สวัสดีค่ะ พักนี้เห็นว่าไต้หวันกำลังบูม โดยเฉพาะหนุ่มๆ ไต้หวัน
เราเป็นอีกหนึ่งสะใภ้ไต้หวัน หรือจะเรียกเราว่า "มาดามเฉิง" หรือ "มาด้าม" (ใส่ accent หน่อยๆ) ก็ได้
วันนี้ เราอยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันค่ะ
เป็นเรื่องราวระหว่างเราเองกับสามีเราชาวไต้หวัน
มาดูกันสิว่า หนุ่มไต้หวัน เค้ามีสไตล์การจีบสาว ไว้เชิงกันยังไงบ้าง
งานนี้ขอยกเคสสามีตัวเองขึ้นมานะคะ ดังนั้น อาจจะเหมือนหรือต่างจากหนุ่มไต้หวันคนอื่นๆ
ขออนุญาตแบ่งเป็นตอนๆ นะคะ เพื่ออรรถรส และไม่ปวดตาทั้งคนอ่านและคนพิมพ์ ^^"
ถ้าพร้อมแล้ว ไปค่ะ!
EP1 ยินดีที่ได้รู้จัก
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2012 ตอนนั้นมาด้ามกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมืองบริสเบน แห่งรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย
วันนั้นมีนัดกับกลุ่มเพื่อนคนไทย 2 คนไปห้องสมุดเพื่อทำรายงานกัน แต่เพื่อนคนไทย 2 คนนั้นเรียนคนละคณะกับมาด้ามค่ะ
คือเราเรียนบริหาร ส่วนเพื่อนเรียนวิศวะ พวกเราต่างนั่งทำรายงานกันจนถึงเวลาเย็น ก็หันมามองหน้ากันแบบรู้กันว่า "ไปหาไรกินกันเหอะ"
ช่วงที่ออกจากห้องคอม หนึ่งในเพื่อนของมาด้ามก็เดินไปทักผู้ชายคนนึง มาด้ามมองตามแล้วหันไปถามเพื่อนอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ว่า
มาด้าม: รู้จักคนนั้นด้วยรึเปล่า?
เพื่อนA: คนไหน? อ้อออ คนที่ B กำลังคุยอยู่หรอ รู้จักสิ ก็เรียนด้วยกัน
มาด้าม: แนะนำให้รู้จักบ้างดิ อยากรู้จักอะ 😏
เพื่อนA: แหมๆๆ ได้ เดี๋ยวจัดให้...... เฮ้ แอนดรูว์
หนุ่มร่างสูงโปร่งหยุดคุยกันเพื่อนB และหันมาตามเสียง
เพื่อนA: ชั้นอยากจะแนะนำเพื่อนชั้นให้รู้จักกับนาย👉🏻
มาด้าม: 😁😁😁😁
ฮีหันกลับไปคุยกับเพื่อนB ต่อ ....
มาด้าม: .....
เพื่อนA: เฮ้! นี่เพื่อนชั้น ชื่อมิกกี้
มาด้าม: 😅😅😅
ยังคงคุยกับเพื่อนB ต่อ จนเพื่อนB ต้องช่วยบอกให้หันไปคุยกับเพื่อนA และมาด้ามก่อน แต่ฮีทำแบบ โนสน โนแคร์
มาด้าม: .....
มาด้ามจึงหันไปบอกเพื่อนA
มาด้าม: ช่างเหอะ เล่นตัวน่ารำคาญ ลงไปรอข้างล่างนะ หิว!
เพื่อนA: อ้าว เครๆๆ
ตอนนั้นจำได้ว่า สลัดเรื่องหนุ่มร่างสูงคนนั้นออกจากหัว แล้วคิดถึงแต่เมนูอาหารเย็นวันนั้นแทน เรียกได้ว่าจบเหตุการณ์นั้น มาด้ามไม่ติดใจอะไร แทบลืมไปเลยด้วยซ้ำ
หลังจากกินข้าวเย็นกับเพื่อน A และ B เสร็จ เราก็แยกย้ายกันกลับที่พัก เมื่อมาด้ามถึงห้องก็เปิดคอมเตรียมทำรายงานอีกนิดหน่อยก่อนนอน แต่ขอแวบเล่นเฟสบุคแปบ 😅 ระหว่างที่กำลังเพลิดเพลินกับเรื่องราวของชาวบ้าน ก็มี messenger ในเฟสเด้งขึ้นมา มาด้ามจึงกดเข้าไปดูด้วยความสงสัย เพราะชื่อคนที่ส่งมาไม่คุ้นเลย
"ไฮ! ไอ แอม แอนดรูว์
ผมต้องขอโทษด้วยที่เสียมารยาทเมื่อตอนเย็น
หวังว่าคุณจะไม่โกรธหรอกนะ"
อารมณ์ตอนนั้นคือ บึนปาก มองบน 😒
แต่ก็ตอบไป เพราะเรามีมารยาทพอ!
มาด้าม: ไม่เป็นไร
....
"ผมชื่อแอนดรูว์ คุณชื่อมิกกี้ใช่มั้ย?"
มาด้าม: ใช่
....
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
มาด้าม: เหมือนกัน
คือตอนนั้น มาด้ามอยู่ในฟิลลิ่งแบบ ถามคำตอบคำ เพราะรำคาญท่าทางของฮีตั้งแต่เย็น และความไม่รู้จะคุยอะไรด้วย
"ผมจะขออนุญาตแอดคุณเป็นเพื่อนทางเฟสได้มั้ย"
มาด้าม: ชัวร์ 😒
"แต่ผมไม่รู้จะแอดยังไง คือไม่ถนัดเล่นบนมือถือ ปกติจะเล่นผ่านคอมมากกว่า พอจะแอดใครแล้วมันงงๆ"
มาด้าม: แล้ว?
"คุณช่วยแอดผมมาทีสิ"
มาด้าม: 😑 เคๆ
ในคืนนั้น ก็จบลงด้วยการแอดขอเป็นเพื่อนพ่อบ้างเฉิงในเฟสบุคแบบงงๆ
to be continued...
เปิดตำนานรัก "สาวไทยจอมเฮี้ยว กับหนุ่มไต้หวันสุดชืด"
เราเป็นอีกหนึ่งสะใภ้ไต้หวัน หรือจะเรียกเราว่า "มาดามเฉิง" หรือ "มาด้าม" (ใส่ accent หน่อยๆ) ก็ได้
วันนี้ เราอยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันค่ะ
เป็นเรื่องราวระหว่างเราเองกับสามีเราชาวไต้หวัน
มาดูกันสิว่า หนุ่มไต้หวัน เค้ามีสไตล์การจีบสาว ไว้เชิงกันยังไงบ้าง
งานนี้ขอยกเคสสามีตัวเองขึ้นมานะคะ ดังนั้น อาจจะเหมือนหรือต่างจากหนุ่มไต้หวันคนอื่นๆ
ขออนุญาตแบ่งเป็นตอนๆ นะคะ เพื่ออรรถรส และไม่ปวดตาทั้งคนอ่านและคนพิมพ์ ^^"
ถ้าพร้อมแล้ว ไปค่ะ!
EP1 ยินดีที่ได้รู้จัก
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2012 ตอนนั้นมาด้ามกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมืองบริสเบน แห่งรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย
วันนั้นมีนัดกับกลุ่มเพื่อนคนไทย 2 คนไปห้องสมุดเพื่อทำรายงานกัน แต่เพื่อนคนไทย 2 คนนั้นเรียนคนละคณะกับมาด้ามค่ะ
คือเราเรียนบริหาร ส่วนเพื่อนเรียนวิศวะ พวกเราต่างนั่งทำรายงานกันจนถึงเวลาเย็น ก็หันมามองหน้ากันแบบรู้กันว่า "ไปหาไรกินกันเหอะ"
ช่วงที่ออกจากห้องคอม หนึ่งในเพื่อนของมาด้ามก็เดินไปทักผู้ชายคนนึง มาด้ามมองตามแล้วหันไปถามเพื่อนอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ว่า
มาด้าม: รู้จักคนนั้นด้วยรึเปล่า?
เพื่อนA: คนไหน? อ้อออ คนที่ B กำลังคุยอยู่หรอ รู้จักสิ ก็เรียนด้วยกัน
มาด้าม: แนะนำให้รู้จักบ้างดิ อยากรู้จักอะ 😏
เพื่อนA: แหมๆๆ ได้ เดี๋ยวจัดให้...... เฮ้ แอนดรูว์
หนุ่มร่างสูงโปร่งหยุดคุยกันเพื่อนB และหันมาตามเสียง
เพื่อนA: ชั้นอยากจะแนะนำเพื่อนชั้นให้รู้จักกับนาย👉🏻
มาด้าม: 😁😁😁😁
ฮีหันกลับไปคุยกับเพื่อนB ต่อ ....
มาด้าม: .....
เพื่อนA: เฮ้! นี่เพื่อนชั้น ชื่อมิกกี้
มาด้าม: 😅😅😅
ยังคงคุยกับเพื่อนB ต่อ จนเพื่อนB ต้องช่วยบอกให้หันไปคุยกับเพื่อนA และมาด้ามก่อน แต่ฮีทำแบบ โนสน โนแคร์
มาด้าม: .....
มาด้ามจึงหันไปบอกเพื่อนA
มาด้าม: ช่างเหอะ เล่นตัวน่ารำคาญ ลงไปรอข้างล่างนะ หิว!
เพื่อนA: อ้าว เครๆๆ
ตอนนั้นจำได้ว่า สลัดเรื่องหนุ่มร่างสูงคนนั้นออกจากหัว แล้วคิดถึงแต่เมนูอาหารเย็นวันนั้นแทน เรียกได้ว่าจบเหตุการณ์นั้น มาด้ามไม่ติดใจอะไร แทบลืมไปเลยด้วยซ้ำ
หลังจากกินข้าวเย็นกับเพื่อน A และ B เสร็จ เราก็แยกย้ายกันกลับที่พัก เมื่อมาด้ามถึงห้องก็เปิดคอมเตรียมทำรายงานอีกนิดหน่อยก่อนนอน แต่ขอแวบเล่นเฟสบุคแปบ 😅 ระหว่างที่กำลังเพลิดเพลินกับเรื่องราวของชาวบ้าน ก็มี messenger ในเฟสเด้งขึ้นมา มาด้ามจึงกดเข้าไปดูด้วยความสงสัย เพราะชื่อคนที่ส่งมาไม่คุ้นเลย
"ไฮ! ไอ แอม แอนดรูว์
ผมต้องขอโทษด้วยที่เสียมารยาทเมื่อตอนเย็น
หวังว่าคุณจะไม่โกรธหรอกนะ"
อารมณ์ตอนนั้นคือ บึนปาก มองบน 😒
แต่ก็ตอบไป เพราะเรามีมารยาทพอ!
มาด้าม: ไม่เป็นไร
....
"ผมชื่อแอนดรูว์ คุณชื่อมิกกี้ใช่มั้ย?"
มาด้าม: ใช่
....
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
มาด้าม: เหมือนกัน
คือตอนนั้น มาด้ามอยู่ในฟิลลิ่งแบบ ถามคำตอบคำ เพราะรำคาญท่าทางของฮีตั้งแต่เย็น และความไม่รู้จะคุยอะไรด้วย
"ผมจะขออนุญาตแอดคุณเป็นเพื่อนทางเฟสได้มั้ย"
มาด้าม: ชัวร์ 😒
"แต่ผมไม่รู้จะแอดยังไง คือไม่ถนัดเล่นบนมือถือ ปกติจะเล่นผ่านคอมมากกว่า พอจะแอดใครแล้วมันงงๆ"
มาด้าม: แล้ว?
"คุณช่วยแอดผมมาทีสิ"
มาด้าม: 😑 เคๆ
ในคืนนั้น ก็จบลงด้วยการแอดขอเป็นเพื่อนพ่อบ้างเฉิงในเฟสบุคแบบงงๆ
to be continued...