ร้อยวันที่ฉันเปลี่ยน วันที่หกสิบเอ็ด

วันนี้เหนื่อยมาก มากที่สุด
งานในสวน งานที่โรงเห็ด ขนทราย ถางหญ้า ทำของขายพรุ่งนี้
ตอนนี้มือระบมไปหมด แต่ก็ยังสู้
สำหรับฉันแล้ว เหนื่อยจากทำงานหนัก ใช้แรงแบบนี้ พอนั่งพักหาอะไรเย็นๆหวานๆ ก็หาย
แต่ตอนเหนื่อยใจ หรือกังวลกับเรื่องงานสมัยทำงานประจำ ไม่ว่าจะกินอะไรก็ไม่หาย
ไม่ว่าจะไปเที่ยวไหน นั่งพักนานแค่ไหน ปัญหาก็ทำให้ฉันกังวลอยู่ดี

ฉันดีใจนะที่ค้นพบความสุขของตัวเองสักที
พรุ่งนี้วันอาทิตย์ อาจจะได้ไปขายของตลาดนัด หรืออาจไม่ได้ไป เพราะช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลย
ถ้าไปแล้วฝนตกคงเสียเที่ยวเปล่า แถมคนเดินก็จะไม่ค่อยมีด้วย

วันนี้ว่าจะนอนเร็วหน่อย ร่างกายต้องการที่นอนอย่างแรงเลย
ฝันดีวันหยุดนะ.......บอกใคร
บอกคนที่ได้หยุดไง  ส่วนตัวเองเหรอ ไม่มีวันหยุดทุกวันคือวันทำงาน