แอบชอบ มานานนม

เราแอบชอบคนนึงมาตั้งแต่ ม.ต้น เพราะเรารู้สึกว่าตอนนั้นเขามีใจให้เรานะ (หน้าตาเราก็ไม่ได้ขี้เหร่นะ 555) แต่เขาน่ะมีแฟนแล้ว เรามาสายไปนั่นเอง แต่ ม.ปลายเขาก็เลิกกับแฟนไป แล้วเขาก็เป็นโสด แต่ แต่ แต่ เขาน่ะมีเสน่ห์จนใครๆก็ชื่นชอบเขา แล้วเป็นที่เรากับเขาเรียนอยู่คนละห้อง มันก็เลยห่างๆกันไป แต่ก็มีแซวๆกันบ้าง (ตอนนั้นมันก็มีความสุขดีตอนเจอเขา แต่มันก็รู้สึกว่าเป็นได้แค่นั้น)

มหาลัย เรากับเขาสอบติดที่เดียวกัน คนละคณะ แต่เราเลือกเรียนอีกที่ในสิ่งที่เราชอบ และก็ยังแอบชอบเขาอยู่นะ

จนตอนนี้...เรียนจบแล้ว ก็ยังแอบชอบเขา ได้แต่มองภาพเขา และคิดถึงเขา ล่าสุดที่เรามาพิมพ์นี้ เพราะเฟสบุ๊คดันมาแจ้งเตือนวันนี้เมื่อปี 2556 ที่เราเข้ามหาลัย ว่า เขามาพิมพ์หน้าวอลเราเมื่อปีนั้น ว่าเราเรียนคณะอะไร แต่ตอนนั้นเราน่ะไม่ได้เล่นเฟสเลยจึงไม่ได้คุยกับเขา ไม่ได้ตอบเขา ถ้าเราได้คุยกันวันนี้นก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงนะคะ

ถ้าถามว่าทำไมเราถึงยังคิดถึงคนๆนึงได้นานขนาดนั้น เรารู้สึกถึงความเป็นสุภาพบุรุษของเขามาก มันเป็นความประทับใจอะไรสักอย่างในใจ

เราก็ไม่รู้นะว่า จะมีสักวันไหมที่เราจะได้เจอ ได้คุยกับเขา แต่มันไม่เคยเป็นความทุกข์เลยที่คิดถึงเขา แต่บางครั้งเราก็อยากให้สิ่งที่จินตนาการเป็นจริง

ใครเคยเป็นบ้างค่ะ มาแชร์กันค่ะ แล้วทำอย่างไงกันค่ะ