สวัสดีครับวันนีเผมมีเรื่ออยากจะมาถามเพื่อนๆชาวพันทิปว่าผมควรทำยังไงดี
ผมมีเพื่อนอยู่คนนึ่ง ผมเห็นเขามาตั้งแต่ตอนประถมแต่ตอนนั้นก้ไม่ได้รู้สึกอะไรแต่พอขึ้น ม.2 ผมไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญรึปล่าวตอนนั้นผมได้เข้าวง
โยธวาทิตเเละผมก้ได้เจอเธอคนนั้นอีกครั้งตอนนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเหมือนกันรู้สึกแค่ว่าเราเป็นเพื่อนกันจากนนั้นมาไม่นานผ่านมาซักประมาณ 1-2เดือน
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมเริ่มรู้สึกบางอยากรู้สึกว่าอยากจะอยู่ไกล้ๆเธอคนนั้นมากกว่านี้ไม่รู้ว่าทำไมผมรู้สึกอยางนั้นแต่พอเวลาผ่านไปทำไห้ผมรู้ว่าผมได้หลงรักเพื่อนคนนี้ไปแล้วพอจบ ม.2 ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมผมตัดสินใจว่าผมจะต้องบอกความใจใจไห้เธอได้รู้ ผมบอกเธอไปว่า"เธอ..เรา..ชอบเธอนะ"แต่คำตอบที่เธอตอบนั้นทำไห้ผมนํ้าตาไหลอย่างบอกไม่ถูกเธอตอบว่า"เธอ..เราสองคน..เป็นได้แค่เพื่อนกันนะ"คำตอบของเธอตอนนั้นทำไห้ผมช็อคมากและทำไห้ผมตอบไปว่า"อืมเราก้คิดแบบนั้นเหมือนกันขอโทษนะ"แล้วผมก้ไม่ค่อยได้คุยกับเธอเหมือนเมื่อก่อนทำไห้ผมรู้สึกว่าความสัมพันแบบเพื่อนของเราไม่เหลือแล้ว
และพอเปิดเทอม ม.3 ผมไม่กล้าไปเจอหน้าเธอและเป็นความบังเอิญอีกแล้วครับตอนผมกำลังจะเดินลงไปข้างล่างผมเกือบชนกับเธอคนนั้นแต่ก้ทำไห้ผมไม่กล้าสู้หน้าเธอแต่พอมีเพื่อนมาบกับผมคำๆนั้นทำไห้ผมนํ้าตาไหลออกมาเยอะกว่าตอนที่บอกเธอคนนั้น"เพื่อนผมบอกว่าเธอคนนั้นมีแฟนแล้ว"ทำไห้ตอนนั้นเหมือนผมหยุดหายใจไปซักพัก(ผมแค่อยากรู้ว่า ผมควรทำยังไงดีณะตอนนี้)
ตอบผมที
ผมมีเพื่อนอยู่คนนึ่ง ผมเห็นเขามาตั้งแต่ตอนประถมแต่ตอนนั้นก้ไม่ได้รู้สึกอะไรแต่พอขึ้น ม.2 ผมไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญรึปล่าวตอนนั้นผมได้เข้าวง
โยธวาทิตเเละผมก้ได้เจอเธอคนนั้นอีกครั้งตอนนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเหมือนกันรู้สึกแค่ว่าเราเป็นเพื่อนกันจากนนั้นมาไม่นานผ่านมาซักประมาณ 1-2เดือน
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมเริ่มรู้สึกบางอยากรู้สึกว่าอยากจะอยู่ไกล้ๆเธอคนนั้นมากกว่านี้ไม่รู้ว่าทำไมผมรู้สึกอยางนั้นแต่พอเวลาผ่านไปทำไห้ผมรู้ว่าผมได้หลงรักเพื่อนคนนี้ไปแล้วพอจบ ม.2 ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมผมตัดสินใจว่าผมจะต้องบอกความใจใจไห้เธอได้รู้ ผมบอกเธอไปว่า"เธอ..เรา..ชอบเธอนะ"แต่คำตอบที่เธอตอบนั้นทำไห้ผมนํ้าตาไหลอย่างบอกไม่ถูกเธอตอบว่า"เธอ..เราสองคน..เป็นได้แค่เพื่อนกันนะ"คำตอบของเธอตอนนั้นทำไห้ผมช็อคมากและทำไห้ผมตอบไปว่า"อืมเราก้คิดแบบนั้นเหมือนกันขอโทษนะ"แล้วผมก้ไม่ค่อยได้คุยกับเธอเหมือนเมื่อก่อนทำไห้ผมรู้สึกว่าความสัมพันแบบเพื่อนของเราไม่เหลือแล้ว
และพอเปิดเทอม ม.3 ผมไม่กล้าไปเจอหน้าเธอและเป็นความบังเอิญอีกแล้วครับตอนผมกำลังจะเดินลงไปข้างล่างผมเกือบชนกับเธอคนนั้นแต่ก้ทำไห้ผมไม่กล้าสู้หน้าเธอแต่พอมีเพื่อนมาบกับผมคำๆนั้นทำไห้ผมนํ้าตาไหลออกมาเยอะกว่าตอนที่บอกเธอคนนั้น"เพื่อนผมบอกว่าเธอคนนั้นมีแฟนแล้ว"ทำไห้ตอนนั้นเหมือนผมหยุดหายใจไปซักพัก(ผมแค่อยากรู้ว่า ผมควรทำยังไงดีณะตอนนี้)