หัวมีไว้ทำไม

เคยทิ้งทุกอย่างเผื่ออยู่กับคน. คนหนึ่งไหม ทิ้งทุกอย่างจริงๆ ผมเคยนะ ผมรักคนหนึ่งมากพอที่จะให้ได้ทุกอย่าง เธอกลัวผมไปจากเธอมาก เเต่กลับเป็นที่โดนเธอหายไป มันเหนื่อยนะที่พยายามทุกอย่างเพื่อคนเดียว เเละมันก็คงเหนื่อยถ้าพยายามเพื่อคนอื่นด้วย ความรักหรอ ผมรู้จักมันดี เป็นความรู้สึกที่ใครต่อใครก็บอกได้หรอก หวังผิดหวัง ดีใจเสียใจ รอยยิ้มน้ำตา รักเกลียด ตามใจใส่ใจ วิ่งหนีวิ่งตาม มองข้ามเห็นค่า เวลา คนอื่น เงินทอง ฐานนะ เข้าใจไม่เข้าใจ เจ็บปวดความรู้สึกดี รถ บ้าน ทุกมันคือความรัก 1เดือนชอบ 1ปีรัก 3ปีผูกพันธ์ 6ปีเข้าใจ และ8ปีรักมาก ผมผ่านช่วงเวลา 8ปี 3เดือน 7วันที่รักใครคนหนึ่งมาก มันเหงาที่เจอจาก เสียใจเเต่ไม่มีน้ำตา ทำไมนั่นหรอ เพราะตลอดระยะเวลา8ปีมานี้ ผมคิดว่าผมรักเธอมากพอ ผมให้เธอในสิ่งที่ไม่มีใครให้เธอ ความรู้สึกทั้งหมดทั้ง มันไม่ใช่เเค่ว่ารักอย่างเดียว คุณเคยร้องไห้ ในเวลาที่อมยิ้มไหม คุณเคยใส่หน้ากากบ้างไหม คุณเคยพิมพ์ข้อความหาใครสักคน เเต่ไม่กล้ากดส่งไหม คุณรู้บ้างไหม เขาทิ้งให้มันเป็นเรื่องที่ดี 8ปีที่ผ่านมานั้น มันสอนอะไรล่ะ มันคุณโตขึ้น สอนให้เจ็บ สอนให้เข้าใจ ว่ารักไม่ใช่เปลี่ยนแปลงเผื่อคนคนหนึ่ง เเต่เป็นการ “ปรับเปลี่ยน” ระหว่างคนสองคนนั้น ให้การเป็นของตัวเองคนละ 50% อีก50% เป็นตัวเองของเราเอง คนสองคนคนละ50% รวมเป็น100% นั่นก็แปลว่า รักเรานั้นเป็นคนเดียวกันเเล้ว แล้วถ้าถามว่าอีก 50%ล่ะไปไหน ก็เเบ่ง50%เป็นเวลาส่วนตัว เป็นให้คนอื่น ครอบครัว เพราะ เรานั่นไม่ใช่อยู่ในโลกที่มีเพียร “เขากับเรา” ผมเเค่อยากจะบอกรักใครให้เท่าที่ตัวเอง ให้ความรักมันก็ตัองมีความผิดหวังเป็นเรื่องธรรมดา รักไหนล่ะ ที่ไม่ผิดหวัง นั้นคือไม่ใช่ความรักหรอก ผมลืมแฟนเก่าที่เคยคบมา 8ปีได้โดยใช้เวลาไม่กี่วันเพราะ เขาทิ้งในเรื่องอะไร นั้นล่ะที่เขาสอนเรา ไม่สมครวที่จะทำเรื่องนั้นกับความรักใหม่เรา เรียนรู้เป็นซะ แฟนเก่าก็เท่ากับครูที่ดีๆของเรานั้นเอง ทิ้งเผื่อเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ หวังจ้อความนี้จะถูกแช์ทให้ไปไกลนะ อย่าเกลียดแฟนเก่าจงจำไว้ อย่าเสียดาย มีอีกอย่างมีสองสิ่งที่คนเรามักเสียดายคือ 1.ทำแบบไม่คิด เเละ 2.คิดได้เเต่ไม่ทำ อย่าให้คนอื่นมาเปลี่ยนคุณเเต่ให้คนอื่นนั้นมีค่าเรามาก ปล.คุณโครตโหด กระโดดขี่เป็ด 👍👍