ขอคำปรึกษาเรื่องความสัมพันธ์แบบนี้หน่อยค่ะ

เราเป็นเป็นแฟนกับผู้ชายที่มีครอบครัวแล้วค่ะ ซึ่งเขาแต่งงานแล้วแต่ยังไม่มีลูก และผู้หญิงทางนั้นก็ยินยอมที่จะให้แฟนเขามีเรา ตอนแรกที่รู้จักกับผู้ชายคนนี้เราไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาแต่งงานแล้ว เราถามเขาเขาก็บอกไม่มี เราก็เชื่อ จนก่อนจะคบกันเขาถึงบอกความจริงกับเราว่าเขาแต่งงานแล้วนะ แต่ผู้หญิงเขาไม่ว่าอะไร ยอมให้มีได้ เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยอม แต่เราก็รักผู้ชายคนนี้ไปแล้ว รักมาก เขาดูแลเราดีทุกอย่างก็ปล่อยเลยตามเลย คบมาสักพัก ไปบ้านเขาบางทีผู้หญิงคนนั้นเขาก็อยู่เราก็กลัวว่าเขาจะไม่พอใจเรา แต่ผู้ชายบอกไม่เป็นอะไร บอกแบบนี้ทุกครั้ง เวลาจะนัดเจอกันแต่ละครั้งบางทีก็ติดธุระที่เขาต้องไปกับผู้หญิงของเขาบ้างอะไรบ้าง เราก็น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเรารู้ดีว่าเราอยู่สถานะไหน เราเป็นคนคิดมาก ตั้งแต่คบกับผู้ชายคนนี้เราก็มีแต่เรื่องเสียน้ำตา พอเราเล่าให้เขาฟังว่าเราไม่สบายใจ เขาก็บอกเราว่าอย่าคิดมาก คิดแต่สิ่งที่ดีๆ ยังไงเขาก็เรารัก เขาจะบอกประมาณนี้เสมอ ผู้หญิงพอได้ยินคำว่ารักมันก็ใจอ่อน เขาใช้คำว่ารักกับเราเสมอ พอนานวันเข้าเรากลับยิ่งรู้สึกเจ็บที่เราอยู่ได้แค่ตรงนี้ เราไม่อาจมีเขาได้ในทุกวัน เราไม่เคยโทรคุย เปิดกล้อง อะไรกันเลยค่ะ มีแค่พิมพ์คุยกันทางไลน์ คุยกันแค่ตอนช่วงค่ำเพราะเราไม่อยากกวนเวลาส่วนตัวเขา เดือนนึงเจอกันประมาณ2-3 ครั้งแล้วแต่จังหวะวันว่างของเรากับเขา เราก็อยากจะมีช่วงเวลาแบบคนรักคู่อื่นที่เขามีกัน แต่ก็นะ เรารู้ตัวดีว่าควรจะอยู่ตรงไหน เราอยากจะออกมา มันเจ็บปวดที่รู้ว่าเขามีใครอยู่แล้ว รู้ว่าเขาไม่มีทางเลิกกันแน่ๆ เราอยากจะเลิกกับเขา เราไม่อยากเป็นตัวเลือกที่สองของเขาและรู้ดีว่ามันบาป แต่เราก็รักเขามากๆ ไม่อยากขาดเขาไป เราเกลียดตัวเองที่ฝืนใจทำสิ่งที่ถูกต้องไม่ได้เลยสักครั้ง แค่คิดว่าจะต้องบอกเลิกเขาเราก็เจ็บปวดมาก จะทนคบเราก็เจ็บปวด เราควรทำยังไงดีคะ เราไม่คิดว่าจะมาเจอกับอะไรแบบนี้เลย หลักๆเราก็โทษตัวเองเราไม่โทษใคร แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว เราไม่รู้วิธีจะรับมือกับความเจ็บปวดนี้ได้เลยค่ะ

ถ้ายาวไปหรือจัดหน้าบทความไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะคะ พอดีพิมพ์ในโทรศัพท์ค่ะ