ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยครับ

เป็นอินโทรเวิร์ต ตอนอยู่บ้านไม่สนใจเข้าสังคม มีคุณพ่อคอยดูแลสนิทสนม กลับบ้านก็คุยกัน กวาดบ้านไปคุยไปว่าโรงเรียนเป็นไง ครูเป็นไง คุณพ่อใส่ใจ คุยกันดี ส่วนมากเพื่อนไม่ยุ่ง เราก็ไม่ยุ่งกับเพื่อน ตอนนี

อยากให้เพื่อนๆช่วยแก้ไชอ่ะครับ โรงเรียนฉันนั้นมีดีเป็นที่ยิ่ง ช่วยเสริมสิ่งเสริมวิชาอย่างมากหลาย ครูอาจารย์แสนดีมีมากมาย โตจะกลายเป็นอนาคตสืบไป ถ้าจะพูดทิ้งสถาบันฉัน มีอนันต์มากล้นหาหมดไม่ มีตึกเก่าที

ทุกวันนี้ไม่ค่อยมีเพื่อนเลยอ่ะครับอยุ่โรงเรียนก้เหมือนจะสนิทกับเพื่อนเเต่ก็รุ้สึกไม่สนิทกับไครเลยอ่ะครับอยุ่บ้านก้ไม่ได้คุยเเชทเพื่อนใหม่เลยตอนนี้คุยเเต่กับเพื่อนเก่าเเค่2คนพยายามเข้าหาเพื่อนเเบบสุดๆๆ

ผมสงสัยอย่างครับ ว่าทำไมตำรวจ ทหาร บอกว่า ทำตามหน้าที่ ทำตามหน้าที่ ต่อกน้าสาธารณะชน กลับไม่มีใครว่าอะไร แต่เพื่อนที่ผมสนิทเค้าเป็ยครู แล้วเค้าบอกว่าเค้าแค่ทำงานตามหน้าที่ของครูเท่านั้น กลับถูกคนอื่นท

ผม เป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยมีเพื่อเลย ไปโรงเรียนก็เหมือนโดดเดี่ยวอ้างว้าง ทั้งที่ผมก็พยายามพูดคุยกับเพื่อน แต่ก็เหมือนไม่มีไครสนใจเลย ทั้งๆที่หน้าตาเราก็โอเคน่ะ นิสัยเราก็ไม่ได้เป็นคนน่ากลัวอะไร คือเวลาท

คือผมจะชอบเงียบเวลาอยู่กับคนอื่นแล้วไม่สนิท ไม่กล้าทัก ทำไงให้เป็นคนกล้าทัก กล้าพูดอ่ะครับ

เนื้อเรื่องคือว่าครูแอบไปมีอะไรกันที่ห้องเก็บของหลังโรงเรียนแล้วนักเรียนไปเจอแล้วสุดท้ายครูกับนักเรียนโดนภารโรงขังไว้สุดท้ายก็ได้กัน หนังน่าจะออกแนวเกาหลี เอเชีย

คือเราเองที่ไปร.รไม่มีเพื่อนเลยเพื่อนที่อยู่ในห้องเดียวกันนะคะไม่มีเลยจริงๆมีแต่เพืีอนที่อยู่ต่างห้องแต่มีคนเด่วเขาเป็นเพื่อนสนิดเราเลยเป็นเพื่อนให้ระบายให้คำปรึษาพูดคุยได้ทุกอย่างและเราสองคนมักคุยและ

ตอนนี้เลิกดูดได้เเล้วครับ