊ปเดียวก็จบ คือมีเรื่องกันในห้องเรียนเลย ตอนนั้นอาจารย์ไม่อยู่ ไม่กี่วันนางก็มาคืนดีกับผม ผมก็ยินดีกลับ
และก็เล่นด้วยกันเหมือนเดิม ดีกันเหมือนเดิม ทุกวันนี้เจอหน้ายังทักทายเลย
และผมกับนางก็ไม่จำเรื่องที่เคยทุบตีกันด้วย
ไม่ใช่แค่ตอน ม.ต้น ประถมผมก็เคยมีเรื่องทุบตีกันแรงก็มี ทั้งผญ.และผช. ไม่กี่วันก็กลับมาเล่นกันเหมือนเดิม และก็ไม่ได้จำเรื่องที่ผ่านมาด้วย
จนทุกวันนี้ เจอหน้ากัน ยังทักทายกันเลย
คุยกันตามปกติ ไม่มีการเจ็บคับแค้นใจเรื่องที่เคยมีเรื่องตอนประถมเลย
ซึ่งต่างจากนางที่ทุกวันนี้ เรื่องมันผ่านมานานแล้ว แต่นางยังแขวะผม เหมือนจะหาแต่เรื่องผมตลอด
จนทำให้ผมยังไม่หายเจ็บแค้นใจสักที เพราะนางยังแขวะผมอยู่ แต่นางก็ไม่ได้แขวะผมทุกวัน
ถ้านางแขวะผมเมื่อไหร่ ผมจะต้องปลงอย่างเดียว จริงๆ
เจออดีตเพื่อนเก่า (เพื่อนผญ.) และเคยทะเลาะกันด้วย แขวะตลอดทำไงดีครับ
ตอนนี้ผมอยุ่ ม.6 ครับ
ตอนขึ้นม.4 ผมได้มาเจอผญ.คนนึง อยุ่หมู่บ้านเดียวกับผม นางย้ายมาจากที่อื่น ตอนแรกเล่นด้วยกันครับ
ผ่านมาแค่ไม่ถึงครึ่งเทอม จนต้องมีเรื่องทะเลาะกัน
และนางก็จะเอาแต่มาตบตีกับผมครับ
ไม่จบสักที ทั้งเรื่องโพสต์เฟสต่างๆนานา
ตอนนั้นผมหมั่นใส้นางมาก โพสต์ทำนองว่าลอยๆ นางก็ไม่จบ จนปิดเทอมพอดี ก็ไม่คุยกันแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรทะเลาะกัน คือไม่เล่นด้วยกันแล้ว
แต่สิ่งที่นางยังทำกับผมคือ แขวะ แล้วหวังให้ผมโพสต์ด่านาง เพื่อที่จะได้มีเรื่องกันอีก (ทำเพื่อ?)
แต่ผมไม่โพสต์ครับ เพราะปิดเทอมมา ผมก็มานั่งคิดพิจารณาเรื่องต่างๆนานาในช่วงที่ยังไม่ปิดเทอม
เราคิดได้ว่า สิ่งที่ทำให้ผมผิดใจกับเพื่อนคนนี้เพราะการโพสต์สเตตัสเฟสบุ๊ค
แล้วก็ปิดเฟส ไม่เล่นเฟส ลบโพสต์บ้าบอคอแตก สก๊อยแว้น จนหมด ลบเพื่อนในเฟสจากพันคนเหลือ 80 คน
เปลี่ยนรสนิยมการถ่ายรูปต่างๆนานา
จนตอนนี้เราปิดเฟสไปแล้ว เล่นแต่ทวิตเตอร์
ไอจีก็ไม่เล่น ไม่ค่อยได้ถ่ายรูป ไม่โพสต์อะไรต่างๆเลย ปิดเทอมก่อนขึ้นม.6 เราเริ่มมีความเป็นส่วนตัวมากขึ้น เพื่อนไม่สำคัญ เริ่มอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัย
ม.5 ที่ผ่านมาจนถึงม.6 ในปัจจุบันนี้
สิ่งที่นางทำกับผมคือแขวะครับ
มองผ่านๆแบบมองทั่วๆไป นางคิดว่าผมมองหน้านาง นางด่าผมอย่างดังเลย
ตอนนั้นเพื่อนนางมาเล่นกับผม คุยธรรมดาๆ ซึ่งนางก็มาด้วย ผมคุยกัน บอกเล่าต่างๆ นางก็ด่าผม แขวะผม จนเพื่อนของนางก็ว่านางว่า จะไปด่าอะไรมันนักหนา
บางครั้งผมก็จิตตก
อยากจบม.6 เร็วๆ เพราะเกลียดสังคมที่ตัวเองอยู่ มีแต่แว้นสก๊อย
ชอบแขวะ ผัวนางเดินสวนทางกับผมตอนนั้น นางก็เดินข้างผัวนาง ผมยังไม่ได้มองหน้าอะไรเลย นางคิดว่าผมอยากจะกินผัวนาง พอเดินสวนกัน ผมก็แล็บสายตามองนาง นางมองตาขว้างจิกใส่ผม มองผมนานด้วย
ผัวนางหล่อไหม ไม่ครับหน้าตาธรรมดาหาได้ทั่วไป แต่นางน่ะคิดไปเองทั้งนั้น
ทุกวันนี้นางยังแขวะผมอยู่ เวลาผมพูดอะไร ถ้านางได้ยินนางจะแขวะผมอย่างเดียว ด่าผมทีนึงเหมือนจะหาเรื่องผมแต่อย่างเดียว
เคยขอคืนดี แต่นางไม่รับ
ผมกับนางอยู่คนละห้องกัน ครับ แต่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน
ประวัตินางก็เคยมีเรื่องนัดตบตีกับคนมาหลายคนเหมือนกัน ทั้งในรร.และนอกรร. ทั้งคนในรร.และคนนอก
ต่างจากม.ต้น ที่ผมเคยมีเรื่องกับเพื่อนในห้องผญ.คนนึงนางชอบว่าแหย่ แกล้งแรงๆกับผม จนผมหมั่นใส้มาก ทุบหลัง ถีบนางเลย นางก็ตีผมคืน แป๊ปเดียวก็จบ คือมีเรื่องกันในห้องเรียนเลย ตอนนั้นอาจารย์ไม่อยู่ ไม่กี่วันนางก็มาคืนดีกับผม ผมก็ยินดีกลับ
และก็เล่นด้วยกันเหมือนเดิม ดีกันเหมือนเดิม ทุกวันนี้เจอหน้ายังทักทายเลย
และผมกับนางก็ไม่จำเรื่องที่เคยทุบตีกันด้วย
ไม่ใช่แค่ตอน ม.ต้น ประถมผมก็เคยมีเรื่องทุบตีกันแรงก็มี ทั้งผญ.และผช. ไม่กี่วันก็กลับมาเล่นกันเหมือนเดิม และก็ไม่ได้จำเรื่องที่ผ่านมาด้วย
จนทุกวันนี้ เจอหน้ากัน ยังทักทายกันเลย
คุยกันตามปกติ ไม่มีการเจ็บคับแค้นใจเรื่องที่เคยมีเรื่องตอนประถมเลย
ซึ่งต่างจากนางที่ทุกวันนี้ เรื่องมันผ่านมานานแล้ว แต่นางยังแขวะผม เหมือนจะหาแต่เรื่องผมตลอด
จนทำให้ผมยังไม่หายเจ็บแค้นใจสักที เพราะนางยังแขวะผมอยู่ แต่นางก็ไม่ได้แขวะผมทุกวัน
ถ้านางแขวะผมเมื่อไหร่ ผมจะต้องปลงอย่างเดียว จริงๆ