โคลงบทนี้ อ่านแล้วตลกไหมคะ

ยิ่งกว่าสนิมเกาะ...ร้องไห้

ไม่ได้แต่งร้อยกรองมานานมากๆ
จนนึกศัพท์ไม่ค่อยจะออก
แต่มีความจำเป็นต้องใช้กะทันหัน

ช่วยวิจารณ์ให้หน่อยนะคะ
ว่าอ่านแล้วตลกไหม ควรปรับแก้อย่างไร
(ส่วนตัวคิดว่าบาทสุดท้าย วรรคแรก แปลกๆ หน่อย
แต่ไม่รู้จะไปทางไหนแล้วค่ะ)

ทินกรพราวพร่างฟ้า   หล้าไสว
รัศมีแผ่อำไพ             อะเคื้อ
ดุจจิตเมตต์ส่งให้       สรรพสิ่ง
แสงก่องส่องกูลเกื้อ   เท่าแท้ เทียมกัน


นานาขอบคุณ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่