หลายวันมานี้เราไม่ค่อยโอเคกับการใช้ชีวิต เบื่อหน่ายไปทุกอย่าง อาจเป็นเพราะคาดหวังกับบางสิ่งแล้วไม่เป็นไปอย่างที่คิด ตั้งแต่เด็กเราถูกเลี้ยงดูมาแบบอยู่ในกรอบ ทำอะไรก็กลัวจะผิด กลัวโดนว่า กลัวไม่ได้ดั่งใจคนที่บ้าน จนโตมากลายเป็นคนไม่มีความมั่นใจ เราเป็นลูกคนเดียวของแม่ อยู่ในบ้านฐานะปานกลางไม่ได้มีอะไรมากมาย แต่แบกความหวังของครอบครัว จนเรียนจบ ป.ตรี พึ่งเริ่มเข้าวัยทำงานแต่เราเหมือนดูไม่โตเท่าคนรุ่นเดียวกัน ทั้งเรื่องการตัดสินใจ หรือความเป็นผู้ใหญ่ พ่อแม่เราไม่ยอมปล่อยให้เราเผชิญสิ่งต่างๆ เพราะคิดว่าเราอ่อนแออยู่ตลอด เราคงทำไม่ได้ และก็พูดเปรียบเทียบกับคนอื่น เช่นการขับรถมอเตอร์ไซค์ เราพยายามหัดขับเพื่อที่จะได้ขับไปทำงาน คือสมัยเรียนเรานั่งรถเมล์ หรือไม่พ่อก็ไปส่ง  แต่ก็ไม่ให้เราขับไปเพราะกลัวนู้นนี่นั่น หลายอย่าง จนเราอึดอัด เราเข้าใจว่าท่านคงห่วง แต่เราก็ไม่อยากเป็นคนทำอะไรไม่เป็นไปตลอด จะได้ไม่เป็นภาระของคนอื่น ซึ่งเราก็พยายามทำให้ท่านเห็นว่าเข้มเเข็ง อยากระบายอ่ะ รู้สึกไม่ดีเลย