สับสน ไม่รุ้ชีวิตต้องเดินต่อไปทางไหน

สิ่งๆนี้ที่จะเล่าไปมันคือสิ่งที่เปงปัญหาใหญ่ในชีวิตที่หาทางออกไม่ได้เลย คือ เราเปงคนที่ขี้อาย หน้าก็จะออกบูดๆ( แต่ไม่ได้โกดใครรึไรนะน่ามันเปงแบบนี้ยุแล้ว) เลยทำให้เข้ากับคนอื่นได้ยากมากต่อมาเราอยากกับไปเรียนต่อแต่ที่1.อายุมาก(25ปี) แล้ว
2.คนรอบตัวคัดค้านไม่เห็นด้วย
3.ไม่มีเงินเรียนเลย
ทุกคนคงจะบอกเราใช่มั้ยว่าไม่มีเงินก็ไปทำงานสิ ใช่ทุกอย่างดูขัดไปหมดอยากทำงานแต่เปงคนนิ่งไม่ค่อยคุยแถมน่าไม่ยิ้มเข้าสังคมไม่เก่งก็ทำงานไม่รอด จิงๆปีนี้ว่าจะเริ่มหางานตั้งแต่ต้นปี แม่ก็ขอบอกยุกับแม่ก่อนจนเวลาล่วงเข้าสู่เวลาจิงเหลือเวลาแค่สองเดือนต้องหาเงินให้ได้25000  มันจะทันได้ไง  + เบญจเพศอีกจะทำไรก็ติดขัดไปหมดทุกอย่าง 😧😧 สมัครเรียนไว้แล้ว คงไม่ได้ไปเรียน ทุกคนคงงว่าทำไมไม่เรียนรามไม่ก็ลงเรียนวันอาทิตยล่ะ สำหรับเราต้องเรียนแบบภาคปกติเท่านั้นไม่งั้นไม่เข้าใจ ไม่รอดด้วย  เคยมีคนบอกเรานะว่าทำไมไม่รอสมัครปีหน้าคืออายุกับหนังน่าเราไม่จะไม่ไหวแล้วค่าต้องรีบเรียนอ่ะ  ตอนนี้เราไม่รุ้จะทำไงกะชีวิตดีเครียดมากนอนไม่หลับทุกคืน มาเผลอหลับตอนเช้านิดหน่อย แถมตอนนี้ยังเปงโรคกลัวการเข้าสังคมอย่างหนักขนาดที่ว่าเขาเรียนสัมพาดงานก็ไม่ไปรึไปแล้วก็ไม่ไปทำ ไม่นุ้จะทำไงกะชีวิตคิดไม่ออก เรารุ้แค่ว่าอยากเรียนมากจิงๆ เพราะลึกๆมีคนที่รักมากในครอบครัว เขาบอกอยากเห็นใบปริญญาสักครั้งไม่ได้ตั้งใจให้มันเปงแบบนี้แค่อยากมีวุฒิที่สูงขึ้นเพื่อที่จะได้หางานที่ชอบและหาเงินได้เยอะขึ้นเพื่อให้คนในครอบครัวได้สบาย ใครก็ได้ช่วยแนะนำทางออกให้หน่อยนะค่า เราสับสันมากจิงๆค่าถ้าไม่เรียนแล้ว ไม่รุ้จะทำไร ชีวิตล้มเหลว  ช่วยชี้ทางให้ทีเถอะค่า😟😟

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่