คือ....ตามหัวข้อค่ะ...เเม่เราเเยกทางกับพ่อได้หลายปีแล้วก็มีเเฟนใหม่...พ่อคนใหม่ก็ใจดีค่ะ...คอยดูเเลเราเหมือนลูกเเท้ๆเลย...เเม่เราต้องไปทำงานต่างจังหวัดไม่ได้อยู่กับเรา...ไปทำงานได้ 4-5ปีเเล้วค่ะ...โทรคุยกันทุกวัน...ปิดเทอมเราก็ไปอยู่กับเเม่...เเล้วเวลาเเม่ถามอะไรเราก็ไม่รู้ว่าจะตอบอะไรอ่ะ...แบบถ้าเป็นคำถามที่จิงจังให้ตอบไม่กับใช่...เราก็จะคิดเเบบคิดนานอยู่อ่ะ...เพราะว่ามันมีเปอเซนเท่ากันที่จะตอบเราเลยไม่รู้จะตอบอะไร...เลยบอกไปว่าไม่รู้...เเม่เราก็จะโกรธเพราะไม่รู้ไม่ใช่คำตอบ...แม่เราบอกว่าคิดอะไรก็พูดออกมา...เเต่เราคิดหลายอย่างไง?...แล้วเเม่ก็บอกเราว่าเราเป็นคนไม่กล้าเเสดงออก...แต่เวลาเราอยู่กับเพื่อน...ทำงานกลุ่ม...พรีเซ้นหน้าห้อง..หรืองานต่างๆเราก็ทำได้ดีนะ....ที่เราคิดเยอะเพราะว่า...เราอ่ะโตแล้วก็ไม่อยากให้เเม่เป็นห่วงอ่ะเลยอยากจะหาคำตอบดีๆ...เเต่เเม่ก็ไม่เข้าใจอ่ะ...สรุปแล้วเราเป็นคนไม่กล้าเเสดงออก? ไม่กล้าตัดสินใจ?รึปล่าว...แล้วต้องเเก้ยังคะ?
เราเป็นคนไม่กล้าตัดสินใจรึปล่าว?