ถ้าคุณรู้สึกถูกชะตากับใครสักคน จากสถานการณ์แบบนี้.. คุณจะเดินหน้าหรือปล่อยผ่านดีคะ ?

คือเรารู้จักคนนึงผ่านการทำงาน เขาเป็นเลขานุการของงานๆนึง
ที่ต้องติดต่อพูดคุยกับเราตลอดเวลา (เราเรียนจบแล้วเด้อ)

ทำให้เขากับเราได้คุยกันอยู่ตลอด ในเรื่อง 'งาน'
ซึ่งขอบอกก่อนเลยว่า เราไม่ได้คิดอะไรเลยในตอนแรก
ถามว่าระยะเวลาของการรู้จักกัน คือ 3 เดือน

แน่นอนว่า เราไม่มีทางคิดว่าจะมารู้จักลงลึกอะไรกันแน่ๆ
แต่เหมือนมันทีจุดนึงที่ทำให้เขาจำเราได้ และเราจำเขาได้
ทั้งๆที่ต้องมีคนติดต่อกับเขามากมาย

และทุกครั้งที่เขาโทรมาเรื่อง เอกสารต่างๆ
เราจะใช้เวลาคุยกันสักพัก ไม่ใช่แค่ โอเคค่ะๆ ตามนั้นแล้วจบ
แต่ด้วยความที่นี่เป็นคนขี้สงสัยด้วยมั้ง เลยถามเยอะ
และทุกครั้งที่คุย ไม่เคยมีครั้งไหนเลย ที่ต่างฝ่ายไม่ยิ้มหรือหัวเราะ
เราก็แอบคิดนะ ว่าหน้าที่เขา เขาต้องวางตัวหน่อยรึป่าว
เพราะอย่างเราเนี่ย call center Dtac โทรมา เรายังคุยตลก หัวเราะเลยค่ะ (แต่ dtac เขาขรึมใส่มาก555555 งงไปอีก)

แล้วคือ เค้าคุยดี คุยหวาน เพราะมากก
ตอนแรกยังแอบเม้าท์กับเพื่อนเลยว่า เป็นไรอะ คุยเสียงดีๆไม่เป็นไง
แต่ตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ นางก็ยังเป็นแบบนั้น

อ้ออละที่สำคัญ ก่อนจะมาตั้งกระทู้ถามและเราอยากรู้จักเขามากขึ้น
เพราะ เราได้เจอกับเขา 2 รอบแล้ว
ซึ่งเคยเป็นมั้ยอะ คนเรามันรู้สึกอะไรมันจะมีรังสีของอารมณ์บางอย่าง
ที่ดูว่ามันมีอะไรอะ เข้าใจมะ บอกไม่ถูกอะ 5555555555
แต่คือ เจอพี่เขาครั้งแรกต้องลงทะเบียนอะไรสักอย่าง
พี่เขาก็ทักเราว่า อ้อน้อง..(ชื่อเรา) ใช่มั้ย ลงตรงนี้เลยครับบ
ในขณะที่คนอื่นๆพี่เขาต้องถามชื่ออะ
อีกรอบ ก็เช่นกัน ถามรายละเอียดงานคนอื่น
พอถึงเรา พี่เขาก็อ่อ น้องนั่นเอง แล้วก็ยิ้มผ่านไปถามคนอื่น


คือเอาจริงๆ พี่เขานั่นแหละผิด
โอ้ยยย ตอนแรกไม่คิดอะไรแล้วนะ

คือตอนนี้อยากจะรู้จักมาก แบบไม่อยากปล่อยผ่าน
ตอนนี้เราและเขามีเบอร์ส่วนตัวกันและกัน

คิดว่าเริ่มคุยเรื่องอื่น นอกจากเรื่องงานยังไงดีคะ???
เราไม่กล้า พี่เขาจะรู้สึกแปลกๆมั้ย55555555555555