ผมควรทำไงเพื่องเธอ

แฟนผมเป็นคนดี เก่งเธอเป็นนายร้อย ผมจบป.ว.ส ทำงานโรงงาน เริ่มคบสมัยเรียนมหาลัย จนแฟนจบผมจึงออกมากะเธอ เราได้งานทำที่ระยองคนละโรงงานเธอทำบัญชีผมทำฝ่ายผลิต เมื่อทำงานสกพักผมจึงออกรถยนต์ จึงมีค่าใช่จ่ายค่ารถ หมื่นกว่าบาท เธอชอบทำงานข้าราชกาล เพราะจะได้รับใช่แผ่นดินเป็นไม่โกงใคร จนสอบนายสิบได้และออกมาสอบนายร้อย ผมโชคดีมากแต่ผมเงินเดือนๆก็ไม่ค่อยพอคับ เธอขอร้องให้ผมลดความอ้วนและออกกำลังกายบ้าง ผมรับปากและก็ทำให้เธอผิดหวัง เกือบที่ทุกเรื่องตามที่เธอได้กล่าวมาแต่ผมเลิกงานสองทุ่มเกือบทุกวัน เธอบอกว่า 7 ปีที่คบกับผมมาไม่มีอะไรดีขึ้น เธอให้โอกาสผมไปปรับปรุงตัวเองมาใหม่ แต่ผมมาลองคิดดูแล้วว่า ผมควรให้เธอเจอคนดีๆตามที่เธอต้องการและรักเธาน่าจะดีกว่าการที่อยู่กับคนไม่ได้เรื่องอย่างผมตามที่เธอมองเห็นในตอนนี้ ผมจะทำตามที่เธอต้องการคับ และผมจะพยายามปล่อยเธอให้ได้เช่นกัน เพราะถ้าผมยังอยู่เธอจะไม่เปิดรับโอกาสจากคนอื่นที่มารอสนใจเธออยู่ ผมละอายใจที่จะรั่งเธอไว้ ไม่ใช่ว่าผมมีคนใหม่นะครับ ผมไม่เคยนอกกายนอกใจตลอดที่คบกันมาทั้งที่ไม่ได้พักอยู่ที่ด้วยกัน ถ้าถามว่าผมเจ็บไหมเจ็บมากครับ เจ็บจน.. บอกไม่ถูกครับ ผมจะต้องทำใจยอมรับการตัดสินใจในครั้งนี้ให้ได้ เพื่อเธอสักครั้ง ขอบคุณเธอที่ผ่านมาให้ได้รัก จะรักจนสุดใจ และรักต่อไป ซึ่งผมมองดูในตาเธอแล้วมันไม่มีผมแล้วเธอคงเหนื่อย เหนื่อยที่จะทน เหนื่อยที่จะรอให้หมดงวดรถ อีก สองปี
       สุดท้ายผมอยากจะฝากจันทร์ช่วยดูแลรักษาคุ้มครองเธอด้วย ผมขอโทษนะที่ทำให้ผิดหวัง ช่วงเวลาบาทเจ็บนี้ ไม่รู้ว่าจะทนได้ไหม chinfuback
  ขอบพระคุณที่ทนอ่านครับ