ถ้าการรอใครทั้งที่รู้ว่าไม่มีโอกาส. ควรไหม?

ผมรักผญ.คนหนึ่ง ผมเป็นคนที่บอกเลิกนางทำร้ายนางมาก ปิดเทอมที่ผ่านมาผมเข้ามากทม ตอนนั้นนางยังเป็นเเฟนผม ผมเข้ามาพร้อมความหวังจะมาเรียนเพื่อสอบติดคณะดีๆในกทม.ผมตั้งใจมากจนไม่มีเวลาให้เธอผมทุ่มเทกับการเรียนมาก จนผมรู้ว่านางร้องไห้ทุกวัน นอนดึกรอส่งผมนอนทุกคืน.นางเป็นห่วงผมมากเครียดเรื่องผมทุกวัน เเต่ผมก็เกิดมีความคิดหนึ่ง ที่เเล่นขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงนาง นางเปนเมนเเล้วจะเจ็บกว่าคนทั่วไปเป็นความดันต่ำ เราเลยคิดว่าอยากปล่อยนางปล่อยให้ไปเจอคนที่เอาใจใส่นาง. เเต่เเล้วนางก็ไม่ไปเราเลยใช้วิธีทักไปคุยกับผญ.อื่น ให้นางเกลียดเรา
ให้นางไม่ชอบเรา เเละทำเปนไม่อยากคุยกับนางบอกปัดนางใช้คำพูดเเทงใจนางให้มากๆ เพื่อจะได้ให้นางไป เเต่ใจเเล้วยังรักนางตั้งเเต่วันเเรกจนถึงวันนี้
เเล้วพอเปิดเทอม นางอยากคืนดีเราก็พูดจาไม่ดีใส่ให้นางไป จนสุดท้ายวันนั้นก็มาถึงวันที่นางไปคบกับคนใหม่เราเจ็บใจมากเราคิดถึงนางเเต่ทำได้เเค่มอง ไม่ว่าจะพูดยังไงนางก็บอกไม่รู้ลืมไปเเล้ว ผมก็บอกยังอยากรออยากดูเเลนาง อยากเป็นคนที่ได้ดูเเลนางทั้งชีวิต
นางบอกว่า อย่ารอเลยน้ะ หนูเป็นห่วงพี่ เราก็ยืนยันคำเดิมว่าจะรอ. เจ็บน้ะที่รักเขามากเเต่ต้องเลิกเพราะเหตุผลเเย่ๆ. เเละการคิดไม่มากพอ เราได้เเต่รอให้นางช้ำจากคนใหม่อยากบอกนางว่ายังมีพี่ที่รักเเละซื่อสัตย์รออยู่ตรงนี้เสมอ เรารักนางมาก เราเป็นคนปากไวใจร้อนเเต่เราจิงใจเเละห่วงใยในทุกคำพูด เเละเราอยากดูเเลนางมาก. อยากบอกนางว่าขอโทดๆๆ จิง.เเต่ตอนนี้ก็ทำได้เเค่รอ อยากรู้ว่าถ้าเป็นชาวกระทู้พันทิปจะตัดสินใจยังไงคับ? ปล.เจ้าของกระทู้ยังเด็กอายุ17คับเเต่ความคิดโตมานิดหนึ่ง.😂