ตามหัวข้อกระทู้เลย หรือเป็นเราเองที่เห็นแก่ตัว
คือเราเป็นคนเดียวรึป่าวที่ทั้งรักทั้งเกลียดแม่ คือเวลาท่านโมโหเราก็จะทำนองว่าประชด แกจะโมโหมากเวลามีคนมายอกย้อน เราก็จะพูดเพราะๆกิริยางามๆใส่แก คือปั่นอ่ะพูดง่ายๆ เราแค่อยากทำให้รู้ว่าพูดดีๆกับเราตั้งแต่แรกก็ได้ คือเรารับรู้เราทำ งานบ้านงี้ สั่งไว้จะทำให้หมดนั่นแหละ บางวันบ้าขึ้นปลุกเราทุบห้องเราบอกเราไปทำงานบ้าน คือแกจะชอบบ่นว่าเราขี้เกียจ ก็จริงของแกนั่นแหละ เราแค่ไม่ชอบทำงานบ้านให้แม่เห็น ที่เราเป็นแบบนี้เพราะเมื่อก่อนตอนเด็กๆ เราเคยมีพ่อ พ่อเราใจร้ายมากรุ่นแบบเรากินข้าวไปด้วยดูทีวีไปด้วย บีบคอเราขึ้นฟ้าอ่ะ แล้วแม่เวลาเราพูดไม่ถูกใจแก แกเคยเกือบจะฆ่าเรา แล้วชอบพูดแบบจะฆ่าทิ้งๆ เราเป็นลูกหลงค่ะ เรากับแม่ไม่ค่อยถูกกัน แม่กับพ่อแท้ๆก็ไม่ค่อยถูกกัน แม่ไม่ชอบเราเพราะเราหน้าเหมือนพ่อ เราผิดใช่มั้ย ครอบครัวเราไม่ค่อยมีเงินค่ะ แต่แม่กับพ่อเลี้ยง ซึ้งเราไม่เรียกเขาว่าพ่อ เราไม่ชอบคนนี้เอามากๆ (ขอเรียกว่าน้า) แม่กับน้าจะติดการพนันมากๆ เมื่อก่อนถึงขั่นพังบ้านเพื่อจะยืมทรศเราไปดูผลบอลเลยค่ะ ดูเครื่องของตัวเองไม่สะใจไง ชอบแย่ง แล้วก็เล่นไพ่ด้วยค่ะ วันนั้นเรามีเงินติดตัว50สุดท้าย คิดดูว่าแม่เหมือนคนติดยาอ่ะมาขอยืมเงินไปเล่น แล้วแม่ชอบพูด เราเปรียบเที่ยบกับพี่ เราแย่มากค่ะ ไม่สวย ไม่เก่ง เลยสู้พี่ไม่ได้สักอย่าง เรารู้ว่าออกมาตั้งแบบนี้หลายครถามทำไมไม่คุยกับแม่ไปเลย เราเคยคุยไปแล้ว1ครั้ง ก็เหมือนเดิม ยิ่งช่วงแม่ติดบอลหนัก ไม่ทำงานเลยค่ะ กินไหนทิ้งนั่น เรามาถามตัวเองซ้ำๆว่าเรารักแม่มั้ย คำตอบเดิมเลยคือ รัก แต่ตามหน้าที่ลูกรักแม่ ไม่ใช่เพราะหัวใจ เราเลยอยากถามว่า
-เราผิดใช่มั้ย
-เราเป็นแบบนี้เพราะนิสัยตัวเองหรือเป็นเพราะแม่
-เราต้องแก้ไขปัญหานี้ยังไง
-เรายังจิตปกติดีรึป่าว
ขอบคุณค่ะ
หรือเป็นเราเองที่เห็นแก่ตัว
คือเราเป็นคนเดียวรึป่าวที่ทั้งรักทั้งเกลียดแม่ คือเวลาท่านโมโหเราก็จะทำนองว่าประชด แกจะโมโหมากเวลามีคนมายอกย้อน เราก็จะพูดเพราะๆกิริยางามๆใส่แก คือปั่นอ่ะพูดง่ายๆ เราแค่อยากทำให้รู้ว่าพูดดีๆกับเราตั้งแต่แรกก็ได้ คือเรารับรู้เราทำ งานบ้านงี้ สั่งไว้จะทำให้หมดนั่นแหละ บางวันบ้าขึ้นปลุกเราทุบห้องเราบอกเราไปทำงานบ้าน คือแกจะชอบบ่นว่าเราขี้เกียจ ก็จริงของแกนั่นแหละ เราแค่ไม่ชอบทำงานบ้านให้แม่เห็น ที่เราเป็นแบบนี้เพราะเมื่อก่อนตอนเด็กๆ เราเคยมีพ่อ พ่อเราใจร้ายมากรุ่นแบบเรากินข้าวไปด้วยดูทีวีไปด้วย บีบคอเราขึ้นฟ้าอ่ะ แล้วแม่เวลาเราพูดไม่ถูกใจแก แกเคยเกือบจะฆ่าเรา แล้วชอบพูดแบบจะฆ่าทิ้งๆ เราเป็นลูกหลงค่ะ เรากับแม่ไม่ค่อยถูกกัน แม่กับพ่อแท้ๆก็ไม่ค่อยถูกกัน แม่ไม่ชอบเราเพราะเราหน้าเหมือนพ่อ เราผิดใช่มั้ย ครอบครัวเราไม่ค่อยมีเงินค่ะ แต่แม่กับพ่อเลี้ยง ซึ้งเราไม่เรียกเขาว่าพ่อ เราไม่ชอบคนนี้เอามากๆ (ขอเรียกว่าน้า) แม่กับน้าจะติดการพนันมากๆ เมื่อก่อนถึงขั่นพังบ้านเพื่อจะยืมทรศเราไปดูผลบอลเลยค่ะ ดูเครื่องของตัวเองไม่สะใจไง ชอบแย่ง แล้วก็เล่นไพ่ด้วยค่ะ วันนั้นเรามีเงินติดตัว50สุดท้าย คิดดูว่าแม่เหมือนคนติดยาอ่ะมาขอยืมเงินไปเล่น แล้วแม่ชอบพูด เราเปรียบเที่ยบกับพี่ เราแย่มากค่ะ ไม่สวย ไม่เก่ง เลยสู้พี่ไม่ได้สักอย่าง เรารู้ว่าออกมาตั้งแบบนี้หลายครถามทำไมไม่คุยกับแม่ไปเลย เราเคยคุยไปแล้ว1ครั้ง ก็เหมือนเดิม ยิ่งช่วงแม่ติดบอลหนัก ไม่ทำงานเลยค่ะ กินไหนทิ้งนั่น เรามาถามตัวเองซ้ำๆว่าเรารักแม่มั้ย คำตอบเดิมเลยคือ รัก แต่ตามหน้าที่ลูกรักแม่ ไม่ใช่เพราะหัวใจ เราเลยอยากถามว่า
-เราผิดใช่มั้ย
-เราเป็นแบบนี้เพราะนิสัยตัวเองหรือเป็นเพราะแม่
-เราต้องแก้ไขปัญหานี้ยังไง
-เรายังจิตปกติดีรึป่าว
ขอบคุณค่ะ