ต้องเข้าใจครูนะคะ เค้าไม่ใช่ครูเฉพาะทางสำหรับเด็กพิเศษ การรับมือกับเด็กพิเศษมันค่อนข้างจะต้องอาศัยการเรียนรู้จริงๆ
ขนาดคนเป็นพ่อเป็นแม่ยังรับมือไม่ได้เลย ครูปกติที่ไม่ได้เรียนมาด้านนี้จะรับมือไม่ได้ ก็ไม่แปลกค่ะ
คุณแม่ไม่เตรียมน้องให้พร้อมกับการเรียนรู้ร่วมกับเด็กปกติ แต่เอาน้องไปอยู่รวมกับเด็กปกติแล้วคาดหวังว่าครูจะรับมือได้
เราว่ามันไม่ใช่ความผิดของครูค่ะ แล้วอีกอย่างในห้องมีเด็กนักเรียนเยอะแยะ สมมุติเด็กคนนึงตอบไม่ได้
ก็เปิดโอกาสให้คนอื่นได้ตอบ ได้เรียนรู้ แต่ปรากฏว่าครูต้องใช้เวลานั้นมารับมือกับน้องที่เป็นเด็กพิเศษ
ทำให้การเรียนชะงัก และไม่ปะติดปะต่อ แล้วครูก็ต้องหันไปให้ความสนใจกับน้อง ทำให้การสอนเด็กคนอื่นๆก็ต้องชะงักไปด้วย

เราอยากให้คุณแม่มองแบบกว้างๆนะคะ ไม่มีใครอยากมีลูกที่เป็นเด็กพิเศษ แต่นี่เป็นสิ่งที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ควรจะยอมรับ
เริ่มจากการยอมรับในตัวลูก หลังจากนั้นหาความรู้ในสิ่งที่ลูกเราเป็น อาจจะเป็นจากหนังสือ การลงเรียนคอร์ส หรือการไปอบรบ
การปรึกษาหมอ พาน้องไปเข้าคอร์สการเรียนรู้ การควบคุมอารมณ์หรือการรับมือกับน้อง อย่างน้อยถ้าคุณแม่รู้ว่าจะรับมือลูกยังไง
ก็สามารถปรึกษากับครูประจำชั้นได้ว่าควรจะรับมือกับน้องยังไงถ้าเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ทุกอย่างต้องเริ่มจากที่บ้านค่ะ