เวลาที่เราอยากได้ของเราไม่เคยขอพ่อแม่เลยค่ะ เพราะเราคิดว่าขอยังไงเราก็ไม่เคยได้ เราเลยเริ่มทำงาน งานที่เราทำคือรับวาดรูปค่ะ ซึ่งพอเราวาดได้เงินเยอะพอสมควรเราก็ต้องโอนเข้าธนาคารใช่ไหมคะ แต่เราไม่มีธนาคารเพราะไม่ได้ไปเปิดบัญชีเราเลยขอยืมบัญชีแม่ ซึ่งแม่เราก็ถามว่า"เอาไปทำไม"เราก็บอกไปว่าจะเอาเงินเข้าธนาคารแล้วไปกด แม่เราก็ให้เรามาค่ะ พอเรากดเงินมาปุ๊ปแม่ก็ขอยืมไปใช้ เพราะบอกว่าเงินเดือนไม่พอบ้าง ต่างๆนาๆ
แต่แม่ก็คืนเรานะคะ แต่คืนไม่ครบ ซึ่งตอนนี้เราก็ไม่ได้หวังว่าจะได้คืนแล้วล่ะค่ะ คิดซะว่าให้แม่ไปใช้เลยก็แล้วกัน ค่อยเก็บใหม่ก็ได้ แต่แค่ในใจคิดว่า ชีวิตเราจะไม่ได้ของที่เราอยากได้เลยเหรอ อย่างน้อยก็ขอให้เรามีตังค์เก็บก็ยังดี คือมันเป็นความรู้สึกตัดพ้ออะค่ะ ขอพ่อแม่ก็ไม่เคยให้ พอทำงานหาเงินได้ก็ไม่ได้ใช้ ทำมาจะใช้ก็หาว่าซื้ออะไรไร้สาระ เราขอบอกนะคะว่าที่เราวาดรูปเราใช้เม้าส์โง่ๆธรรมดาอันนึง เราคิดจะเก็บตังค์ซื้อเม้าส์ปากกา เพื่อให้ทำอะไรได้สะดวกขึ้น ก็โดนยืมจนตอนนี้ก็ไม่ได้ซักที
ตัดพ้อมากๆค่ะตอนนี้ รู้สึกไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นอะค่ะ อารมณ์แบบฉันทำไปทำไม เฟลมากๆ ทำไปปวดมือเปล่าๆ นี่ก็ไม่ได้อยากน้อยใจอะไรนะคะ แต่คือแบบบางครั้งพี่ชายขออะไรก็ได้ แต่กลับเรา พอเราขอก็บอกเดือนหน้า เดือนหน้าไปเรื่อยๆ พูดอย่างงี้กับเราตั้งแต่เด็กๆ ตอนเด็กเราไม่เคยขอนะคะแม่เราพูดจะซื้อให้เอง มันเลยอาจเป็นปมในใจมั้งคะ ที่แม่พูดว่าจะให้นี้นะ แต่เราไม่ได้ จนปัจจุบันก็อย่างที่เห็นค่ะพอแม่เราบอกว่าจะซื้อนี้ให้นะเดือนหน้า จะคืนนะเดือนหน้า จนเรารู้สึกว่ามันเป็นคำที่แบบได้ยินแล้วก็เฉยๆ เพราะเรารู้ว่ายังไงๆเราก็ไม่ได้
รบกวนขอระบายหน่อยนะคะ เดี๋ยวเราก็ลบ แต่ขอระบายหน่อยค่ะ ไม่ไหวจริงๆ ร้องไห้บ่อยเพราะเรื่องนี้ เคยคิดนะคะว่าแบบฉันทำอะไรที่ดีๆแต่โดนคนเป็นแม่บ่นว่า ไร้สาระบ้างเอ่ย ทำไปทำไมบ้างเอ่ย จนบางทีก็เคยคิดนะถ้าทำตัวเหลวแหลกเขาจะชมไหม แต่เราก็ไม่ทำหรอกค่ะทำได้แค่คิดเพราะทำไปก็เสียอนาคตเปล่าๆ ที่คิดไปก็แค่ความน้อยใจเฉยๆ อีกอย่างไม่ใช่สไตล์เราด้วย
เฮ้ออ ทุกคนต้องคิดว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีแน่ๆเลย555 ที่มาพูดมาระบายเกี่ยวกับพ่อแม่แบบนี้ เราก็รู้สึกแย่แหละที่เรามาพิมพ์แบบนี้ แต่ระบายไปก็คงไม่มีใครฟังเรา เก็บเอาไว้เราก็กลัวว่าวันนึงมันจะระเบิดออกมาทีเดียวตู้ม แล้วทำให้พ่อแม่เสียใจ ยังไงก็ใครคิดเห็นยังไงก็บอกเราก็ได้นะคะ เราจะได้นำไปปรับปรุงเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น ขอบคุณที่มานั่งอ่านบทความระบายของเราหรือขอบคุณที่แนะนำเราล่วงหน้านะคะ เรารู้สึกสบายใจขึ้นมานิดหน่อยที่พิมพ์เรื่องที่อึดอัดใจออกมาแบบนี้ ขอบคุณนะคะ555
หาเงินได้ แต่ไม่เคยได้ใช้
แต่แม่ก็คืนเรานะคะ แต่คืนไม่ครบ ซึ่งตอนนี้เราก็ไม่ได้หวังว่าจะได้คืนแล้วล่ะค่ะ คิดซะว่าให้แม่ไปใช้เลยก็แล้วกัน ค่อยเก็บใหม่ก็ได้ แต่แค่ในใจคิดว่า ชีวิตเราจะไม่ได้ของที่เราอยากได้เลยเหรอ อย่างน้อยก็ขอให้เรามีตังค์เก็บก็ยังดี คือมันเป็นความรู้สึกตัดพ้ออะค่ะ ขอพ่อแม่ก็ไม่เคยให้ พอทำงานหาเงินได้ก็ไม่ได้ใช้ ทำมาจะใช้ก็หาว่าซื้ออะไรไร้สาระ เราขอบอกนะคะว่าที่เราวาดรูปเราใช้เม้าส์โง่ๆธรรมดาอันนึง เราคิดจะเก็บตังค์ซื้อเม้าส์ปากกา เพื่อให้ทำอะไรได้สะดวกขึ้น ก็โดนยืมจนตอนนี้ก็ไม่ได้ซักที
ตัดพ้อมากๆค่ะตอนนี้ รู้สึกไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นอะค่ะ อารมณ์แบบฉันทำไปทำไม เฟลมากๆ ทำไปปวดมือเปล่าๆ นี่ก็ไม่ได้อยากน้อยใจอะไรนะคะ แต่คือแบบบางครั้งพี่ชายขออะไรก็ได้ แต่กลับเรา พอเราขอก็บอกเดือนหน้า เดือนหน้าไปเรื่อยๆ พูดอย่างงี้กับเราตั้งแต่เด็กๆ ตอนเด็กเราไม่เคยขอนะคะแม่เราพูดจะซื้อให้เอง มันเลยอาจเป็นปมในใจมั้งคะ ที่แม่พูดว่าจะให้นี้นะ แต่เราไม่ได้ จนปัจจุบันก็อย่างที่เห็นค่ะพอแม่เราบอกว่าจะซื้อนี้ให้นะเดือนหน้า จะคืนนะเดือนหน้า จนเรารู้สึกว่ามันเป็นคำที่แบบได้ยินแล้วก็เฉยๆ เพราะเรารู้ว่ายังไงๆเราก็ไม่ได้
รบกวนขอระบายหน่อยนะคะ เดี๋ยวเราก็ลบ แต่ขอระบายหน่อยค่ะ ไม่ไหวจริงๆ ร้องไห้บ่อยเพราะเรื่องนี้ เคยคิดนะคะว่าแบบฉันทำอะไรที่ดีๆแต่โดนคนเป็นแม่บ่นว่า ไร้สาระบ้างเอ่ย ทำไปทำไมบ้างเอ่ย จนบางทีก็เคยคิดนะถ้าทำตัวเหลวแหลกเขาจะชมไหม แต่เราก็ไม่ทำหรอกค่ะทำได้แค่คิดเพราะทำไปก็เสียอนาคตเปล่าๆ ที่คิดไปก็แค่ความน้อยใจเฉยๆ อีกอย่างไม่ใช่สไตล์เราด้วย
เฮ้ออ ทุกคนต้องคิดว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีแน่ๆเลย555 ที่มาพูดมาระบายเกี่ยวกับพ่อแม่แบบนี้ เราก็รู้สึกแย่แหละที่เรามาพิมพ์แบบนี้ แต่ระบายไปก็คงไม่มีใครฟังเรา เก็บเอาไว้เราก็กลัวว่าวันนึงมันจะระเบิดออกมาทีเดียวตู้ม แล้วทำให้พ่อแม่เสียใจ ยังไงก็ใครคิดเห็นยังไงก็บอกเราก็ได้นะคะ เราจะได้นำไปปรับปรุงเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น ขอบคุณที่มานั่งอ่านบทความระบายของเราหรือขอบคุณที่แนะนำเราล่วงหน้านะคะ เรารู้สึกสบายใจขึ้นมานิดหน่อยที่พิมพ์เรื่องที่อึดอัดใจออกมาแบบนี้ ขอบคุณนะคะ555