ถ้าเทียบกับประชากรแล้ว ญี่ปุ่นถือว่าเก่งบอลกว่าชาติอาหรับมากไหมและเก่งเพราะประเทศเจริญเปล่าครับ

ผมมองว่า ประเทศที่ฟุตบอลเจริญมากๆ มาจากระบบการจัดการองค์กรฟุตบอลทั้งประเทศครับ

ผมเคยไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่อาร์เจนมาปีนึง ไปสมัครเป็นสมาชิกสโมสรเวเลซ เพราะอยู่ใกล้แฟมิลี่ที่ไปอยู่มาก มีให้เตะทุกสัปดาห์ ซ้อมกลางสัปดาห์ครั้งเดียวครับ
แข่งวันอาทิตย์ เด็กๆรุ่นๆมาเป็นสมาชิกแบบนี้ง่ายๆ ค่าสมัครไม่ได้แพงอะไร ที่สำคัญ ไม่มีการคัดเลือก ใครมาสมัคร รับหมด มากันหลายร้อยคน แบ่งกันได้สิบกว่าทีม เตะเป็นลีกภายในของสโมสรเอง
บอกตามตรง ว่าฝีเท้าไม่ได้เทวดาเลย พอๆกันกับที่ผมเห็นเด็กไทยเตะเลยครับ แต่ที่มันเป็นจุดสำคัญ คือโค้ชที่ได้รับมอบหมายให้มาดูแลแต่ละทีม จะมีหน้าที่ทำตัวเป็นแมวมองเด็กหลายร้อยคนเหล่านี้ สังเกตุในทีมที่ตัวเองดูแลและทีมอื่นด้วย ช่วยกันมอง เตะตลอดทั้งปีสามสิบกว่าแมตช์ พอครบปี จะมีการดึงตัว ไปเป็นตัวเยาวชนของเวเลซครับ

วิธีการแบบนี้ เป็นการหาเพชรได้เป็นอย่างดี เพราะคุณได้มีโอกาสมองดูเด็กกันยาวๆ ไม่ใช่การคัดตัวทดสอบแป๊ปๆ แต่ได้ดูกันทุกสัปดาห์ นานทั้งปี ได้เห็นวินัย ว่ากลางสัปดาห์มาซ้อมทุกครั้งมั๊ย อุปนิสัย วิธีการเล่นเป็นอย่างไร ประเภทมาเน้นโชว์เดี่ยว เทคนิคเทพตอนคัดตัวอย่างเดียว ที่นั่นไม่สนใจเลยครับ บางคนมาเล่นๆ เตะไปสักสามสี่เดือนก็หายหน้าไป คือพวกไม่จริงจัง ก็เยอะ

แต่ละทีม เตะๆกันไปหลายๆเดือนเข้า  ก็จะมีตัวเด่นๆ ในบางตำแหน่งโผล่ออกมาให้โค้ชสอยไปเข้าทีมเยาวชนของสโมสรอีกทีครับ

ผมมีโอกาสอยู่ที่นั่นปีนึงเต็มๆ กล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำ ว่าเด็กอาร์เจน ไม่ได้เก่งกว่าเด็กไทย แต่เค้ามีกรรมวิธี ในการค้นหาเพชร ที่ดีกว่าเรามาก

การทดสอบคัดตัวเข้าสโมสรในไทย มักไปเน้นเบสิค เทคนิค แป๊ปๆ แล้วตัดตัวออก เราอาจพลาดคนเก่งๆไปมากมาย

คนเก่งๆบางคน ต้องการเวลา ต้องการการเจียรไน ต้องการคำแนะนำจากโค้ช

ประเทศเราไม่มีเรื่องนี้ครับ