เราโตมาแบบมีเพื่อนน้อยมาก ส่วนใหญ่มีแต่ไม่สนิทกับเพื่อนเพราะไม่ค่อยได้ไปไหน
ตั้งแต่สมัยเรียนแล้วค่ะ เวลาทำกิจกรรมอะไร พ่อแม่จะไปรับกลับก่อนจนเพื่อนมองว่าเราเป็นคุณหนู
เราเคยคุยกับพ่อแม่ เรื่องคบเพื่อน เคยดราม่าเลยล่ะว่าทุกวันนี้ไม่ค่อยมีเพื่อน
เขาบอกว่าไม่ได้ห้าม แต่ออกบ้านปุ๊บคือโทรเข้า ไลน์เข้า ทุกอย่าง จนเราไม่ไปไหน งานก็ทำอยู่กับบ้าน
ตอนแรกเราว่าจะไม่ทำงานประจำแต่ตอนนี้เรากำลังหางานทำ เพราะต้องการออกไปมีสังคม
อายุก็ 28 แล้ว แฟนก็ไม่มี ย่างก้าวออกจากบ้านไม่ได้เลยค่ะ แม่ดราม่าตลอด ส่งข่าวนั่นนี่เข้ามาจนเรากลัวไปหมด
ล่าสุดอุตส่าห์ว่ามีรถแล้ว จะได้อิสระสักที อื้อออหือ โดนเบรกดังเอี๊ยด
'ถ้าใครมาตีสนิทหรือเพื่อน มาขอให้ไปส่งนั่นนี่อย่าไปนะ บางคนมาตีสนิทเพราะเห็นเรามีรถ แม่ดูจากข่าว'
ทุกวันนี้เพื่อนยังไม่มี จะเอาใครมานั่งด้วย
เราเองรักพ่อแม่นะคะ แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะถูกไปหมด อย่างตอนนั้นครอบครัวเพื่อนแนะนำหลานมา ที่เราเคยตั้งกระทู้แอ๊บแมนอ่ะค่ะ
เกือบโดนครอบครับนั้นหลอกให้แต่งกับกระเทยไง บ้านเขารู้กันหมดแต่ไม่บอก เพราะกลัวลูกไม่ได้แต่งงาน อายุเยอะแล้ว
สุดท้ายเราเลิกคุย แม่ยังจะเสียดาย? ไม่เคยเจอช็อตวี๊ดว๊ายไง
จากพ่อแม่ มาต่อที่พี่สาว เราไม่รู้นะคะว่าพี่สาวคิดยังไงแต่ช่วงหลังเราเริ่มรู้สึกแปลกๆ
แต่ไม่แน่ใจว่าเซ้นส์ตัวเองจะถูกรึเปล่า พ่อพี่สาวเสียไปตั้งแต่เด็กแล้วก่อนแม่จะมีพี่ชายกับเรา
เข้าใจใช่ไหมคะว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ แกก็เลยค่อนข้างมีปมในใจและมีปัญหาอยู่ลึกๆกับแม่ แต่พ่อเราเป็นคนดีนะคะ
เมื่อก่อนพี่สาวเป็นคนที่เราคุยด้วยทุกเรื่อง แต่เดี๋ยวนี้ เรากลับรู้สึกเปลี่ยนไป เพราะแกเริ่มแสดงออกว่าไม่อยากให้เราแต่งงาน มีครอบครัว
แล้วมีการบลัฟกับแม่ ตอนที่เราคุยกับหลานเพื่อนแม่ พี่สาวก็จะหาผู้ชายมาให้เราคุย ซึ่งเราปฏิเสธไปทั้งสองฝ่าย
แม่เราเคยถามเซ้งกิจการแกให้เรา เพราะแกมีสองที่แต่แกไม่ให้เซ้ง ถ้าจะไปทำก็คือไปทำงานให้แก
เราก็เลยไม่ไปเพราะเคยไปทำให้แล้ว แกเรียกเก็บเงินทุกอย่าง ค่าอยู่ที่จะออกให้ สุดท้ายทิ้งให้พ่อแม่เราออกจนเรากลับไปอยู่บ้าน
(ตอนนั้นเรายังเด็ก ประมาณ 20 ต้นๆ) เราเข็ดหลายครั้งมากกับพี่สาว
จนช่วงก่อนมีปัญหา ถึงเข้าหาพ่อแม่ แล้วตอนนี้มาเริ่มเข้าหาเรา ทั้งที่ร้านแกบอกเราเองว่ายังไงก็ไม่เซ้งให้
พ่อแม่เราก็เลยไปเปิดเอง จนเราไปเยี่ยมล่าสุด ก็คุยปกติ บอกว่ากำลังหางานทำ แกก็เหมือนไม่อยากให้ทำ บอกร้านพี่ก็มี
เราเลยบอกไปว่าร้านพ่อแม่ก็ต้องทำเหมือนกันแต่อยากหางานทำเองก่อน หน้าแกเสียไปนิดนึง
แกจะพูดว่าถ้าตอนแก่ เราต้องดูแลแกนะ เพราะแกไม่มีลูก คือเรายังมีพ่อแม่เรา การพูดแบบนี้มันเหมือนกดดันเราอ่ะค่ะ
เราไม่อยากให้พี่สาวมาหวังอะไรกับเราเลย ยังไงเราก็ต้องเอาพ่อแม่เราไว้ก่อน เพราะพี่ชายก็เปลี่ยนเมียไปวันๆ ทำแต่งานของตัวเอง
แล้วอีกอย่างเหมือนแกยิ่งกว่าพ่อแม่อีกค่ะ พูดออกมาโต้งๆเลยว่าไม่ต้องแต่งงาน ขนาดแม่ที่ว่าดราม่าแล้วยังไม่เคยพูด
ตอนแกแต่งงาน ไปเที่ยวกับเพื่อน เราถูกลืมเลย ไลน์ไปไม่เคยตอบ ถ้าจะชวนเราไปไหนจริงๆ คือ 1.เป็นเบ๊ 2.เอาเราไปแนะนำให้ผู้ชาย
ล่าสุดชวนไปเที่ยว เราบอกติดสอบงานแต่พี่สาวยันกระต่ายขาเดียวว่ายกเลิกตั๋วไม่ได้ พ่อแม่เราก็จ่ายไปเกือบหมื่น
ซึ่งไม่มีใครรู้เลยว่าเงินจำนวนนี้ อยู่ที่ตั๋วเครื่องบินหรือตัวพี่สาว เดี๋ยวนี้แกพยายามเข้าหาเรามาก ชอบชวนไปเที่ยวไกลๆ บางทีทะเล บางที กทม
เดือนหน้าจะชวนไปเที่ยว กทม ทั้งที่ปกติเคยชวนเราที่ไหน เราต้องหาทางเลี่ยงตลอด
กับพ่อแม่เราพอเข้าใจนะคะว่าเป็นห่วง บางทีเหมือนจะขำๆ ไปงั้น แต่กับพี่สาว เราค่อนข้างกลัวจนเดี๋ยวนี้ไม่พูดอะไรให้ฟังอีก
เราได้แต่คิดว่าอยากมีทุกอย่างเป็นของตัวเอง ซึ่งก็ต้องเหนื่อยมากแต่ถ้ามีจุดนั้น เราน่าจะสบายใจ
ขอบคุณที่ฟังเราระบายนะคะ
ครอบครัวเป็นห่วงจนกดดันค่ะ
ตั้งแต่สมัยเรียนแล้วค่ะ เวลาทำกิจกรรมอะไร พ่อแม่จะไปรับกลับก่อนจนเพื่อนมองว่าเราเป็นคุณหนู
เราเคยคุยกับพ่อแม่ เรื่องคบเพื่อน เคยดราม่าเลยล่ะว่าทุกวันนี้ไม่ค่อยมีเพื่อน
เขาบอกว่าไม่ได้ห้าม แต่ออกบ้านปุ๊บคือโทรเข้า ไลน์เข้า ทุกอย่าง จนเราไม่ไปไหน งานก็ทำอยู่กับบ้าน
ตอนแรกเราว่าจะไม่ทำงานประจำแต่ตอนนี้เรากำลังหางานทำ เพราะต้องการออกไปมีสังคม
อายุก็ 28 แล้ว แฟนก็ไม่มี ย่างก้าวออกจากบ้านไม่ได้เลยค่ะ แม่ดราม่าตลอด ส่งข่าวนั่นนี่เข้ามาจนเรากลัวไปหมด
ล่าสุดอุตส่าห์ว่ามีรถแล้ว จะได้อิสระสักที อื้อออหือ โดนเบรกดังเอี๊ยด
'ถ้าใครมาตีสนิทหรือเพื่อน มาขอให้ไปส่งนั่นนี่อย่าไปนะ บางคนมาตีสนิทเพราะเห็นเรามีรถ แม่ดูจากข่าว'
ทุกวันนี้เพื่อนยังไม่มี จะเอาใครมานั่งด้วย
เราเองรักพ่อแม่นะคะ แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะถูกไปหมด อย่างตอนนั้นครอบครัวเพื่อนแนะนำหลานมา ที่เราเคยตั้งกระทู้แอ๊บแมนอ่ะค่ะ
เกือบโดนครอบครับนั้นหลอกให้แต่งกับกระเทยไง บ้านเขารู้กันหมดแต่ไม่บอก เพราะกลัวลูกไม่ได้แต่งงาน อายุเยอะแล้ว
สุดท้ายเราเลิกคุย แม่ยังจะเสียดาย? ไม่เคยเจอช็อตวี๊ดว๊ายไง
จากพ่อแม่ มาต่อที่พี่สาว เราไม่รู้นะคะว่าพี่สาวคิดยังไงแต่ช่วงหลังเราเริ่มรู้สึกแปลกๆ
แต่ไม่แน่ใจว่าเซ้นส์ตัวเองจะถูกรึเปล่า พ่อพี่สาวเสียไปตั้งแต่เด็กแล้วก่อนแม่จะมีพี่ชายกับเรา
เข้าใจใช่ไหมคะว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ แกก็เลยค่อนข้างมีปมในใจและมีปัญหาอยู่ลึกๆกับแม่ แต่พ่อเราเป็นคนดีนะคะ
เมื่อก่อนพี่สาวเป็นคนที่เราคุยด้วยทุกเรื่อง แต่เดี๋ยวนี้ เรากลับรู้สึกเปลี่ยนไป เพราะแกเริ่มแสดงออกว่าไม่อยากให้เราแต่งงาน มีครอบครัว
แล้วมีการบลัฟกับแม่ ตอนที่เราคุยกับหลานเพื่อนแม่ พี่สาวก็จะหาผู้ชายมาให้เราคุย ซึ่งเราปฏิเสธไปทั้งสองฝ่าย
แม่เราเคยถามเซ้งกิจการแกให้เรา เพราะแกมีสองที่แต่แกไม่ให้เซ้ง ถ้าจะไปทำก็คือไปทำงานให้แก
เราก็เลยไม่ไปเพราะเคยไปทำให้แล้ว แกเรียกเก็บเงินทุกอย่าง ค่าอยู่ที่จะออกให้ สุดท้ายทิ้งให้พ่อแม่เราออกจนเรากลับไปอยู่บ้าน
(ตอนนั้นเรายังเด็ก ประมาณ 20 ต้นๆ) เราเข็ดหลายครั้งมากกับพี่สาว
จนช่วงก่อนมีปัญหา ถึงเข้าหาพ่อแม่ แล้วตอนนี้มาเริ่มเข้าหาเรา ทั้งที่ร้านแกบอกเราเองว่ายังไงก็ไม่เซ้งให้
พ่อแม่เราก็เลยไปเปิดเอง จนเราไปเยี่ยมล่าสุด ก็คุยปกติ บอกว่ากำลังหางานทำ แกก็เหมือนไม่อยากให้ทำ บอกร้านพี่ก็มี
เราเลยบอกไปว่าร้านพ่อแม่ก็ต้องทำเหมือนกันแต่อยากหางานทำเองก่อน หน้าแกเสียไปนิดนึง
แกจะพูดว่าถ้าตอนแก่ เราต้องดูแลแกนะ เพราะแกไม่มีลูก คือเรายังมีพ่อแม่เรา การพูดแบบนี้มันเหมือนกดดันเราอ่ะค่ะ
เราไม่อยากให้พี่สาวมาหวังอะไรกับเราเลย ยังไงเราก็ต้องเอาพ่อแม่เราไว้ก่อน เพราะพี่ชายก็เปลี่ยนเมียไปวันๆ ทำแต่งานของตัวเอง
แล้วอีกอย่างเหมือนแกยิ่งกว่าพ่อแม่อีกค่ะ พูดออกมาโต้งๆเลยว่าไม่ต้องแต่งงาน ขนาดแม่ที่ว่าดราม่าแล้วยังไม่เคยพูด
ตอนแกแต่งงาน ไปเที่ยวกับเพื่อน เราถูกลืมเลย ไลน์ไปไม่เคยตอบ ถ้าจะชวนเราไปไหนจริงๆ คือ 1.เป็นเบ๊ 2.เอาเราไปแนะนำให้ผู้ชาย
ล่าสุดชวนไปเที่ยว เราบอกติดสอบงานแต่พี่สาวยันกระต่ายขาเดียวว่ายกเลิกตั๋วไม่ได้ พ่อแม่เราก็จ่ายไปเกือบหมื่น
ซึ่งไม่มีใครรู้เลยว่าเงินจำนวนนี้ อยู่ที่ตั๋วเครื่องบินหรือตัวพี่สาว เดี๋ยวนี้แกพยายามเข้าหาเรามาก ชอบชวนไปเที่ยวไกลๆ บางทีทะเล บางที กทม
เดือนหน้าจะชวนไปเที่ยว กทม ทั้งที่ปกติเคยชวนเราที่ไหน เราต้องหาทางเลี่ยงตลอด
กับพ่อแม่เราพอเข้าใจนะคะว่าเป็นห่วง บางทีเหมือนจะขำๆ ไปงั้น แต่กับพี่สาว เราค่อนข้างกลัวจนเดี๋ยวนี้ไม่พูดอะไรให้ฟังอีก
เราได้แต่คิดว่าอยากมีทุกอย่างเป็นของตัวเอง ซึ่งก็ต้องเหนื่อยมากแต่ถ้ามีจุดนั้น เราน่าจะสบายใจ
ขอบคุณที่ฟังเราระบายนะคะ