ผมเป็นอะไรไม่รู้ ได้แต่คิดถึงเขา อยากกอดเขา อยากมีเขาอยู่ข้างกาย มีโอกาสไหมที่เขาจะยังมีโอกาสเปิดใจให้ผม

สวัสดีครับ เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นติดเกมส์เกมออนไลน์เกมหนึ่ง เมื่อก่อนผมเล่นคนเดียว มีเพื่อนบ้างเพื่อนก็เลิกเล่นไปบ้างผมเล่นมาได้ประมาณ จะ 3 ปีละครับ  เมื่อ 1 ปีก่อนผมเจอเพื่อนคนใหม่ (นามสมมุต = ชื่อทีละกันครับ) เราคุยผ่านกันทาง TS3 (เป็นโปรแกรมพูดคุยชนิดหนึ่ง) ก่อนอื่นผมเป็นคนไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ แล้วเจ้าทีนี้เป็นที่เฟรนลี่มาก พูดมาก เขาชวนผมคุยด้วย ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยคุย ตอบสั้นบ้าง พูดแค่ อือ เออ อืม อะไรประมาณนี้ เจ้าทีชวนผมเล่นเกมทุกวัน ทำอะไรหลายๆอย่างในเกมด้วยกัน จนวันหนึ่งเขามีปัญหากับเพื่อนในเกมอีกคน ทีจึงมาปรึกษาผมทุกวัน เขาร้องไห้ ผมไม่รู้ทำอย่างไรก็เลยช่วยเขาครับ ให้กำลังใจบ้าง จากนั้นผมเริ่มเปิดใจตัวเองพูดให้มากขึ้น คุยกับเขา ช่วยเหลือเรื่องต่างๆ ที่พอช่วยได้ ทีเป็นเด็กมหาลัยเช่นเดียวกับผม หลังเลิกเรียนเขาก็จะมาเล่นที่ร้านเกมประจำ รอเล่นกับผม แต่ผมมีคอมอยู่แล้วเล่นที่บ้านได้ พูดคุยๆ ใน TS3 ทุกวัน จากนั้นความสัมพันธ์จากคนไม่รู้จัก ก็ขยับมาเป็นเพื่อนกัน เพื่อนที่สนิมสนมมากขึ้น ใน TS3 มันจะมีห้องแยกครับ ผมกับเขาจะแยกไปอยู่ห้องแยก คุยกันตลอด ตามประสาเพื่อนกัน หลังจากเล่นเกมมาด้วยกัน 2-3 เดือน เราก็แอดเฟสเป็นเพื่อนกัน จากนั้นเราก็คุยกันใน แชทเฟสตลอด จนกระทั่งผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ กรุงเทพ (ทีเรียนที่กรุงเทพ ผมเรียนที่ต่างจังหวัดครับไปกรุงเทพประมาณ 5 ชั่วโมงได้) เราก็นัดกันไปดูหนังกินข้าว ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน พอดูหนังกินข้าวเสร็จเราก็แยกย้ายกลับ จากนั้นผมกลับมาเล่นเกมตามเดิม ผมกับทีก็ยังคุยกันมากขึ้น สรรพนามผมกับเขาเริ่มเปลี่ยน บางทีเขาก็เรียกผมว่า เทอ บ้าง ผมก็เรียกเขาก็ เทอ บ้าง ดูเหมือนผมจะเริ่มรู้สึกชอบเขาแล้วครับ จากนั้น ก็เกิดเรื่องขึ้น ทีลาออกจากมหาลัยครับเนื่องจากติด F หลายวิชา เรียนไม่ไหว เขาจึงลาออกมาหางานทำแถวใกล้ที่พักเขา ตอนนั้นเขาไม่ค่อยได้มาเล่นเกมกับผมละครับ แต่ผมก็ยังมีเพื่อนที่เล่นกับผมอยู่ผมเลยไม่ค่อยเหงาอะไร ซะเท่าไหร่ ทีคุยๆ ขาดๆ หายๆ ไปบ้าง จนทำให้ผมไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับเขาแล้วช่วงนั้นผมยุ่งๆด้วย ผมต้องฝึกงานผมไกล้จบแล้วครับ  เลยไม่ค่อยได้คุยกัน คุยบ้าง บางครั้ง บางคราว แต่หลังจากนั้นอีก 1 เดือนเขาก็ทักมาเขาบอกว่าจะซื้อคอมแล้วนะ เราทำงานจะซื้อคอมจะได้เล่นที่ห้องแล้ว จากนั้นพอทีได้คอมมา เราก็เล่นเกมด้วยกันไปไหนไปกัน เปรียบเสมือนดูโอ้เลยครับ เราเริ่มทะเลาะกันบ้าง เริ่มงอลกันบ้าง มีง้อกันบ้าง จนกระทั่งผมก็รู้ว่า ทีมีแฟนอยู่แล้วเป็นผู้หญิงเขาคบกันมาได้เกือบจะ 2 ปีละครับเจอกันในเกมเช่นกันคือเกมที่ผมเล่นอยู่ ทีพักกับเขามาตลอดครับ (ผมรู้ได้ไงเหรอ เพราะช่วงหลังเวลาคุยในโปรแกรม จะมีเสียงผู้หญิงแทรกมาตลอด ผมเลยถามเขาว่าใครเหรอ เขาก็บอกว่าแฟนเขา) จากนั้นผมเริ่มทำตัวไม่ถูกครับเหมือนผมจะอกหัก แต่ยังไงผมกับเขาก็ทำตัวเหมือนเดิม มาตลอดเพียงแค่ผมรู้ว่าเขามีแฟนแล้ว
แต่ผมก็ไม่ได้เสียใจอะไรนะ เราก็ยังเป็นเพื่อนกัน มี งอลกัน บ้าง สรรพนามที่เขาเรียกผมว่า เทอ เริ่มน้อยลง เปลี่ยนเป็นชื่อผมแทน แต่ผมก็ยังเรียกเขาว่าเทอ เขาก็หลุดเทอมาบ้างบางครั้ง หลังจากนั้น 1 เดือน ผมต้องไปฝึกงานใกล้ๆกับกรุงเทพ ช่วงนั้นมีงานเกมด้วยครับ ผมตัดสินใจจะไปเจอทีด้วยและก็ไปงานด้วย แต่ผมหาที่พักไม่ได้ ทีเลยให้ผมมาพักที่หอเขาครับผมก็ตอบตกลง ครั้งนี้ผมเจอเขาครั้งที่ 2 ครับ ห้องทีแคบมาก มีเตียง โต๊ะคอม ประมาณอยู่ได้ 2 คนอ่าครับ ตอนนั้นมีเพื่อนในเกมอีกคนไปนอนด้วย เขาได้นอนที่พื้นทางเดินระหว่างห้อง ส่วนผมทีให้ผมไปนอนบนเตียงครับ นอนกัน 3 คน เตียง 4 ฟุต ครับเบียดกันอยู่เรียงเป็น แฟนที ที และก็ผม ผมนอนไม่ค่อยหลับครับช่วงแรกๆ ผมเผลอกอดเขาบ้างเพราะเขานอนข้างผม เขาละเมอมากอดผมบ้าง (เขาคงไม่จงใจ) ผมพักที่นั่น 2 คืน ชวนทีไปเที่ยว ในระหว่าง 2 วัน ผมมีความสุขมากเลยครับ แล้วผมก็กลับผมนั่งรถตู้กลับครับ ทีไม่ได้ไปส่งผมเพราะเขาไม่ตื่น ทั้งที่ผมขอเขาไปส่งหน่อยแต่ไม่เป็นไร หลังขึ้นรถตู้ผมคิดถึงเขาน้ำตาผมไหลออกมาไม่รุ้ตัว ผมร้องไห้ ออกมาจนหลับไป อีก 2 อาทิตย์ถัดมาผมก็กลับมาหาทีอีก มาพักที่หอทีหอเดิม ประมาณ 2 คืนคืนแรกไม่มีอะไร ส่วนคืนที่ 2 ผมหนาวมากเพราะแอร์เย็น ผมเลยกระซิบข้างหูทีบอกว่าผมหนาวขอผ้าห่มหน่อยทีดึงไปหมด จากนั้นเขาก็เอี้ยวตัวมากอดผม กอดผมแน่นมาก จนผมตัวร้อนเลยครับ (แฟนเขาก็นอนข้าง้ขาอีกฝั่ง) จากนั้นเวลา 6 โมงเขาก็ต้องไปทำงานผมก็ต้องกลับไปฝึกงานต่อผมลามาครับ จากนั้นเราก็แยกกัน มันทำให้ผมรู้สึกว่า เขาจะมีใจให้ผมไหม ผมไม่อยากจากเขาไปเลย อยากอยู่แบบนี้ อยู่ใกล้ๆเขา เมื่อผมขึ้นรถกลับผมจร้องไห้ตลอด ไปเพ้อในเฟสตลอด จากนั้นผมก็แพลนไปหาเขาอีก 2 อาทิตย์ แต่โชคร้ายที่เขาย้ายหอใหม่แล้ว แล้วแล้วเตียงก็แคบลง ทีนี้แหละ พอผมไปพักครั้งใหม่ เขาให้ผมนอนพื้นแทนครับ ระหว่างทางเดิน ผมไม่มีความสุขเลย แต่ก็ต้องทน ผมอยากนอนกอดเขาทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนที่นอนข้างๆ ผมเห็นเขาอยู่ด้วยกันผมรู้สึกดีใจอีกในใจก็เสียใจมาก ผมไม่รู้จะทำตัวอย่างไร ก็ต้องจำใจนอนพื้น ผมอยากจะบอกคงามรู้สึกให้เขารู้ ว่าผมชอบเขา รักเขา แต่ผมไม่กล้า ระหว่างวันเขาก็ไปทำงานผมก็ยังอยู่ในห้องเขา เราก็คุยผ่านแชทเฟสเหมือนกัน หลังจากวันนั้นไกล้วันที่ผมต้องกลับแล้วเรานัดกันไปดูหนังด้วยกัน รอบดึก แต่แฟนเข้าไม่ได้ไปจึงชวนกันไปดูหนัง ก่อนจะไปผมรวบรวมความกล้าพอสมควรที่จะบอกความรู้สึกเขา ผมทักไปหาเขาในแชมเฟส บอกว่า ที่ผ่านมาผมรู้สึกรักเขา ชอบเขานะ แล้วเขาคิดยังไงกับเรา เขาก็บอกเราก็เราสองคนคงรักกันไม่ได้ เทอก็รู้ว่าเรามีแฟนแล้ว เราขอโทษ ที่ผ่านมาที่เราคุยกันตลอดเทอไม่เคยชอบเราเลยเหรอ ทีบอกว่าเขาก็คุยหยอกๆเล่นๆ ทั่วไป เทอก็รู้ว่าเรามีแฟนแล้วคบมา 2 ปีแล้วนะ เราขอโทษที่ทำให้เทอต้องมารักเรา จากนั้นเราก็คุยกันซักพัก ผมคงหมดหวังแล้ว ผมนั่งร้องไห้ ทั้งๆที่แฟนเขาอยู่ในห้องแต่ไม่ให้เขารู้ จากนั้นเขาก็โทรมาบอกให้ผมเตรียมตัวไปดูหนัง เราก็ไปดูหนังด้วยกัน เรื่อง coco ครับ จากนัเนระหว่างเดินกลับ ผมกับทีก็คุยกันเรื่องเดิม เราขอโทษนะที่ทำให้เทอเสียใจ ผมอยากจะเดินไปข้างๆเขา จับมือเขา กอดเขา แต่ผมไม่กล้า ผมเสียใจ ผมเศร้า จากนั้นผมก็กลับมานอนที่ห้องเขาอีกคืนนอนพื้นเหมือนเดิมครับ ผมร้องไห้ทั้งคืน ทีบอกผมว่านอนนะอย่าคิดมากนะ เราไม่อยากให้เทอเป็นแบบนี้ เราไม่มีความสุขเลยเพราะเราเห็นเทอไม่มีความสุข จากนั้นผมก็กลับ ผมอยากกอดเขาก่อนจากไปครั้งสุดท้ายแต่ผมไม่กล้าขอเขา (แต่ผมบอกเขาหลังจากผมไปแล้วว่าอยากกอดเขาแต่ไม่กล้า) ได้แต่หันหลังแล้วเรียกแทกซี่กลับ  หลังจากนั้นเราก็คุยกันเหมือนเดิม ทั้งในเกม ในเฟส ทุกคนที่ผมได้คุยกับเขาได้ฟังเสียงเขาผมมีความสุขแต่ในใจผมดผ้มีความเสียใจ เป็นห่วงเขา กังวลเกี่ยวกับเขาว่าเขาจะทำอะไร ตอนนี้เป็นไง ผมอยากรุ้เกี่ยวกับเขาทุกเรื่อง ผมตัดใจไม่ได้ ผมเป็นอะไรไม่รผุ้ ร้องไห้ คิดถึงเขาตลอดเลย เป็นแบบนี้มาตลอดทุกวันครับ จนกระทั่งผมต้องกลับบ้านหลังฝึกงานเสร็จ ทีนี้ผมก็ต้องไปพักที่หอทีอีกแล้วพัก 1 วันก่อนกลับ ก็ไปถึงผมก็ดีใจที่ได้เจอหน้าเขา อยู่กับเขาเที่ยวกับเขามีความสุข เห็นเขายิ้มเราก็มีความสุข แต่ผมก็ไม่ได้เตะต้องตัวเขามาก ทั้งๆที่ผมอยากเขาไปกอดเขาก็ตาม จนถึงวันที่ต้องกลับผมเก็บของเสร็จ ทีก็เดินจากที่ทำงานช่วงพักเที่ยงมาส่ง ทีบอกว่า ไหนมากอดหน่อยโอ๋ๆ จะกลับแล้ว เขาเข้ามากอดผม เหมือนเป็นครั้งสุดท้าย ผมกอดเขาแน่เลยครับอยากหยุดเวลาไว้ตรงนั้นเลย อยากอยู่แบบนี้ตลอดไป แต่เราก็ต้องจากกัน เขาบอกผมว่าอย่าหายไปนะ ถึงแม้เราไม่ได้รักกันเราก็เป็นเพื่อนกันได้นะ แค่ได้คุยก็มีความสุข ไม่ใช่เหรอ ผมก็ตอบ อืมๆ จากนั้น ผมก็กลับบ้าน ผมกับเขาคุยกันผ่านแชทเฟสตลอด พอผ่านจะเราคุยกันเกือบจะ 1 ปีแช้ว หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย ใจผมก็ยังคิดถึงเขา อยากคุยกับเขา เพียงเขาผมรู้สึกว่าเขาเริ่มหนีห่างผม ตอบผมสั้นๆ ไม่ค่อยถามผมบ้างแล้วมีแต่ผมที่ถามเขาไปก่อน บางทีผมก็รอเขาพิมพ์มาหาผมบางทีเป็นชั่วโมง บางทีเป็นวัน ทั้งๆที่เขาก็ออนอยู่ ผมรู้สึกเหงา ทั้งที่เราเจอกันในเกมใน TS3 ทุกวัน คือผมไม่รู้จะทำยังไง ผมยังตัดใจเขาไม่ได้ ผมกลัวเขาไม่อยากคุยกับผม กลัวว่าผมจะไปวุ่นวายเขา ผมอยากรู้เรื่องเจาทุกอย่างเลยครับผมรู้สึกว่าตัวเองโง่ TT จนกระทั่ง 1 อาทิตย์ก่อนเขาบอกว่าจะบวชละนะ ประมาณ 2 เดือน เราจะไม่ได้เล่นเกมละนะ ละเขาก็กำลังจะเลิกกับอฟนเก่าด้วยที่คบมา 2 ปี แต่เขาบอกว่าเขามีคนใหม่แล้วเจอกันในเกมอีกคนหนึ่ง เราก็เลยรู้ว่าที่เขาหายๆ ไม่ค่อยคุยกับเราเขาคงไปคุยกับแฟนคนใหม่เขา ช่วงนี้ผมทักๆ ไปเขาก็ไม่ค่อยตอบแล้ว ตอบแต่สั้น เขาชวนผมมางานบวชด้วยครับ ผมตกลงว่าจะไป พอเขาเลิกกับคนเก่าเขาก็คืนหอพัก แล้วกลับไปพักที่บ้านเขาครับ แต่คนเก่าก็ยังจะรอเขากลับมา ส่วนคนใหญ่ดูเหมือนเขาจะติดมากเลยครับขนาดไม่เคยเจอมาก่อนเจอแค่ในเกม คุยกับ 3-4 วันจะคบกันละ ส่วนผมก็คิดถึงแต่เขา ช่วงวันเกิดเขาที่ผ่านมาผมก็ไปเจอเขามาครับไปเลี้ยงวันเกิดเขา ผมยังอยากบอกเขาว่าผมยังรักเขา ผมคิดถึงแต่ทีครับ ผมสลัดมันไม่ออกเลย ผมไม่รู้ผมทำยังไง ผมพยายามอยากอยู่ไกล้เขา ทั้งๆที่ผมเลือกที่ทำงานใน กทม เพียงเพราะผมอยากอยู่ไกล้เขา ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่มีความสุขเลยที่เลือกทำงานที่กทม ผมติดสัญญางาน 2 ปี ผมต้องอยู่คนเดียว พักหอคนเดียว ถึงแม้ผมจะอยู่ไกล้เขาแต่เขามักบอกผมเสมอว่า เทอก็รู้ว่าเราไม่ใช่แบบนั้น (คือเขาไม่ได้ชอบผู้ชาย) เราขอโทษที่ทำให้เทอต้องมาเจอแบบนี้ อย่าเสียใจไปเลยนะ  ผมได้แต่ทำใจยอมรับ แต่ผมอดคิดถึงเขาไม่ได้จริงๆ ผมอยากกอดเขา ผมเป็นห่วงเขา อยากให้เขากลับมาคุยกับผมเหมือนเดิม ไม่อยากให้เขาเปลี่ยนไป ผมเป็นอะไรไม่รู้ ผมควรทำอย่างไร  อีก 1 อาทิตย์ผมก็ทำงานที่ กทมแล้ว ผมกลัวไปหมดเลยครับ ทำไมต้องมาเกิดอะไรแบบนี้กับผมด้วย ผมอยากลืมเขา ผมลืมไม่ได้ อยากกอดเขา อยากเจอเขา อยากได้ยินเสียงเขา ตอนนี้เขาก็ยังคุยๆ กลับแฟนใหม่อยู่ ส่วนแฟนเก่าเขาก็กลับบ้านไปใช้ชีวิตตามที่ครอบครัวต้องการ ส่วนเขาหลังบวชเสร็จคงต้องไปทำงานละครอบครัวจะส่งเรียนครับ ส่วนผมคงต้องทำงานใน กทม ต่อไป ตอนนี้ผมคิดถึงแต่เขา ผมกินไรไม่ค่อยอร่อย จิตใจมีแต่เขา ผมเหงาอยากคุยกับเขา ผมเป็นไรไม่รู้ครับ เรายังคุยกันแต่เขาตอบมาแค่สั้นๆ ผมได้แต่รอเขา เขาจะยังคงจะเปิดใจให้ผมได้ไหมครับ