สามีเราเป็นคนที่ขี้ฟ้องมาก มีอะไรนิดหน่อยโทรฟ้องแต่แม่ ตอนทะเลาะกันก็โทรฟ้องแม่ แถมว่าแต่เราผิดอยู่ฝ่ายเดียว สามีเราชอบแถให้ตัวเองดูดีตลอด แล้วแม่สามีก็เหมือนจะมองเราผิดๆ พอเราอธิบายก็เหมือนเราแก้ตัว...

เรา คบกันมาจะ3ปีแล้ว มีลูกด้วยกัน1 คน คบกันตอนแรกไม่ใช่นิสัยขี้ฟ้องแบบนี้ อาจจะขี้ฟ้องแบบนี้แต่แรกแต่เราพึ่งรู้ก็ได้ นิสัยขี้ฟ้องเราพึ่งสัมผัสได้ตอนเรากำลังท้อง มีอะไรนิดหน่อยโทรฟ้องแต่แม่
แม่สามีดีกับเรามากแต่มามองเราผิดเพราะคำพูดของมันนี่แหละ
มันเคยตบตีเราตอนท้อง นอกใจเรามาก็หลายครั้ง แต่เราก็ทนเพราะเห็นแก่แม่สามี แม่สามีแกรักหลานมาก และรักเราเหมือนลูก มีอีกครั้งที่มันนอกใจเราแล้วเรากะจะเลิกกับมัน ตอนนั้นยอมรับว่ายังรักมันอยู่และเจ็บที่มันนอกใจเราเลยโทรไปร้องไห้กับแม่สามี แม่สามีก็ร้องไห้บอกอยากให้เราคบกันต่อ เพราะลูกพึ่ง6-7เดือนเอง เราก็โอเค เพราะแม่สามีขอไว้  
แต่ตอนนี้เราตาสว่างแล้วกับนิสัยมัน ทั้งเห็นแก่ตัว ดูถูกเรากับลูก ชอบตบตี ไม่ค่อยเอาการเอางาน ติดเกมส์ ขี้เกียจ โกหก ชอบนอกใจทำให้เราเสียใจอยู่บ่อยครั้ง จนเรารู้ทัน และมีอยู่ครั้งนึงมีคนมาหาเรื่องเรา แต่เชื่อมั้ยว่ามันวิ่งหนีไม่ห่วงเราเลย

จนตอนนี้ลูก1ขวบ4เดือน ตอนทะเลาะกันมันก็ยังไม่เลิกโทรไปฟ้องแม่  เราถามอะไรนิดหน่อยก็ขึ้นเสียงใส่ และไปบอกแม่ว่าเราขึ้นเสียงใส่ก่อน เราขี้เกียจพูดขี้เกียจอธิบายแล้ว
แล้วแต่คนอื่นจะคิดยังไงช่างเค้า เรารู้ดีสุด
จนมาถึงจุดที่เราไปกันไม่ได้จริงๆเราว่าจะเลิกให้เด็ดขาด
แต่ความจริงเราควรจะเลิกไปนานแล้วแหละ
เราเหมือนคนโง่คนหนึ่ง เพราะนี่คือแฟนคนแรกของเรา เราดูผู้ชายไม่ออกแต่แรก ถ้าเราดูออกเราคงไม่เลือกคนนี้หรอก นิสัยเค้าทำให้เราตาสว่างขึ้น แต่ปัญหาคือ แม่สามีถามเราว่าถ้าเลิกไปไม่กลัวลูกไม่มีพ่อหรอ ไม่กลัวลูกมีปมหรอ?? เราคิดว่ามีพ่อแบบนี้ลูกน่าจะมีปมมากกว่า ตอนนี้เราก็ยังไม่สรุปว่าจะเลิกให้เด็ดขาด เราเจ็บมาเยอะมากกับผู้ชายคนนี้ ตอนนี้เราคิดว่าเราควรจะหันกลับมารักตัวเองและลูก ให้มากขึ้น
ชีวิตเรามีเรื่องให้เครียดเยอะมาก แต่เราไม่เคยระบายที่ใครได้เลย เราเก็บไว้คนเดียวตลอด เพราะเราไม่มีพ่อและแม่คอยอยู่ข้างๆ เราเหมือนตัวคนเดียว วันนี้เราอยากระบายเพราะเราอึดอัดมาก
เราอยากได้กำลังใจจากใครสักคนที่ไม่ซ้ำเติมเราในวันที่เราแย่แบบนี้  
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ