เริ่มเลยนะคะ ..... คือเราทำงานที่นี่มา 3 ปี แล้วเรามีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน (มีปัญหาตั้งแต่เข้าทำงานใหม่ๆเลย)
คนที่เรามีปัญหาด้วย เป็น ผญ อายุประมาณ 40 กว่าๆ ส่วนเรา อายุ 24
คือเรารู้สึกอึดอัดมากกกกก ที่ต้องทำงานร่วมกัน เราจึงตัดสินใจที่จะลาออก โดยบอก ผจก ว่า...
เราจะลาออก แต่..... อาจจะอยู่ไม่ถึงสิ้นเดือน(ตอนลาออกต้องเขียนใบลาก่อน1เดือนถึงจะออกได้)
เพราะเรารองานใหม่เรียกวันที่ 15 ผจก ก็บอกว่า งั้นยังไม่ต้องเขียนใบลาออก ให้แน่ใจก่อนว่าได้งานใหม่ค่อยเขียน (ซึ่งเราก็รู้สึกดี)
แต่พอมาวันที่ 16 ซึ่งเราไม่ได้งานที่ใหม่ วันที่16เราจึงมาทำงานตามปกติ แต่.... ผญ คนที่เรามีปัญหาด้วยตั้งแต่แรก กลับพูดแขวะเราว่า "ไม่มีที่ไป 5555 ไม่มีใครเอา5555" พูดประมาณนี้ แล้วพูดแขวะเราอยู่ตลอด จนเราทนไม่ได้ เราก็เลยมีปากเสียงกันในที่งาน แล้วเราก็เป็นฝ่ายที่เดินออกมา ณ ตอนนั้นเลย
แล้วบอก ผจก ว่า เดี๋ยวเราจะมาเขียนใบลาออก เราก็รู้สึกเสียใจนะ ที่เราเดินออกมาเพราะไม่อยากมีปัญหาไปมากกว่านี้ แต่เรากลับรู้สึกว่าเราเป็นคนแพ้
ทำไมเราต้องยอมเขาด้วย ทำไมต้องเป็นเราที่ยอมแพ้
เราไม่รุ้ว่าเราทำถูกหรือป่าว ทั้งๆที่เราออกมาแล้วไม่มีงานทำอยู่หลายเดือนเลยค่ะ แต่ทำไมคนที่ทำให้เราตกงาน ถึงไม่รู้สึกผิดอะไรเลย ไม่รู้สึกระอายใจบ้างเลยหรอ
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ แค่อยากระบาย..... ถ้าผิดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
เจอเพื่อนร่วมงานบีบให้เราต้องลาออก แต่เรารู้สึกว่าเราเป็นคนขี้แพ้ ??
คนที่เรามีปัญหาด้วย เป็น ผญ อายุประมาณ 40 กว่าๆ ส่วนเรา อายุ 24
คือเรารู้สึกอึดอัดมากกกกก ที่ต้องทำงานร่วมกัน เราจึงตัดสินใจที่จะลาออก โดยบอก ผจก ว่า...
เราจะลาออก แต่..... อาจจะอยู่ไม่ถึงสิ้นเดือน(ตอนลาออกต้องเขียนใบลาก่อน1เดือนถึงจะออกได้)
เพราะเรารองานใหม่เรียกวันที่ 15 ผจก ก็บอกว่า งั้นยังไม่ต้องเขียนใบลาออก ให้แน่ใจก่อนว่าได้งานใหม่ค่อยเขียน (ซึ่งเราก็รู้สึกดี)
แต่พอมาวันที่ 16 ซึ่งเราไม่ได้งานที่ใหม่ วันที่16เราจึงมาทำงานตามปกติ แต่.... ผญ คนที่เรามีปัญหาด้วยตั้งแต่แรก กลับพูดแขวะเราว่า "ไม่มีที่ไป 5555 ไม่มีใครเอา5555" พูดประมาณนี้ แล้วพูดแขวะเราอยู่ตลอด จนเราทนไม่ได้ เราก็เลยมีปากเสียงกันในที่งาน แล้วเราก็เป็นฝ่ายที่เดินออกมา ณ ตอนนั้นเลย
แล้วบอก ผจก ว่า เดี๋ยวเราจะมาเขียนใบลาออก เราก็รู้สึกเสียใจนะ ที่เราเดินออกมาเพราะไม่อยากมีปัญหาไปมากกว่านี้ แต่เรากลับรู้สึกว่าเราเป็นคนแพ้
ทำไมเราต้องยอมเขาด้วย ทำไมต้องเป็นเราที่ยอมแพ้
เราไม่รุ้ว่าเราทำถูกหรือป่าว ทั้งๆที่เราออกมาแล้วไม่มีงานทำอยู่หลายเดือนเลยค่ะ แต่ทำไมคนที่ทำให้เราตกงาน ถึงไม่รู้สึกผิดอะไรเลย ไม่รู้สึกระอายใจบ้างเลยหรอ
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ แค่อยากระบาย..... ถ้าผิดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ