อายุ20รฃความคิดเหมือนเด็ก

สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ คือเราอายุ20นิดๆแล้วแต่เรายังมีความคิดและความเชื่อว่าเรายังเป็นเด็กอยู่อย่างเช่น วันนี้ไปอ่านเจอเรื่องของเพื่อนที่ไปนั่งเครื่องบินแล้วสั่งไวน์ พิมว่า "ตอนสั่งไวน์แอร์ทำหน้าสงสัยคิดว่าเป็นเด็ก" เราอ่านแล้วก้แบบ ตกใจนิดๆ ที่ตัวเองคิดว่าเออแล้วไม่เด็กหรอ แล้วก้ตอบตัวเองได้ว่าไม่เด็กแล้ว เหมือน การรับรู้ของเรามันยังไม่เปลี่ยนอะค่ะ คือเพื่อนอะปกติ แต่เราอะ พออ่านตอนเพื่อนสั่งไวน์ก็ตกใจนิดๆ แต่รุ้นะคะว่าเป็นเรื่องปกติ แต่เหมือนในหัวความรู้สึกยังมีความเชื่อเดิมๆว่าเป็นของสำหรับคนที่โตแล้ว แต่ทั้งๆที่โตแล้วทำไมเรายังรู้สึกแบบนี้อยู่คะ เพราะเราก้รู้ว่าเราโตแล้ว แล้วก็เวลาจะทำอะไรเหมือนเราคิดอยู่ในกรอบอะค่ะ อยากออกนอกกรอบ อยากโตได้แล้วควรทำยังไงให้ความคิดตัวเองเปลี่ยนคะ เหมือนเวลาจะทำอะไรที่ผู้ใหญ่ทำชอบคิดไปเองว่าเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้เราเป็นผู้ใหญ่แล้ว ชอบลืมตัวอะค่ะ พอเห็นเพื่อนทำอะไรที่ดูโตหน่อยเราก้จะรู้สึกตกใจลึกๆ ว่าแบบเออวะ มันก็ถึงวัยเราแล้วนะ ทำไมเราไม่ทำวะ เราก้ทำได้นะ หรือเราไม่เชื่อในตัวเอง หรือแม่เราเลี้ยงแบบไม่ค่อยปล่อยด้วยคะ ช่วยหน่อยนะคะ เครียดจริงๆเพราะปีนี้จบแล้วกำลังจะเริ่มทำงานค่ะ ยังเหมือนลูกแหง่เด็กน้อย ถึงแม้ภายนอกจะดูสตอง ไม่อยากคิดว่าตัวเองเด็กแล้วค่ะ บางทีก้คิดไม่ได้ แบบสมมุติเรื่องสั่งไวน์ถ้าไปคนเดียวก้จะไม่เลือกไม่มองเลย เราอาจจะอยากกินแต่เหมือนในหัวมันอัตโนมัติว่าของผู้ใหญ่ เราก้จะมองข้ามไปเองเลย พอมีเพื่อนวัยเดียวกันมาสั่งเลยเหมือนเป๊าะ! กรอบความคิดมันแตกแบบเออวะทำไมเราไม่ลองสั่งบ้าง