ควรรอ หรือเปิดใจ?

เรากับแฟนเลิกกันมาได้เดือนกว่าๆละ เรายังรู้สึกว่าพึ่งเลิกกันเมื่อวาน คือเราเราคบกันมาจนจะเข้าเดือนที่ 7 ละ แต่ไม่รู้อะไรทำให้เขาถึงเปลี่ยนไป (หรืออาจจะเป็นเพราะเราก็ไม่รู้) มาบอกกับเรา ผมไม่ได้รักคุณแล้ว อยากอยู่คนเดียว ไม่พร้อมดูแลใคร เราถึงกับสตั้นไปเลยกับคำที่เขาพิมพ์มา จะร้องก็ร้องไม่ได้ เพราะยังอยู่ที่ทำงาน น้ำตาคลอตั้งแต่บ่ายยัน 6 โมงเย็น สติไม่อยู่กับงานเลยซักนิด มันเป็นเหตุผลที่เราไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ เราคิดว่าเขาต้องมีเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่เหตุผลพวกนี้ เจอกันครั้งสุดท้ายสีหน้ากับคำพูดของเขาดูเย็นชาสุดๆ เราตื่นมาร้องไห้ทุกวันตั้งแต่เลิกกับเขา จนพี่ที่ทำงานทักเราว่าเราดูโทรมมาก สีหน้าเศร้าตลอดเวลา เราง้อเขานะ ขอเขาคืนดีตลอด จนแบบมีวันหนึ่งโทรไปหาเขา ถามเขาว่ากลับมาได้ไหม เขาให้คำตอบเราแค่ว่ายังไม่ใช่ตอนนี้ พอถามอีกนานแค่ไหนเขากลับบอกว่าไม่รู้ เขาบอกให้เราลองอยู่กับตัวเองตั้งแต่นั้นมาเราก็พยายามอยู่กับตัวเราเอง มีบ้างทีหลุดพิมพ์ไปหา แรกๆเขาก็ตอบมานะ แต่ตอบมาแค่ คับ ไม่ว่าจะพิมพ์ยาวแค่ไหนได้แค่คำตอบกลับมาแค่คับ คำเดียว จนช่วงหลังๆมานี้ เขาอ่านอย่างเดียวไม่ตอบกลับ แต่เราสงสัยคือ ถ้าเขาไม่ได้รักเราแล้วจริงๆ ทำไมไม่เขาสถานะออก เขาแค่ซ่อนสถานะอีกอย่างเฟสเรามีการเข้าสู่ระบบทางคอมพิวเตอร์บ่อยมาก เกือบทุกวัน ทั้งๆที่เราเล่นในโทรศัพท์อย่างเดียว ที่สำคัญรหัสเฟสเรามีแค่เขากับเราที่รู้ เพราะเขาเป็นคนตั้งรหัส ทีแรกเราคิดว่าคงเป็นที่บ้านเขาแหละมั้งอาจจะกดผิดเข้าเฟสเรา เพราะเราเข้าระบบไว้ที่คอมบ้านเขาไว้ แต่คนในบ้านเขาไม่เล่นคอมดึกขนาดนี้ มีเข้าระบบตอนตีสองงี้  มีแค่เขาคนเดียวที่ใช้คอมตอนดึก เลยงงว่าเข้าทำไม ตั้งแต่ที่เลิกก็มีคนเข้ามาเรื่อยๆนะ เราปฏิเสธไปหมด จนมีรุ่นพี่มาบอกชอบเรา เราก็คุยด้วยนะ เห็นว่าเป็นคนรู้จักกัน รุ่นพี่เขาเหมือนจะพยายามถามขอคบเราเรื่อยๆอ่ะ แต่เราไม่ตอบ(รุ่นพี่คนนี้เคยเข้าหาเรา 2 ครั้งแล้วแต่เราบอกเป็นได้แค่พี่น้อง) ละคือใจเรามันปิดตั้งแต่เราเลิกกับแฟนแล้วอ่ะ  เรายังเก็บของทุกๆอย่างที่เป็นของแฟนเก่าเราอยู่ ทำเหมือนเราไม่ได้เลิกกัน แหวนยังใส่ รูปยังเก็บ ของยังเก็บ  มันเป็นการเลิกกันที่ค้างคามากจริงๆ จนเราไม่แน่ใจว่าที่บอกเลิกเพราะหมดรักจริงๆหรือมันมีเหตุการณ์บางอย่างบังคับให้เลิก สรุปคือเราควรหยุดรออยู่ตรงนี้ต่อ หรือควรเปิดใจให้คนอื่นเข้ามาแล้วพาเราเดินต่อ....