สวัสดีครับเพื่อนๆ เมื่อหนึ่งปีก่อนเราเคยตั้งกระทู้เพื่อหาทางออกให้กับชีวิต ต้องขอบคุณเพื่อนๆทั้ง 5 คนที่เข้ามาให้กำลังใจเเละเเสดงความคิดเห็น
เมื่อเวลาผ่านไปเเล้วหนึ่งปี..... สิ่งที่ที่เราเลือกคือ....
........หลังจากที่เขาบอกเราว่าเขาไปทหารเรื่องก็เงียบไป แต่เเล้วเขาก็กลับมาพร้อมกับสายโทรศัพท์เบอร์เเปลกเบอร์หนึ่ง ซึ่งโทรมาเขาพยายามขอคืนดีครับ
แต่ครั้งเเรกที่โทรมาเราก็ไม่ยอม พอบ่อยๆเข้าเลยใจอ่อนกลับไปคบเหมือนเดิม หลังจากที่เขาบอกว่าเขาฝึกทหารได้5เดือนละ จะออกก่อนเเละมาทำงานด้วยกัน โดยอ้างว่าจะยกเงินเดือนให้กับผู้กองอะไรไม่รู้ของเค้าครับ เราก็ไม่สนใจหรอกดีเหมือนกันอยู่ด้วยกันเผื่ออะไรๆจะดีขึ้น.....
.......เราอยู่ด้วยกันเดือนเเรกปกติดีทุกอย่างครับ เเต่ไม่ได้หวานเหมือนเเต่ก่อน พอเข้าเดือนที่สองเขาบอกว่าจะกลับไปทำงานที่บ้านไปอยู่กับพ่อเเม่
เราก็ไม่ขัด จัดเตรียมเอกสารการสมัครงานให้เป็นชุดๆ ปริ้นรูปสำหรับสมัครงานใส่ซองให้เรียบร้อย...
.....แล้วเขาก็ได้ทำงานที่บ้านจริงๆครับ ทำงานไปช่วงหนึ่งก็ไม่มีอะไร ได้ยินเเต่บ่นว่าทำงานเป็นกะเลิกไม่ตรงเวลา ที่ทำงานอยู่ไกลบ้านบ้างล่ะ
แต่หลังจากไปทำงานที่บ้านได้สองเดือนเราก็สังเกตได้ว่ามีอะไรเเปลกๆ โทรมาช้ากว่าปกติบ่อยขึ้นโทรกลับไปก็ติดสายเรียกซ้อนเเทบทุกครั้ง คำตอบที่ได้รับก็คือ งาน เพื่อนร่วมงาน พ่อบ้างล่ะ เเม่บ้างล่ะโทรมา บางทีมันก็ไม่ไหวเลยหงุดหงิดใส่ เเละยื่นคำขาดว่า จะคบกับใครก็ได้เเต่เลิกกับเราก่อน เขาเลยตัดสินใจเปลี่ยนเบอร์เเละใช้เบอร์นั้นโทรหาเรา เรื่องก็เหมือนจะดีขึ้น.....
.......หลังจากเปลี่ยนเบอร์ได้ประมาณสองอาทิตย์ เราก็ได้ยินเสียงเมสเซนเจอร์ดังขึ้นกลางดึก เมื่อเราได้อ่านข้อความนั้นมันใจสั่นเเบบบอกไม่ถูก ถึงกับต้องล้างหน้าเเละตั้งสติให้ดีก่อนตอบ ข้อความจากบุคคลปริศนาถามว่า เป็นเเฟนกับ.....หรอ? คบกันมานานละยัง? แล้วตอนนี้ยังคบอยู่ใช่มั๊ย?
เราก็บ้างตอบเค้าทุกอย่างเเบบละเอียดด้วยนะ เเต่คำตอบที่ได้รับคือ เขาก็เป็นเเฟน....เหมือนกันเพิ่งถูกขอเลิกไป.....
.......วินาทีนั้นมันทำอะไรไม่ถูกเลยครับ อีกฝ่ายที่เเชทมาเขาก็เล่าความจริงทุกอย่างให้ฟังตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เราก็ไม่รู้จะตอบอะไรได้เเต่ครับ...อย่างเดียว รูปแต่ละรูปที่เขาส่งมามันทำให้รู้ว่า เราให้โอกาสคนผิดอีกเเล้ว หลังจากรู้ตัวก็เลยส่งข้อความไปบอกว่ายังไม่อยากคุย ใจไม่เย็นพอ
เเละเขาก็หายไปครึ่งเดือน แล้วกลับมาพร้อมกับข้อความไลน์ที่ จะมาง้อก็ไม่ใช่ ขอร้อง ซ้ำเติมก็ไม่เชิง เราก็ติดต่อกลับไปนะครับหวังว่าจะเคลียร์ให้จบแต่เขาไม่รับสายเลย...
.....เจ็บที่สุดก็ตรงที่รู้ว่า #เขาไม่ได้ไปเกณฑ์ทหาร จับได้ใบดำด้วยซ้ำ แต่ที่หายไปกลับไปคบกับอีกคน และกลับมาคบซ้อนกับเราอีกตั้งหนึ่งปี
#ครั้งนี้เราเลยมีขีดจำกัดของตัวเองตามที่เพื่อนท่านหนึ่งได้ให้คำเเนะนำไว้ครับ มันคงไม่ไหวๆจริงๆถ้ากลับไปอีก เลยบล็อกเขาทุกอย่างไม่ให้เขาติดต่อได้เลย จนตอนนี้มันเลยเกิดคำถามว่า เราตัดสินใจทำแบบนี้ จบปัญหาแบบนี้ถูกแล้วใช่ไหม หรือควรทำยังไงต่อไป เพราะไปไม่ถูกละครับ
หรือว่ารักเเท้ในหมู่เกย์มันจะไม่มีจริง?
ต่อจากกระทู้เดิม(เลือกยังไงให้เจ็บใจน้อยที่สุด) เมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งปี
เมื่อเวลาผ่านไปเเล้วหนึ่งปี..... สิ่งที่ที่เราเลือกคือ....
........หลังจากที่เขาบอกเราว่าเขาไปทหารเรื่องก็เงียบไป แต่เเล้วเขาก็กลับมาพร้อมกับสายโทรศัพท์เบอร์เเปลกเบอร์หนึ่ง ซึ่งโทรมาเขาพยายามขอคืนดีครับ
แต่ครั้งเเรกที่โทรมาเราก็ไม่ยอม พอบ่อยๆเข้าเลยใจอ่อนกลับไปคบเหมือนเดิม หลังจากที่เขาบอกว่าเขาฝึกทหารได้5เดือนละ จะออกก่อนเเละมาทำงานด้วยกัน โดยอ้างว่าจะยกเงินเดือนให้กับผู้กองอะไรไม่รู้ของเค้าครับ เราก็ไม่สนใจหรอกดีเหมือนกันอยู่ด้วยกันเผื่ออะไรๆจะดีขึ้น.....
.......เราอยู่ด้วยกันเดือนเเรกปกติดีทุกอย่างครับ เเต่ไม่ได้หวานเหมือนเเต่ก่อน พอเข้าเดือนที่สองเขาบอกว่าจะกลับไปทำงานที่บ้านไปอยู่กับพ่อเเม่
เราก็ไม่ขัด จัดเตรียมเอกสารการสมัครงานให้เป็นชุดๆ ปริ้นรูปสำหรับสมัครงานใส่ซองให้เรียบร้อย...
.....แล้วเขาก็ได้ทำงานที่บ้านจริงๆครับ ทำงานไปช่วงหนึ่งก็ไม่มีอะไร ได้ยินเเต่บ่นว่าทำงานเป็นกะเลิกไม่ตรงเวลา ที่ทำงานอยู่ไกลบ้านบ้างล่ะ
แต่หลังจากไปทำงานที่บ้านได้สองเดือนเราก็สังเกตได้ว่ามีอะไรเเปลกๆ โทรมาช้ากว่าปกติบ่อยขึ้นโทรกลับไปก็ติดสายเรียกซ้อนเเทบทุกครั้ง คำตอบที่ได้รับก็คือ งาน เพื่อนร่วมงาน พ่อบ้างล่ะ เเม่บ้างล่ะโทรมา บางทีมันก็ไม่ไหวเลยหงุดหงิดใส่ เเละยื่นคำขาดว่า จะคบกับใครก็ได้เเต่เลิกกับเราก่อน เขาเลยตัดสินใจเปลี่ยนเบอร์เเละใช้เบอร์นั้นโทรหาเรา เรื่องก็เหมือนจะดีขึ้น.....
.......หลังจากเปลี่ยนเบอร์ได้ประมาณสองอาทิตย์ เราก็ได้ยินเสียงเมสเซนเจอร์ดังขึ้นกลางดึก เมื่อเราได้อ่านข้อความนั้นมันใจสั่นเเบบบอกไม่ถูก ถึงกับต้องล้างหน้าเเละตั้งสติให้ดีก่อนตอบ ข้อความจากบุคคลปริศนาถามว่า เป็นเเฟนกับ.....หรอ? คบกันมานานละยัง? แล้วตอนนี้ยังคบอยู่ใช่มั๊ย?
เราก็บ้างตอบเค้าทุกอย่างเเบบละเอียดด้วยนะ เเต่คำตอบที่ได้รับคือ เขาก็เป็นเเฟน....เหมือนกันเพิ่งถูกขอเลิกไป.....
.......วินาทีนั้นมันทำอะไรไม่ถูกเลยครับ อีกฝ่ายที่เเชทมาเขาก็เล่าความจริงทุกอย่างให้ฟังตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เราก็ไม่รู้จะตอบอะไรได้เเต่ครับ...อย่างเดียว รูปแต่ละรูปที่เขาส่งมามันทำให้รู้ว่า เราให้โอกาสคนผิดอีกเเล้ว หลังจากรู้ตัวก็เลยส่งข้อความไปบอกว่ายังไม่อยากคุย ใจไม่เย็นพอ
เเละเขาก็หายไปครึ่งเดือน แล้วกลับมาพร้อมกับข้อความไลน์ที่ จะมาง้อก็ไม่ใช่ ขอร้อง ซ้ำเติมก็ไม่เชิง เราก็ติดต่อกลับไปนะครับหวังว่าจะเคลียร์ให้จบแต่เขาไม่รับสายเลย...
.....เจ็บที่สุดก็ตรงที่รู้ว่า #เขาไม่ได้ไปเกณฑ์ทหาร จับได้ใบดำด้วยซ้ำ แต่ที่หายไปกลับไปคบกับอีกคน และกลับมาคบซ้อนกับเราอีกตั้งหนึ่งปี
#ครั้งนี้เราเลยมีขีดจำกัดของตัวเองตามที่เพื่อนท่านหนึ่งได้ให้คำเเนะนำไว้ครับ มันคงไม่ไหวๆจริงๆถ้ากลับไปอีก เลยบล็อกเขาทุกอย่างไม่ให้เขาติดต่อได้เลย จนตอนนี้มันเลยเกิดคำถามว่า เราตัดสินใจทำแบบนี้ จบปัญหาแบบนี้ถูกแล้วใช่ไหม หรือควรทำยังไงต่อไป เพราะไปไม่ถูกละครับ
หรือว่ารักเเท้ในหมู่เกย์มันจะไม่มีจริง?