เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมานานแล้วเราก็เลิกกันไปค่ะตอนนั้นเลิกกันไปได้1เดือน ผช.เขาก็มีคนคุยใหม่ในขณะนั้นพึ่งเลิกกันไปไม่นานมากเท่าไหร่ไม่ถึงเดือนค่ะเพราะคนที่เขาคุยด้วยทักเขามาเพราะว่าเหงาแต่เรื่องนี้หม่เกี่ยวอะไรหรอกค่ะกำลังจะเริ่มเรื่อง ตอนที่เราเลิกกันไปก้ต่างคนต่างอยู๋แล้วจู๋ๆเขาก็กลับมาหาจำได้ว่าเลิกกันไปประมาณเดือนนึง พอกลับมาคราวนี้เราก็ไม่ได้ไว้ใจเขาเต็มร้อยเหมือนก่อนเพราะตอนนั้นที่เลิกกันไปมีเรื่องราวมากมายมากเกี่ยวกับตัวผญแล้วก็ผชถึงจะแค่เวลาสั้นๆนะคะแต่เรายังเจ็บจำฝังใจแต่ก็เพราะรักแล้วคิดถึงเลยกลับมาคบกันอีกครั้ง แรกๆคบไปก็ระแวงนู่นนี้บางแต่ก็พยายามทำให้เป็นปกติไม่มีปัญหาพอผ่านมาได้เดือนนึงเราก็ไปตัดผมสั้นทั้งๆที่เขาไม่ชอบคนผมสั้น เขาบอกว่าเราทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบก็ยอมรับเสียใจเหมือนกัน คงงงกันใช่ไหมว่าเกี่ยวอะไรส่วนตัวเราก็ไม่ร็หรอกทำไมซีรนียสกับผมมากขนานนั้นแต่มองอีกแง่ถ้าคนไม่ชอบก็คือไม่ชอบเราก็เข้าใจ เพราะเราเองก็ไม่ได้ปรึกษาเขาเหมือนกันว่าจะตัดผม หลังจากวันนั้นมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมดเขาบอกกับเราคำนึงว่าคบกันแต่ไม่ต้องแคร์กันไม่ต้องมาสนใจความร็สึกกันหรอกซึ่งในความคิดเราคือทุกวันตอนนี้เราเหมือนไม่ใช่แฟนกันเลยทำตัวเหมือนเลิกกันแล้วด้วยซ้ำ55555 หน้าไม่มอง คุยด้วยไม่คุย เดินผ่านกันไม่เคยทัก เจอกันก็เดินหนีหลบหน้าไม่กล้าเข้าใกล้ เราสงสัยว่าทำไมหรอคือที่เราตัสดผมสั้นมันทำให้ทุกอย่างดูเปลี่ยนไปหมดเลยหรอ เราเองก็ไม่เข้าใจในตัวเขาเหมือนกัน แต่จากเรื่องที่ตั้งมาคงงงใช่ไหมว่าเกี่ยวอะไรก็คือตอนนี้เขาเหมือนจพเอาคืนเรา เราก็ไม่ร็หรอกนะว่าจะเอาคืนแบบไหนแต่ที่จับประเด็นได้คือเขา แอบไปคุยกับคนอื่น ซึ่งเราก็พอร็แล้วละว่ายังไงก็ต้องทำวิธีนี้แล้วมันก็จริงด้วย55555 คือถ้าจะแอบคุยกับคนอื่น ถ้าจะแก้แค้นกัน อย่างนี้เรายังเรียกว่าแฟนอยู๋ได้ไหมแล้วเขาจะัยังเห็นเราเป็นแฟนอยู๋ไหม เขาคงคิดว่าเราโง่ใช่ไหม แต่ส่วนตัวก็ไม่รู้ว่าทนไปได้ยังไงกับที่เป็นอยู๋ในตอนนี้ จะบอกเลิกก็ไม่อยากบอก เราขจะทนกับเรื่องพวกนี้ได้อีกนานไหมคะ ควรจะทำยังต่อดีส่วนตัวเองก็เหนื่อยแต่ไม่อยากหยุดเพราะอะไรไม่รู้ คือเรายังไม่ได้เลิกกันนะคะแล้วเราก็ทำตัวเหมือนคบปกติแต่เขาทำตัวเหมือนว่าเลิกกันแล้ว ไม่ไหวจริงๆคะไม่มีใครทนได้แน่นอนแต่ทำไมเราถึงยังทนไหวอยู๋