คือวันนี้พี่ชายที่อยู่กทม.โทรมาหาอ้ะค่ะ แล้วก็ถามเรื่องแม่บ้าง พ่อบ้าง จนมาถึงเรื่องเรียนของเรา พี่ถามว่าเราอยากเรียนสายไหน อยากเรียนคณะอะไร ทำงานอะไร (เราอยู่ม.3ปีนี้นะค่ะ) เราก็เลยตอบไปว่า อยากเรียนสายศิลป์-ภาษา อยากเรียนคณะอะไรก็ได้ที่ได้ใช้ภาษาเยอะๆ(เราชอบเรียนภาษา) เรื่องงานยังไม่ได้คิด พี่เราก็เงียบไปนิด แล้วบอกว่าเรียนวิทย์-คณิตดีกว่าไหมแล้วก็ไปเรียนต่อพยาบาล จะได้มีงานการที่มั่นคง มีเงินเดือนไรงี้ เรียนสายศิลป์-ภาษาไปคิดว่าจะมีอะไรดีขึ้นกับตัวเองหรอ เราก็ไม่ตอบอะไร พี่ก็เลยวางสายไป ตอนนี้เราสับสนมากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเลือกอะไร ความจริงพี่เราโน้มน้าวให้เราเรียนสายนี้นานแล้วตั้งแต่ม.1 แต่เรารู้ตัวเองว่าไม่ชอบคณิตกับวิทย์เลย เราไม่รู้ต้องเลือกสิ่งที่ตัวเองชอบหรือเลือกสิ่งที่ทำแล้วครอบครัวมีแนวโน้มสบายมากกว่า ปกติได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบมาตลอดโดยที่อยู่ในขอบเขตของครอบครัว เราก็ไม่รู้สึกอึดอัดอะไร ออกจะรู้สึกดีด้วยซ้ำไปที่ครอบครัวเห็นชอบด้วย แต่พอมาคราวนี้คิดสภาพตัวเองเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบแล้วรู้สึกปวดใจ อยากร้องไห้ เพราะมันไม่ใช่ว่าจะเรียนแค่สองสามวันจบ มันเรียนเป็นปี เราลองปรึกษาพ่อกับแม่ พ่อกับแม่ก็บอกแบบที่พี่บอกเลย ท่านบอกว่าอยากให้เราสบาย เราเข้าใจความหวังดีของท่านนะค่ะ แต่ก็อยากให้พวกท่านเข้าใจความสุขของเราเหมือนกัน แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะไม่อยากขัดใจคนในครอบครัว ใครมีความเห็นหรือวิธีที่ทำให้ครอบครัวเชื่อมั่นในตัวเราว่าเราเรียนสายนี้แล้วเราจะรอดบ้าง ก็บอกได้นะค่ะ คือเครียดมากจริงๆ
เลือกเรียนแบบไหนดีที่สุด?