งานไม่มีเงินก็จะหมด
แก้ไข
เครียดค่ะ เมื่อก่อนเคยทำงานเราลาออกมาเพราะมีเหตุจำเป็นบางอย่าง และตอนนี้หางานอย่างต่อเนื่องมาเกือบ4เดือนแล้วยังไม่มีวี่แววจะได้ทำงาน สมัครงานตามเว็บหางานต่างๆก็แล้ว ไปเขียนใบสมัครที่หน้าบริษัทก็แล้ว เราอยู่ภาคตะวันออกก็คิดว่าอยากได้งานที่ใกล้บ้านไม่อยากเข้ากทม. เพราะคิดว่างานในภาคตะวันออกก็มีเยอะมาก ดังนั้นสิ่งที่เราทำคือเราหางานโดยการตระเวณไปเขียนใบสมัครงานตามหน้าโรงงาน จ.ชลบุรีก็ไปมาแล้วมีกี่นิคมไปมาหมด
จ.ระยองก็ไปสมัครมาแล้ว รถยนต์ไม่มีใช้เราก็ไปเช่าห้องแล้วเหมามอไซต์วินให้พาไปเขียนใบสมัครตามโรงงาน จ.ฉะเชิงเทราก็สมัครไปหลายโรง จ.ปราจีนก็ไปดูไปหาสมัครมาแล้วหลายที่ ที่ไหนที่เค้าว่ากำลังเปิดรับพนักงานเราไปหมด สมัครในเน็ตก็ทำด้วย และมีบางที่เรียกสัมภาษณ์ไปแล้วประมาน 4 ที่ จนวันนี้เวลาผ่านไป 4 เดือนยังไม่มีงานทำ ไม่มีที่ใดเรียกทำงาน เราท้อมากกกกก เราหางานจนเงินทองที่เก็บสะสมมาจากตอนทำงานหมดไปเยอะมากหมดทองไป1บาท หมดเงินไปอีกเกือบ2หมื่น เราจะทำยังไงถึงจะได้งาน วุฒิป.ตรีก็แล้ว ม.6ก็แล้วงานิะไรไม่เกี่ยงเลยขอแต่ให้มีงานทำ แต่ไม่มีที่ไหนเรียกเลยค่ะ ทำยังไงดี
แล้วอีกอย่าง คนแถวบ้านก็ถามเสมอว่าทำไมไม่ไปทำงาน ไม่ทำงานแล้วหรอ และคนที่ถามก็คือคนเดิมๆ คำถามเดิมๆ
เราจะทำยังไงดีถึงจะได้มีงานทำอีกครั้ง มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ เราจำต้องรออีกนานแค่ไหนตอนนี้เราคิดว่าจะเดินหน้าหางานต่อไปโดยถ้าเงินที่เราเก็บหมดแล้วจริงๆ เราคิดว่าจะเอารถยนต์ไปขายเพื่อเอาเงินมาเป็นทุนในการหางาน
เอาจริงๆนะ ตั้งแต่เรียนจบใช้ชีวิตหางานจนมีงานทำและตกงานเนี่ย รู้สึกว่าทำไมงานหายากขนาดนี้ เมื่อก่อนตอนเราหางานหลังจากจบมาใหม่ๆทำไมไปสัมภาษณ์งานที่ไหนสมัครงานที่ไหนก็ง่ายไปหมดสัมภาษณ์กี่ที่ก็ผ่านแทบทุกที่ แต่ตอนนี้เราเหมือนอยูนจุดต่ำสุดของชีวิต อายคนแถวบ้าน ทำให้พ่อแม่อับอายที่มีลูกไม่ทำงานเอาแต่นอนอยู่บ้านแล้วถึงเวลาก็ขับรถออกไปไหนก็ไม่รู้ตกเย็นได้เวลาจึงกลับเข้าบ้าน เมื่อก่อนทำงานมีเงินเคยให้เงินพ่อกะแม่ทุก้ดือน เดี๊ยวนี้ก็ไม่มีให้ท่าน ชีวิตโคตรจะบัดซบเลยอ่ะ
หางานมาเกือบ4 เดือน สมัครงานไว้ไม่มีที่ไหนเรียกไปทำ งานไม่มีทำ เงินก็จะหมด เครียด รู้สึกต่ำตม
แก้ไข
เครียดค่ะ เมื่อก่อนเคยทำงานเราลาออกมาเพราะมีเหตุจำเป็นบางอย่าง และตอนนี้หางานอย่างต่อเนื่องมาเกือบ4เดือนแล้วยังไม่มีวี่แววจะได้ทำงาน สมัครงานตามเว็บหางานต่างๆก็แล้ว ไปเขียนใบสมัครที่หน้าบริษัทก็แล้ว เราอยู่ภาคตะวันออกก็คิดว่าอยากได้งานที่ใกล้บ้านไม่อยากเข้ากทม. เพราะคิดว่างานในภาคตะวันออกก็มีเยอะมาก ดังนั้นสิ่งที่เราทำคือเราหางานโดยการตระเวณไปเขียนใบสมัครงานตามหน้าโรงงาน จ.ชลบุรีก็ไปมาแล้วมีกี่นิคมไปมาหมด
จ.ระยองก็ไปสมัครมาแล้ว รถยนต์ไม่มีใช้เราก็ไปเช่าห้องแล้วเหมามอไซต์วินให้พาไปเขียนใบสมัครตามโรงงาน จ.ฉะเชิงเทราก็สมัครไปหลายโรง จ.ปราจีนก็ไปดูไปหาสมัครมาแล้วหลายที่ ที่ไหนที่เค้าว่ากำลังเปิดรับพนักงานเราไปหมด สมัครในเน็ตก็ทำด้วย และมีบางที่เรียกสัมภาษณ์ไปแล้วประมาน 4 ที่ จนวันนี้เวลาผ่านไป 4 เดือนยังไม่มีงานทำ ไม่มีที่ใดเรียกทำงาน เราท้อมากกกกก เราหางานจนเงินทองที่เก็บสะสมมาจากตอนทำงานหมดไปเยอะมากหมดทองไป1บาท หมดเงินไปอีกเกือบ2หมื่น เราจะทำยังไงถึงจะได้งาน วุฒิป.ตรีก็แล้ว ม.6ก็แล้วงานิะไรไม่เกี่ยงเลยขอแต่ให้มีงานทำ แต่ไม่มีที่ไหนเรียกเลยค่ะ ทำยังไงดี
แล้วอีกอย่าง คนแถวบ้านก็ถามเสมอว่าทำไมไม่ไปทำงาน ไม่ทำงานแล้วหรอ และคนที่ถามก็คือคนเดิมๆ คำถามเดิมๆ
เราจะทำยังไงดีถึงจะได้มีงานทำอีกครั้ง มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ เราจำต้องรออีกนานแค่ไหนตอนนี้เราคิดว่าจะเดินหน้าหางานต่อไปโดยถ้าเงินที่เราเก็บหมดแล้วจริงๆ เราคิดว่าจะเอารถยนต์ไปขายเพื่อเอาเงินมาเป็นทุนในการหางาน
เอาจริงๆนะ ตั้งแต่เรียนจบใช้ชีวิตหางานจนมีงานทำและตกงานเนี่ย รู้สึกว่าทำไมงานหายากขนาดนี้ เมื่อก่อนตอนเราหางานหลังจากจบมาใหม่ๆทำไมไปสัมภาษณ์งานที่ไหนสมัครงานที่ไหนก็ง่ายไปหมดสัมภาษณ์กี่ที่ก็ผ่านแทบทุกที่ แต่ตอนนี้เราเหมือนอยูนจุดต่ำสุดของชีวิต อายคนแถวบ้าน ทำให้พ่อแม่อับอายที่มีลูกไม่ทำงานเอาแต่นอนอยู่บ้านแล้วถึงเวลาก็ขับรถออกไปไหนก็ไม่รู้ตกเย็นได้เวลาจึงกลับเข้าบ้าน เมื่อก่อนทำงานมีเงินเคยให้เงินพ่อกะแม่ทุก้ดือน เดี๊ยวนี้ก็ไม่มีให้ท่าน ชีวิตโคตรจะบัดซบเลยอ่ะ